دسته: مقاله

وال مش، یک تکنولوژی نوین در مستحکم‌سازی سازه‌ها و دیوارهاست. این تکنولوژی از الیاف شیشه تشکیل شده و سازه‌ها را در برابر نیروهای مختلف از جمله زلزله و باد، مقاوم‌تر می‌کند. در این متن، به برخی از حقایق مهم در مورد وال مش اشاره خواهیم کرد. وال مش چیست و چه نقشی در مقاوم ­سازی ساختمان ایفا می­کند؟ مزایای وال مش کدامند و چطور آن را به جایگزینی مناسب برای وال پست تبدیل کرده­‌اند؟ ضوابط و آیین­ نامه ­های مربوط به ساختمان در رابطه با وال مش چه مقرراتی را شامل می­‌شوند؟ این­ها سوالاتی هستند که به طور کامل در این مقاله پاسخ داده خواهند شد. برای آشنایی با وال مش و 9 حقیقت جالب در مورد آن با ماه همراه باشید.

زلزله کرمانشاه: نقطه عطف اجرای وال پست در ساختمان

زلزله 6.4 ریشتری کرمانشاه که در آبان ماه 97 رخ داد، ثابت کرد اجزای غیر سازه­ای نیز شاید نه به اندازه دیگر اجزای مهم در ساختار بنا، اما به اندازه خود نیازمند توجه هستند. این زلزله خسارت­ های بسیاری به بناها و زیرساخت­ ها وارد نمود و در پی بررسی علل این خرابی­ ها بود که توجه به دیوارهای غیر سازه­ای مهم تلقی شد. چرا؟ با وجود این که ساختمان­ ها در حین وقوع این زلزله از پایداری خوبی برخوردار بودند، به دلیل عدم اجرای صحیح وال پست در آن­ها مقاومت شان با شکست روبرو شد. از این جا بود که بحث مهار دیوار با وال پست مورد بازنگری جدی واقع شد و در این راستا پیوست ششم آیین ­نامه 2800 جهت مهار لرزه­ای اجزای غیر سازه­ای (مانند دیوار) منتشر گردید.

وال مش، جدیدترین روش مهار دیوارها در ساختمان

وال مش نسل امروزی‌­تر وال پست­ های قدیمی و جایگزین آن­هاست که در اسکلت بتنی و فولادی کاربرد دارد. استفاده از این محصول را می­توان راهکاری جدید جهت مهار لرزه­ای اجزای غیر سازه­ ‌ای، از جمله دیوارها دانست. با استفاده از این راهکار و نصب نوارهای مش از جنس فایبرگلاس بر روی دیوار مورد نظر و سپس اجرای پوشش پلاستر معدنی بر روی سطح آن، می‌توان یک ساختار کامپوزیت سیمانی و با توانایی مقاومت در برابر نیروهای لرزه‌ای ایجاد کرد. این رقابتی قدرتمند دارای وظیفه مستحکم‌سازی دیوار در مقابل نیروهای ناشی از زلزله را بر عهده دارد. مبانی نظری و محاسباتی مربوط به وال مش در ACI قابل دسترسی است.

پیشنهاد می‌شود جهت آشنایی با روش اجرای وال مش به مقاله ی “فیلم اجرای وال مش” مراجعه کنید.

حقایق جالب در مورد وال مش که نمی­دانستید

امروزه وال مش توانسته به سرعت جایگزین وال پست شود؛ اما چگونه؟

از دید عملکرد، وال پست و وال مش شبیه هستند و در واقع، هر دو یک کار انجام می­دهند؛ یعنی اتصال دیوارها و تیغه ­ها به اسکلت اجرا شده. عناصر مذکور از این طریق، سبب مستحکم ­سازی اجزای غیر سازه­‌ای و افزایش مقاومت آن­ها نسبت به شرایط موجود می­‌شوند. تفاوت اصلی در اینجا است که وال مش دارای ویژگی‌های بهتری نسبت به وال پست است و به تقریب جایگزینی موثر برای آن تلقی می‌شود. و اما حقایقی که باید در مورد والش مش بدانید:

 

8. وجود ساختار ساده و بدون مصالح پیچیده

سیستم وال مش با ساختار ساده‌ای از توری‌های فایبرگلاس که به عنوان پوشش اضافی همراه با پلاستر  بر روی دیوار چینی نصب می‌شوند، به تقویت و افزایش مقاومت دیوارهای غیر سازه‌ای می‌پردازد. این روش ساده در نصب و بدون نیاز به وادارهای فلزی، منجر به کاهش هزینه‌های مواد و تجهیزات مورد نیاز می‌شود، بنابراین سیستم وال مش یک سیستم با ساختاری ساده به حساب می‌آید

 

وال مش مورد تایید آیین­ نامه طراحی ساختمان ­ها در برابر زلزله (استاندارد 2800)

از میان قوانینی که در آیین ­نامه­ های طراحی و سازمان نظام مهندسی ساختمان اهمیت زیادی دارند، قوانین مرتبط با مستحکم ­سازی ساختمان در مقابل زلزله جزو مهم ترین هاست. طرح­ ها و تبصره­ های گوناگونی بر مبنای همین قوانین در آیین­ نامه­ ها گنجانده شده‌­اند که یکی از آن­ها به­کارگیری وال پست برای مقاوم کردن ساختمان است. هر چند وجود پیچیدگی­‌های اجرای وال پست فلزی سبب شده سازمان نظام مهندسی استفاده از سیستم مش را به عنوان جایگزین وال پست فلزی توصیه کند. لازم به ذکر است که بر اساس پیوست ششم استاندارد 2800، اجرای وال مش از تاییدیه لازم سازمان نظام مهندسی برخوردار است.

بنابراین، یکی از روش­‌های مناسب مهار لرزه­ای دیوار، مسلح کردن آن به کمک شبکه الیاف یا همان وال مش است. در این شیوه، خمش دیوار به صورت یک طرفه و در امتداد عمود است. از این رو، نیازی به وادار وجود نخواهد داشت و دیوار نیز از بابت طول محدودیتی ندارد. در این شرایط، نیاز است که در لبه دیوار و در نزدیکی بازشوها از نوارهای شبکه الیاف کربنی یا شیشه‌ای استفاده کرد. این نوارهای شبکه از جنس الیاف کربنی یا شیشه‌ای ساخته می‌شوند و بر روی سطح دیوار نصب می‌شوند. در صورتی که حداقل 50 میلی­متر کف­ سازی وجود داشته باشد و پایین دیوار درون آن جای گیرد، نصب نبشی پایینی ضرورت ندارد.

نازک کاری در سیستم وال مش

در نازک‌کاری روی سطح دیوار سیمانی، از الیاف شیشه‌ای مقاوم به قلیا (AR-Glass) با مقاومت تسلیم بیش از 1000MPa استفاده می‌شود.  اگر نازک‌کاری از جنس گچ باشد، استفاده از الیاف شیشه E-Glass نیز با مقاومت تسلیم مشابه قابل قبول است. در هر دو حالت، میزان الیاف مصرفی بر اساس مشخصات شان در صورت استفاده به شکل نواری حداقل 100 گرم بر متر مربع و در صورت استفاده به شکل سراسری 50 گرم بر متر مربع برای هر طرف تعیین می‌شود. شبکه الیاف یا سیستم مش دارای مقاومت تسلیم بیش­تر از 3000MPa را نیز می­توان به جای الیاف شیشه به کار برد.

ساختار توری های فایبرگلاس

شبکه الیاف، ساختاری است شبکه ­ای که از نخ­ های زیاد تشکیل شده است. این شبکه ساختار یک یا دو جهته دارد. نوع یک جهته به این معناست که نخ­ ها تنها در یک جهت مقاومت کششی مناسب دارند و در جهت دیگر، مقاومت شان کم است. نخ ­های ضعیف فقط به منظور اتصال نخ­ های قوی به کار می­روند؛ پس در طراحی و استفاده باید جهت قوی را مبنا قرار داد. در نوع دو جهته، نخ­‌ها در هر دو جهت دارای مقاومت کششی مناسب هستند. فاصله میان یک نخ تا نخ کناری بر اساس طراحی متفاوت است؛ اما نباید کم­‌تر از 5 میلی­متر باشد. حداکثر ابعاد سنگدانه مصرفی در ملات نیز جهت اتصال شبکه نباید از نصف فاصله باز میان یک نخ یا نخ بعدی بیش­تر شود.

الیاف شیشه مصرفی باید در مقابل مواد قلیایی مقاومت داشته باشند. زیرا با قرار گرفتن در معرض پلاستر سیمانی و تأثیر گرفتن از قلیا، ممکن است مقاومت آن‌ها کاهش یابد. خوردگی توسط قلیا در این محیط نهایتا منجر به تخریب کامل شبکه خواهد شد و کاهش طول عمر الیاف را به همراه خواهد داشت. استفاده از کمترین میزان قلیای سیمان و ایجاد یک لایه محافظ روی الیاف می‌تواند به حدی مقاومت الیاف را در برابر اثرات شیمیایی مذکور تقویت کند. با این حال، تأکید همچنان بر استفاده از الیاف شیشه با مقاومت در برابر قلیا است.

این الیاف باید حداقل 16 درصد زیرکونیا را شامل شوند. به همین دلیل در هنگام اجرا این سیستم تهیه مش با کیفیت مطلوب به سختی اتفاق می‌افتد و این مورد را می‌توان یکی از معایب سیستم وال مش در نظر گرفت. تعیین سطح مقطع نخ، میزان زیر کونیا، دانسیته، مقاومت کششی، مدول الاستیسیته و مقاومت در برابر محیط قلیایی از آزمون‌های مهم جهت شناخت خصوصیات مش به شمار می­روند.

وال مش مورد تایید ضابطه 819 مقررات ملی ساختمان

پیش­تر گفته شد که مسلح کردن دیوار با شبکه یا مش الیاف جهت مهار لرزه­ای صورت می‌­گیرد. به این سیستم وال مش گفته می‌­شود. در این سیستم، با توجه به جنس نازک­‌کاری روی سطح دیوار (سیمانی یا گچی) خصوصیت الیاف مصرفی تعیین می­‌شود که در استاندارد 2800 نیز به آن اشاره شد. حال با توجه به نقش موثر و پررنگ وال پست در مستحکم ­سازی ساختمان، باید نکات اجرایی آن را مد نظر داشت. در این خصوص، مقررات و ضوابط ویژه‌ای تعیین شده‌اند که باید به دقت در طراحی و اجرای آنها پایبندی شود.

برخی از مقررات مذکور عبارتند از:

• طول مجاز یک دیوار غیر سازه‌­ای باید حداکثر معادل 40 برابر ضخامت آن دیوار یا 6 متر منظور شود. دیواری که طول بیش­تر دارد، برای مقاوم شدن نیازمند اجرای وادارهای افقی و یا اجرای سیستم وال مش خواهد بود.
• هر گونه دیوار یا تیغه داخلی که دارای ارتفاعی بیش از 1.8 متر باشد، نیازمند مقاوم­ سازی با وال پست است.
• ارتفاع دیوارهای غیر سازه­ای از کف نباید از 3.5 متر بیش­تر باشد. اگر ارتفاع از این حد بگذرد، نیاز به مهار با وال پست خواهد بود.
• در صورت به­‌کارگیری سیستم مش، توری­‌های فایبرگلاس را بایستی در دو سمت دیوار مورد نظر و دقیقا روبروی هم نصب نمود.
• در رابطه با دیوارهای نما نیز مهارسازی باید بر اساس آیین نامه انجام شود.
• کلیه دیوارهای وال پست باید از هر سمت بازو داشته باشند.
• لبه‌های عمودی دیوارهای وال پست باید به طور کامل بسته شوند تا هیچ لبه‌ای عمودی آزاد نماند. از این رو، اتصال لبه­ ها به یک دیوار دیگر یا یکی از ستون­‌های وال پست یا دیوار عمودی دیگر انجام می­‌شود.

مطابق با ضوابط شماره 819 که توسط مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی ارائه شده است، عوامل تأثیرگذار در تعیین مقاطع وال پست عبارتند از:

• ارتفاع و ضخامت دیوار
• تعداد طبقات بنا
• مصالح مصرفی
• سرعت باد غالب
• میزان خطر متوجه منطقه از لحاظ زلزله

صنعت ساختمان سازی در جهان، روز به روز در حال پیشرفت است و در کشور ایران نیز باید چنین اتفاقی برای بهره مندی از بهترین ویژگی های ساختمان ها بیفتد. مقاوم سازی ساختمان ها، بهترین اقدامی است که باید در حین ساختمان سازی و یا پس از بازسازی ساختمان های مسکونی و تجاری انجام شود. از روش های مختلفی می توان برای مقاوم سازی استفاده کرد که هر کدام تاثیر متفاوتی روی ساختمان دارند. از این رو شناخت این روش ها و انتخاب بهترین آن ها می تواند به افراد فعال در این حوزه، برای ساخت ساختمان های مقاوم در برابر بلایای طبیعی و فرسودگی کمک کند.

مقاوم سازی ساختمان چیست؟

مقاوم سازی ساختمان در علم عمران، به روش هایی گفته می شوند که با هدف تقویت یک سازه در برابر بارهای وارده انجام می‌شوند. این اقدام می تواند در حین ساخت ساختمان‌های جدید و یا پس از بازسازی ساختمان‌های قدیمی انجام شود. بنابراین، به کلیه اقداماتی که با هدف افزایش مقاومت ساختمان در برابر بارهای وارده مانند زلزله، باد، طوفان و… انجام می‌شوند، اقدامات مربوط به مقاوم سازی ساختمان ها می‌گویند.

با توجه به خسارات جبران ناپذیری که در حین بلایای طبیعی برای ساختمان ها و افراد ساکن در آن ها رخ می‌دهد، مقاوم سازی آن ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده و پیشنهاد می‌شود که حتما بر اساس آیین نامه ها و استانداردهای جدید، همه ساختمان های قدیمی با روش‌های نوین مقاوم سازی شوند. همچنین برای ساختمان های در حال ساخت نیز رعایت یک سری نکات جهت مقاوم سازی ساختمان ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

دلایل نیازمندی ساختمان به مقاوم سازی چیست؟

صنعت ساختمان سازی در کشور ایران، ضعف های بسیار زیادی دارد. یکی از مهم ترین آن ها، عدم مقاوم سازی ساختمان ها در حین ساخت است و این موضوع می تواند ضعف ساختمان را در حین وارد شدن بارهای مختلف به همراه داشته باشد. اگرچه شرکت های مهندسی زیادی در این حوزه فعال اند، اما برخی از صاحبان پروژه های ساختمانی برای کاهش هزینه ها، ترجیح می دهند پروسه مقام سازی ساختمان را انجام ندهند.

با این حال ساختمان های متنوعی به دلیل خطاهای انسانی و مشکلات دیگر، نیاز به بازسازی دارند و ضروری است که بر این اساس، مراحل بازسازی ساختمان های مسکونی، تجاری، اداری و… را انجام گردد. در غیر این صورت نه تنها بارهای وارده، آسیب بسیار زیادی به سازه ساختمان نیز وارد میکند. بلکه ممکن است خطرات زیادی برای ساکنین ساختمان نیز به وجود آورد.

یکی از مشکلات رایج که متاسفانه در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی رخ می‌دهد، خطا در طراحی ساختمان است. در هنگام طراحی ساختمان، باید تمامی جزئیات مربوط به آیین نامه ها، بارهای وارده به ساختمان، همچنین شرایط و موقعیت ساختمان در نظر گرفته شود. اما متاسفانه برخی از افراد به دلیل خطاهای انسانی و یا به دلایل دیگر، در طراحی ساختمان اشتباه می‌کنند و این موضوع می تواند ضعف ساختمان را به همراه داشته باشد.

بنابراین، در صورتی که بارهای مرده در ساختمان در نظر گرفته نشده باشند. یا اینکه یکی از بندهای آیین نامه های مربوط به مقاوم سازی ساختمان‌ها مورد توجه قرار نگرفته باشند، یک خطای بزرگ در طراحی ساختمان ایجاد می‌شود که عملا رفع این خطا با تخریب ساختمان امکان پذیر است. با این حال می‌توان با مقاوم سازی ساختمان، این خطاهای طراحی ساختمان ها را تا حد زیادی از بین برد.

•  خطا در اجرای ساختمان

ممکن است طراحی ساختمان مطابق با آیین نامه ها و قوانین مختلف انجام شده باشد، اما در حین اجرای ساختمان مشکلات زیادی رخ داده که باعث کاهش مقاومت ساختمان می شوند. گاهی اوقات این مشکلات به دلیل سهل انگاری مجریان پروژه های ساختمانی است. در برخی از مواقع نیز کارگران درحال انجام کار با خطاهای مختلفی مواجه می شوند که کیفیت ساختمان را دچار مشکل می کنند. یک خطای کوچک در حین حمل و نقل، بتن ریزی، عملیات اختلاط بتن، عمل آوری و … می تواند تاثیر بسیار بدی روی مقاومت ساختمان ها داشته باشد. اگرچه نمی توان به دلیل هر یک از اتفاق‌های بالا ساختمان را تخریب کرد؛ اما با مقاوم سازی ساختمان ها تا حد زیادی این مشکلات قابل رفع هستند.

• تغییر کاربری ساختمان

هر ساختمان بر اساس کاربری خود بارهای متفاوتی را تحمل می کند. زمانی که یک ساختمان مسکونی تغییر کاربری می دهد، بارهای وارده به آن نیز دچار تغییر می شوند و باید بر اساس همین بارهای وارده، مراحل مقاوم سازی ساختمان را انجام دهیم. به طور مثال در صورتی که یک ساختمان مسکونی تغییر کاربری دهد و به یک انبار بایگانی تبدیل شود، بارهای مرده و زنده جدیدی به ساختمان وارد می شوند که باعث مقاوم سازی ساختمان‌های مختلف می شوند.

• نیاز ساختمان به بازسازی

مصالح ساختمانی دارای طول عمر مشخصی هستند و پس از گذشت چند سال از کارکرد این مصالح، دچار خوردگی و افت کیفیت می‌شوند. خوردگی مصالح ساختمانی، از بین رفتن کیفیت و ماندگاری آن‌ها، خرابی بخش های داخلی ساختمان ها و… ، همگی می‌توانند نیاز ساختمان به بازسازی را به حداکثر برسانند. در چنین شرایطی باید حتما علاوه بر بازسازی ظاهری ساختمان، مراحل مقاوم سازی ساختمان ها را نیز انجام داد. در این صورت تقویت سازه در برابر بارهای وارده نیز انجام خواهد شد.

• بهسازی لرزه ای

بسیاری از مناطق کشور ایران روی گسل زلزله قرار دارند. یک لرزش کوچک در این گسل ها، می تواند باعث جابجایی ساختمان ها و تخریب آن ها به بدترین شکل ممکن شود. متاسفانه یکی از ضعف های بزرگ در صنعت ساختمان سازی در کشور ما، عدم به کار بردن روش های مقاوم سازی لرزه ای در حین ساختمان سازی است. اما در حال حاضر ساختمان ها حتما باید در برابر زمین لرزه مقاوم سازی شوند تا بتوانند مجوز مربوطه را دریافت کنند. با این حال ساختمان های قدیمی که مقاومت بالایی در برابر زمین لرزه ندارند نیز می‌توانند با هدف بهسازی لرزه ای و با روش های مرسوم، مقاوم سازی شوند. برای مثال در صورتی که در ساختمان وال پست مناسب به کار نرفته باشد، بهسازی لرزه ای آن ضروری خواهد بود.

رایج ترین روش های مقاوم سازی ساختمان کدام است؟

مقاوم سازی ساختمان یک امر ساده نیست. باید ملاحظات فنی و عوامل بسیار مختلفی مد نظر قرار بگیرند تا در نهایت ساختمان ها با توجه به کاربری خود مقاوم سازی شوند. روش های مقاوم‌سازی ساختمان، در واقع ایده‌هایی هستند که می‌توانند برای افزایش مقاومت ساختمان ها در برابر زمین لرزه و سایر بارهای وارده به ساختمان انجام شوند.

استفاده از روش مناسب مقاوم سازی برای ساختمان، به اندازه انجام این کار به صورت حرفه ای ضرورت دارد. چرا که هر یک از روش هایی که به منظور تقویت ساختمان ها استفاده می شوند، دارای مشخصات و ملاحظات خاصی هستند و باید بر اساس شرایط ساختمان، یکی از این روش ها مد نظر قرار بگیرد. از این رو دریافت مشاوره تخصصی از شرکت های ارائه دهنده خدمات مقاوم سازی ساختمان ها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در ادامه به رایج ترین روش هایی که برای تقویت سازه و ساختمان ها استفاده می شوند، اشاره می کنیم:

• روش کامپوزیت FRP
• روش کامپوزیت FRCM
• ترمیم ترک بتن به روش تزریق رزین
• روش پیش تنیدگی
• ترمیم بتن با استفاده از ملات ترمیم بتن
• روش ژاکت بتنی
• روش ژاکت فولادی
• مقاوم سازی ساختمان ها با استفاده از میراگر یا دمپر
• مقاوم سازی به روش اضافه کردن دیوار برشی
• مقاوم سازی ساختمان با اضافه نمودن بادبند
• مقاوم سازی ساختمان با استفاده از جداسازهای لرزه ای

روش کامپوزیت FRP چیست؟

یکی از روش های مقاوم سازی ساختمان ها، استفاده از کامپوزیت FRP است. این روش را می توان به عنوان یکی از متداول ترین روش های مقاوم سازی ساختمان ها شناخت که در اکثر سازه های عمرانی، کاربرد دارد. برای استفاده از این سیستم، باید از الیافی که دارای مقاومت کششی بالا و وزن پایین هستند استفاده شود. می‌توان از الیاف کربن، الیاف شیشه استفاده کرد. ترکیب رزین با الیاف باعث می شود که یک سیستم مستحکم ساخته شود.

برای استفاده از این روش لازم است که الیاف در یکی از وجه های المان مانند وجه تحتانی تیر بتنی، ستون، دال و … مورد استفاده قرار گیرند. می توان از دورپیچ کردن این الیاف ها در این المان ها استفاده کرد. یا اینکه از سایر روش های اجرای FRP استفاده نمود.

کامپوزیت FRP یک روش جدید در حوزه مهندسی عمران است که قدمت آن به حدود 25 سال پیش باز می گردد. این روش مقاوم سازی آنقدر روی تقویت سازه ها موثر است که از آن به تنهایی برای تقویت سازه های بتنی فرسوده و آسیب دیده در حال تخریب و همچنین سازه هایی که تحت بارگذاری زیادی هستند، استفاده می‌شود. این روش هزینه زیادی را برای اجرا به دنبال ندارد و حتی می تواند به عنوان یکی از سریع ترین و کم هزینه ترین روش ها برای مقاوم سازی ساختمان ها شناخته شود.

روش کامپوزیت FRCM چیست؟

کامپوزیت ماتریسی بر پایه سیمان تقویت شده با الیاف که با نام روش کامپوزیت FRCM شناخته می شود، یکی از روش‌های مقاوم سازی ساختمان ها است. در این روش از ملات باکیفیت در کنار مش FRP استفاده می‌شود. به طوری که یک لایه نازک و سبک با مقاومت زیاد در ساختمان ها اجرا می شود و می توان عملکرد ساختمان ها را بهبود بخشد.

اصل این روش، استفاده از توری فایبرگلاس و ملات سیمانی روی آن است. به طوری که ترکیب توری فایبرگلاس و ملات سیمانی یک صفحه مستحکم و مقاوم را به وجود می‌آورد که در برابر بارهای لرزه ای مقاومت بسیار خوبی از خود نشان می‌دهد. روش کامپوزیت FRCM برای تقویت سازه ها، می تواند در زمان کوتاهی انجام شود و شرایط آماده سازی و اجرای ساده ای دارد. به همین خاطر در حال حاضر این روش نیز مانند روش FRP، به عنوان یکی از مقرون به صرفه ترین روش های مقاوم سازی شناخته می شود.

مقاوم سازی با روش FRCM می تواند با دو روش مختلف انجام شود. اولین روش استفاده از مش الیاف کربن است که باعث مقاوم سازی سازه های بتنی و بنایی می شود. دومین روش نیز استفاده از الیاف شیشه بوده که در برابر محیط های اسیدی و بازی مقاومت بالایی از خود نشان می‌دهند. معمولا برای سازه های بنایی از الیاف شیشه به همراه ملات استفاده می شود.

ملات ترمیم بتن چیست؟

همانطور که از نام ملات ترمیم بتن مشخص است، این محصول یک ملات خاص است که برای ترمیم و تعمیر سطوح بتنی مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیبات موجود در ملات ترمیم کننده بتن شامل سیمان، سیلیس، آب، مواد افزودنی مختلف و ماسه هستند که می‌توانند با هدف رفع مشکلات و عیوب ساختاری بتن مورد استفاده قرارگیرند. این ملات مقاومت خوبی در برابر شرایط مختلف داشته و ضد آب است. به همین خاطر می‌توان برای تعمیر سطوح بتنی در ساختمان ها، پل ها، سازه های بتنی مختلف دیگر از این نوع ملات استفاده کرد.

تخریب بتن در سازه های مختلف می تواند به دلیل خوردگی، نفوذ آب و فعالیت لرزه ای زمین باشد. بتن های موجود در سازه ها نقش مهمی را در مقاوم سازی آن ها ایفا می‌کنند و اگر دچار تخریب و ترک خوردگی شوند، می‌توانند یک ضعف بزرگ را به همراه داشته باشند. به همین خاطر با ملات ترمیم بتن می‌توان تا حد زیادی این مشکل را برطرف کرد و شاهد مقاومت بالای بتن بود.

روش ترمیم ترک بتن به روش تزریق رزین چیست؟

ترک‌های بتنی در سازه‌ها می‌توانند اثرات آسیب‌زا را به سازه تحمیل کنند. برای مقابله با این ترک‌ها و بهبود عملکرد بتن، از روش‌های ترمیمی مانند تزریق رزین‌ها بهره می‌برند. دو نوع رزین متداول برای ترمیم ترک‌های بتنی عبارتند از رزین اپوکسی و رزین پلی‌یورتان. رزین اپوکسی از نظر عملکردی ترک‌ها را بهبود می‌بخشد، اما مقاومت کمتری در برابر دمای پایین دارد و برای آب‌بندی مناسب نیست. همچنین، برای ترک‌های فعال که تغییر مکان دارند، کارآیی خوبی ندارد.

رزین پلی‌یورتان از مزایای بیشتری برخوردار است. این نوع رزین مقاومت بهتری در برابر رطوبت دارد و می‌توان آن را برای ترمیم ترک‌های بتنی در معرض رطوبت استفاده کرد. همچنین، برای ترک‌های فعال با تغییر مکان، رزین پلی‌یورتان مناسب‌تر است و مشکلات رزین اپوکسی ندارد. برای ترمیم ترک‌های بتنی با استفاده از رزین، ابتدا باید سطح ترک از آلودگی‌ها تمیز شود. سپس با تزریق رزین اپوکسی یا پلی‌یورتان به داخل ترک، مراحل ترمیم آغاز می‌شود. این رزین‌ها بعد از مدتی خشک می‌شوند و ترمیم ترک‌های بتنی به پایان می‌رسد. این روش‌ها کمک به تقویت بتن و ایجاد سازه‌های مقاوم‌تر می‌کنند.

روش پیش تنیدگی چیست؟

یکی از روش های مقاوم سازی ساختمان های مختلف روی پیش تنیدگی یا پس کشیدگی است. در این روش از رشته ها یا کابل های فولادی که مقاومت بالایی دارند، استفاده می‌شود. با وجود این روش مقاوم سازی، طراحان می توانند دال های نازک تر و دهانه های بزرگ تر را برای طراحی سازه استفاده کنند.

بنابراین، تقویت ساختمان با کمک تاندون های پس کشیدگی می‌تواند یکی از بهترین روش‌های مقاوم سازی باشد. چرا که این تاندون ها می توانند استحکام بالایی در ساختار کلی سازه داشته باشد و باعث بهبود عملکرد آن در برابر بارهای وارده شوند. روش‌های مختلفی برای اجرای این روش مقاوم سازی ساختمان ها وجود دارد که کاملا تخصصی هستند و باید توسط افراد حرفه ای و متخصص در این حوزه انجام شوند.

روش ژاکت بتنی چیست؟

ژاکت بتنی روشی متفاوت از ژاکت فولادی برای افزایش مقاومت سازه ها است. برای مقاوم سازی ساختمان های بتنی و فولادی، می توان از این روش استفاده کرد. البته این روش نیز برای افزایش مقاومت تیرهای بتنی و فولادی در برابر بارهای وارده انجام می شود. در این روش، تیرهایی که دارای ضعف هستند یا به مرور زمان دچار ترک خوردگی و آسیب دیدگی شده اند، می توانند با کمک اضافه کردن آرماتور و قالب بندی مجدد و اجرای بتن ریزی مجدد مقاوم سازی شوند.  در صورتی که ژاکت بتنی دارای ضخامت کمی باشد، می توان از شاتکریت بتنی نیز برای اجرا در بتن استفاده کرد.

روش ژاکت فولادی چیست؟

یکی دیگر از روش های مقاوم سازی ساختمان ها که معمولا برای تیر و المان های سازه ای استفاده می شود، ژاکت فولادی است. معمولا برای ساختمان هایی که دارای ضعف زیادی در تیرها و ستون های مختلف می باشند، از این روش استفاده می شود تا بتوان مقاومت ساختمان ها را افزایش داد.

اجرای ژاکت فلزی بر اساس نوع کاربرد میتواند به صورت دور پیچ، نواری v و یا موضعی اجرا گردد و مقاومت آن مقطع را افزایش ‌دهد. به طوری که در این روش مقطع تیر با کمک ورق های فولادی به صورت نواری یا دورپیچ تقویت می شود. یکی از مزایای روش ژاکت فولادی آن است که باعث شکل پذیری بیشتر سازه می شود، بدون اینکه بار و وزن زیادی را به ساختمان وارد کند.

مقاوم سازی ساختمان ها با استفاده از میراگر یا دمپر چیست؟

میراگرهای لرزه ای در ساختمان ها و سازه ها، می‌توانند باعث افزایش مقاومت ساختمان ها در برابر زلزله شوند. در واقع این محصولات باعث می شوند تا مقدار زیادی از نیروی زلزله جذب و گرفته شود و باعث تغییر شکل غیر کشسانی گردد. از این رو می توان از میراگرهای متحرک برای جلوگیری از آسیب دیدن عضوهای مختلف سازه استفاده کرد.

میراگرها می‌توانند به شکل میراگرهای قطعه مثلثی، شکافدار، تزریقی و آلیاژی تولید شوند. هرکدام از این میراگرها دارای خواص و مزایای متفاوتی اند که نقش مهمی را در تقویت سازه در برابر زلزله ایفا می کنند. مقاوم سازی با دمپر یا میراگر، می تواند باعث افزایش ضریب میرایی ساختمان های مختلف شود. به طور کلی، استفاده از دمپر باعث می‌شود که سازه ها حدود 5 درصد میرایی بحرانی را تامین کنند. اما می‌توان در کنار دمپر، از میراگرهای مختلف نیز استفاده کرد که میرایی سازه را تا 50 درصد افزایش می‌دهند. استفاده از میراگرها، باعث می شود که سازه جابجایی کمتری در حین زلزله داشته باشد. بنابراین، خسارات وارد شده به سازه و ساختمان کاهش می‌یابد.

مقاوم سازی ساختمان به روش اضافه کردن دیوار برشی چیست؟

یکی از راه های اصلی برای مقاوم سازی ساختمان ها در برابر نیروهای جانبی باد و زمین لرزه، استفاده از دیوار برشی است. دیوارهای برشی در واقع دیوارهایی اند که می‌توانند نیروهای برشی و خمشی را تحمل کنند و باعث افزایش سختی ساختمان ها در برابر زمین لرزه شوند.

دیوارهای برشی معمولا از جنس بتن مسلح یا فولاد هستند. بنابراین، از آن‌ها برای مقاوم‌سازی ساختمان‌ها، کاهش نیروهای وارده بر اجزای ساختمان و کاهش خطر فرو ریختن ساختمان در هنگام زلزله استفاده می‌شود. می‌توان با اجرای این دیوارها بر اساس ضوابط مشخص شده، میزان قابل توجهی از بار‌های وارده به ساختمان را کنترل کرد.

مقاوم سازی ساختمان با اضافه نمودن بادبند چیست؟

نیروهای جانبی که به یک سازه وارد می‌شوند، می‌توانند شامل زلزله و باد باشند.با توجه به مکان جغرافیایی ساختمان، در طراحی باید به نیروهای وارده توجه شود و از تجهیزات مناسب برای تقویت سازه در این شرایط استفاده نمایید. اضافه کردن بادبند یکی دیگر از روش های مقاوم سازی در ساختمان های بتنی است.

یکی از این تجهیزات که برای مقاوم سازی ساختمان ها استفاده می‌شود، بادبند است. در صورتی که ساختمان ها توسط تجهیزاتی مانند بادبند مهار نشوند، ممکن است فونداسیون و پی ساختمان دچار مشکل شوند و به راحتی تخریب گردند. بنابراین، بر اساس شرایط جغرافیایی ساختمان، استفاده از بادبند می تواند اهمیت بسیار زیادی داشته باشد و حتی باعث جلوگیری از تخریب ساختمان ها نیز شود.

بادبندها از عضوهای مختلفی تشکیل شده و به مقاومت ساختمان در برابر نیروهای وارده کمک می‌کنند. می‌توان از مصالح مختلفی برای ساخت بادبند در ساختمان‌های مسکونی و تجاری استفاده کرد که هر کدام دارای قابلیت‌های متفاوتی اند. همچنین امکان اجرای بادبند افقی و عمودی در سازه مورد نظر بر اساس بارهای وارده وجود دارد.

مقاوم سازی ساختمان با استفاده از جداسازی لرزه ای چیست؟

یکی از مهم ترین دلایل مقاوم سازی ساختمان ها، افزایش مقاومت آن‌ها در برابر زمین لرزه است. سیستم جداسازی لرزه ای، یکی از روش های مقاوم سازی ساختمان ها در برابر زمین لرزه است. این روش می تواند باعث کاهش انتقال انرژی لرزه ای از زمین به ساختمان شده و نیروهای ارتعاشی ناشی از زلزله را به حداقل برساند.

برای اجرای این روش مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله، لازم است که با کمک اتصالات انعطاف پذیر جداسازی سازه اصلی از فونداسیون انجام شود. در چنین شرایطی، اگر زمین لرزه در ساختمان رخ بدهد؛ این اتصالات انعطاف پذیر، دچار تغییر شکل می شوند و می توانند انرژی زمین لرزه را جذب کنند. به همین خاطر جابجایی ساختمان از جابجایی زمین جدا شده و دیگر احتمال تخریب ساختمان به حداقل می رسد.

هزینه مقاوم سازی ساختمان به چه عواملی بستگی دارد؟

مقاوم سازی ساختمان های مسکونی، تجاری، اداری و تمامی ساختمان‌های صنعتی می‌تواند با روش‌های مختلفی انجام شود. هر روش تقویت ساختمان با مصالح متفاوت اجرا می‌شود. هزینه مقاوم سازی ناشی از نوع روش و مصالح استفاده شده تاثیر دارد. با این حال یکی از دغدغه های اصلی کارفرمایان برای تقویت ساختمان ها، هزینه است که در ادامه به عوامل موثر بر روی هزینه تقویت ساختمان ها اشاره می کنیم.

• نوع روش مقاوم سازی

برای مقاوم سازی ساختمان ها می‌توان از روش های مختلفی استفاده کرد. برای هر یک از این روش‌ها، پیچیدگی‌های اجرایی مختلفی وجود دارد و همچنین نوع مصالح مورد استفاده در این روش‌ها نیز متنوع است. به همین دلیل، هزینه مقاوم‌سازی ساختمان‌ها تحت تأثیر نوع انتخابی روش‌های مقاوم‌سازی قرار می‌گیرد.

• مصالح استفاده شده

مصالح استفاده شده می توانند روی هزینه مقاوم سازی ساختمان ها تاثیرگذار باشند. نوع مصالح استفاده شده، کیفیت این مصالح و همچنین میزان آن ها می‌توانند تاثیر مستقیمی روی هزینه های ناشی از تقویت ساختمان های مختلف داشته باشند.

• متراژ ساختمان جهت مقاوم سازی

یکی دیگر از مواردی که روی هزینه مقاوم سازی ساختمان ها تاثیر می‌گذارد، متراژ ساختمان ها است. پروژه های بزرگ مانند ساختمان های تجاری برای مقاوم سازی نیاز به صرف هزینه بسیار زیادی دارند. بنابراین، حجم کار و متراژ ساختمان برای مقاوم سازی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

• ضعف ها و نقص های موجود در ساختمان

یکی از مواردی که روی هزینه مقاوم سازی ساختمان ها تاثیر می‌گذارد، ضعف‌ها و نقص های موجود در ساختمان ها است. هر چقدر ضعف ساختمان بیشتر باشد، نیاز به استفاده از مصالح ساختمانی و استفاده از روش های پیچیده‌تر برای تقویت سازه افزایش پیدا می کند. بنابراین، در چنین شرایطی هزینه مقاوم سازی ساختمان ها بسیار افزایش پیدا خواهد کرد.

مقاوم سازی دیوارهای بدون وال پست به روش وال مش

یکی از خطاهای اجرایی در ساختمان ها، عدم اجرای وال پست در دیوارهای ساختمان است. طبق اصول اجرایی وال پست فلزی برای مقاوم سازی ساختمان ها، لازم است که حتما دیوارها دارای وال پست باشند. در غیر این صورت عملا امکان اجرای وال پست فلزی وجود نخواهد داشت. برای رفع چنین مشکلی دو راه پیش روی کارفرمایان و مجریان پروژه‌های ساختمانی است. اولین راه تخریب دیوارها و ساخت آن ها به همراه وال پست و دومین راه نیز همانطور که در مقاله “مقاوم سازی دیوار بدون وال پست به روش وال مش” اشاره شد، اجرای وال مش بدون نیاز به تخریب دیوار های بدون وال پست است.

سیستم وال مش که برگرفته از سیستم مقاوم سازی ساختمان به روش کامپوزیت FRCM است، یکی از سیستم های تقویت کننده ساختمان ها در برابر زمین لرزه می باشد. در این روش از توری فایبرگلاس (الیاف شیشه) به همراه پلاستر سیمانی یا پلاستر گچی روی دیوارها استفاده می شود تا بتوان مقاومت دیوارها را در برابر زمین لرزه افزایش داد. این روش در کشور ایران تایید قوانین ساختمان سازی شده است. در آیین نامه های مختلفی نیز به استانداردهای اجرای وال مش اشاره شده است.

پیشنهاد می‌شود جهت آشنایی با اجرای سیستم وال مش در ساره فولادی و بتنی به ترتیب مقالات “وال مش ساختمان فولادی” و “وال مش ساختمان بتنی” را مطالعه کنید.

جمع بندی

در این مقاله در مورد روش های مقاوم سازی ساختمان های مختلف در برابر بارهای زنده و مرده وارده به ساختمان ها صحبت کردیم. هر یک از روش های توضیح داده شده، به نوعی می‌توانند باعث تقویت سازه ها شوند و ایمنی ساختمان ها را چندین برابر کنند. از این رو لازم است که برای همه ساختمان‌های مسکونی، تجاری و اداری از هر یک از روش های مقاوم سازی ساختمان ها استفاده کرد. اما باید توجه داشت که اجرای هر یک از این روش ها نیازمند تجربه و تخصص و رعایت الزامات فنی و مهندسی بسیار زیادی است. از این رو باید شرکت های مهندسی متخصص و فعال در حوزه مقاوم سازی، کار تقویت ساختمان ها را در برابر شرایط مختلف انجام دهند.

در پروسه ساختمان سازی، کارفرما با مصالح مختلفی سر و کار دارد که می تواند از هر کدام از آنها به دلخواه خود استفاده کند. یکی از مصالح پرکاربرد در ساختمان‌سازی، بلوک‌های سیمانی و سفالی هستند. تفاوت بلوک سفالی و سیمانی به ترکیبات و کاربردهای مختلفی که در صنعت ساختمان استفاده می‌شوند، برمی‌گردد.

بلوک سفالی و بلوک سیمانی از نوع مصالح کاربردی در صنعت ساخت  و ساز هستند که همیشه و از گذشته تا به امروز مورد استفاده بسیاری قرار گرفته اند. این بلوک ها دارای شکل و ابعاد متنوعی هستند که توسط کارخانه های مختلف تولید شده و در حجم بسیار زیاد به بازار عرضه می‌شوند. این دو بلوک از نوع پرمصرف مصالح هستند که ما در این مقاله برای مقایسه بلوک سفالی و سیمانی به بررسی هر کدام از آنها خواهیم پرداخت. پس با ما همراه باشید.

بلوک سیمانی چیست؟

بلوک سیمانی یکی از مصالح ساختمانی است که برای ساختن ساختمان ها، سقف ها و دیوارها استفاده می شود و دارای ابعاد و اندازه های متفاوتی است. در ساخت این بلوک ها از ماسه، شن، سیمان پرتلند و همچنین آب به روش ریخته گری استفاده می شود که در کارگاه های بلوک زنی تولید می گردد. بلوک های سیمانی به انواع بلوک سبک و بلوک سنگین سیمانی دسته بندی می شود.

بلوک سیمانی سبک در ساخت قسمت های تیرچه بلوک کاربرد دارد و برای ساخت آنها از ریز دانه هایی که به لحاظ وزن سبک هستند؛ استفاده می شود. اما بلوک سیمانی سنگین از نوع سبک آن بزرگتر بوده و ضخامت آن نیز بیشتر است. از این نوع بلوک در ساخت و ساز بنایی و یا ساخت دیوارهای محوطه استفاده می‌شود.

بلوک های سیمانی در شکل های توپر و تو خالی قالب گیری شده و به هر میزان که وزن آنها بیشتر باشد؛ مقاومت فشاری آنها نیز بیشتر خواهد شد. زمانی که از دیوارها برای تفکیک فضا استفاده شود؛ بلوک های توخالی کاربرد دارند اما اگر هدف از کشیدن دیوار، تحمل بار باشد؛ باید سوراخ های بلوک با استفاده از بتن پر شود.

مزایای بلوک سیمانی

از جمله مزایای استفاده از بلوک سیمانی در ساخت و ساز به موارد زیر می توان اشاره کرد:

• عایق صوتی و حرارتی : بلوک های سیمانی عایق صدا و حرارت هستند که این ویژگی آنها موجب می شود تا از پخش شدن گرما جلوگیری کرده و صدا نیز از بلوک ها عبور نکند.
• وزن سبک : بلوک های سیمانی در مقایسه با دیگر مصالح مشابه وزن سبک تری داشته و دارای استانداردهای مشخصی هستند.
• قابلیت اجرا با انواع ملات : بلوک های سیمانی دارای سطح زبر و خشنی هستند و به همین دلیل هم می توانند با انواع اندودها مانند گچ و خاک، ماسه و سیمان ترکیب شده و به هم جذب شوند و با ضخامت کمتری نیز اجرا شوند.
• تنوع در شکل و سرعت اجرا : بلوک های سیمانی دارای شکل های مختلفی است و سرعت دیوارچینی و ساخت سازه های بنایی با استفاده از این بلوک ها بیشتر از آجر و یا قطعات مشابه است.
• سهولت در اجرا : بلوک های سیمانی با توجه به وجود پوسته بتنی در سطح خود دارای ویژگی هایی مانند شیار زنی، برش و سوراخ‌ کاری هستند و با کمترین پرتی و دورریزی اجرا می شوند.
• قیمت : قیمت بلوک های سیمانی در مقایسه با بلوک های سفالی و دیوارهای آجری، مقداری ارزان تر بوده و به همین دلیل هم هزینه های پروژه را کاهش می دهد.

معایب بلوک های سیمانی

در کنار مزایایی که بلوک های سیمانی دارند؛ معایبی هم دارند که به شرح زیر است:

• بلوک ‌های سیمانی، دارای استحکام کمی در ارتفاع بالای ۳ متر هستند.
• مقدار ضایعات بلوک‌ های سیمانی در هنگام حمل‌ و نقل و ساخت سقف ‌ها و دیوارها کمی زیاد است.
• بلوک ‌های سیمانی دارای مقاومت کمتری نسبت‌ به رطوبت هستند.

بلوک سفالی چیست؟

بلوک سفالی یا آجر سفالی یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی که به شکل قالب های سوراخ دار تولید شده و برای دیوارچینی ساختمان از آنها استفاده می شود. مواد اولیه ای که بلوک های سفالی را تشکیل می دهد؛ خاک رس است که بعد از قالب گیری وارد کوره آجرپزی شده و حرارت دیده می شود.

درواقع این حرارت موجب می شود تا بلوک سفالی دوام و مقاومت زیادی پیدا کند و آن را به یک مصالح مقاوم و پرکاربرد تبدیل کند. با پیشرفت فناوری و ورود آن به حوزه ساخت و ساز، تولید انواع بلوک سفالی در ابعاد و اشکال مختلف صورت می گیرد که شکل ظاهری آنها مانند مکعب مستطیل بوده و در انواع سوراخ دار، توپر و توخالی تولید می شود. سطح این آجرها دارای شیار بوده و به همین دلیل هم به راحتی به بتن می‌چسبد.

وزن بلوک های آجری حدود 3 تا 10 کیلوگرم است و عرض آن 25 سانتی متر است. در این بلوک ها انحنایی وجود ندارد و لبه آنها نوک تیز و مستقیم است. گاهی اوقات در بلوک های سفالی از یک لایه عایق از جنس فوم استفاده می شود که برای جلوگیری از انتقال هوای گرم و سرد به داخل ساختمان کاربرد دارد و نقش موثری نیز در خنک کردن ساختمان در تابستان و گرم ماندن در زمستان دارد.

مزایای بلوک سفالی

بلوک سفالی مقاومت بالایی در برابر آتش سوزی دارد و به همین دلیل هم در هنگام آتش سوزی تغییر شکل نمی دهد و آتش را گسترش نخواهد داد.

• با توجه به شیارهای سطحی و سوراخ هایی که دارد به راحتی به سازه بتنی یا فلزی با استفاده از ملات می چسبد.
• بلوک سفالی از انواع مصالح قابل دسترس برای دیوارچینی است.
• کیفیت و ابعاد بلوک های ساختمانی سفالی یکسان است.
• بلوک های سفالی قیمت مناسبی داشته و استفاده از آنها به لحاظ اقتصادی، به صرفه است.

معایب بلوک های سفالی

• برای استفاده از این بلوک ها به یک لایه گچ و خاک ضخیم تر برای مسطح شدن سطح دیوار نیاز است.
• وزن بلوک های سفالی سنگین بوده و به همین دلیل بار اضافی بر ساختمان وارد می شود.
• در صورتی که خاک رسی که برای تولید بلوک سفالی استفاده می شود آهک داشته باشد؛ سطح بلوک دچار ترک خوردگی می شود.
• بلوک سفالی غیرباربر بوده و دارای مقاومت کمی برای نصب لوازمی است که نیازمند رول پلاک است. به همین دلیل هم نمی توان کابینت و غیره را به آن متصل کرد.
• پرتی آجر سفالی زیاد بوده و احتمال شکستن آن در هنگام حمل و نقل وجود دارد.
• استفاده از بلوک سفالی زمان اجرای پروژه ساخت را طولانی تر می کند.
• مقاومت فشاری بلوک سفالی کم بوده و به همین دلیل مصالح ساختمانی غیر باربر به شمار می رود.

تفاوت بلوک سفالی و سیمانی چیست؟

کیفیت هر دو بلوک سفالی و بلوک سیمانی در گام اول به مواد اولیه آنها بستگی دارد. سفال و سیمان هر دو کاربرد بسیاری در ساخت ساختمان های مدرن و ساخت دیوارهای اصلی دارند. برای آن که در این زمینه تصمیم بهتری گرفته شود؛ بهتر است که مهم ترین ویژگی این دو بلوک با یکدیگر مقایسه شود. ویژگی هایی مانند مقاومت در برابر گرما و آتش، مقاومت در برابر سرما، حفظ گرما، عایق کاری و غیره.

بلوک سفالی سبک تر است یا بلوک های سیمانی؟

این روزها برای کاهش وزن کلی ساختمان از انواع بلوک سیمانی و سفالی به صورت توخالی و یا تیغه ای استفاده می شود که هر کدام تحمل بار متفاوتی دارند. به عنوان مثال، بلوک سیمانی سبک مانند بلوک لیکا وزن کمتری نسبت به بلوک‌های سیمانی معمولی دارند. این ویژگی باعث می‌شود کار با بلوک‌های سیمانی سبک مثل بلوک لیکا راحت‌تر و هزینه کمتری داشته باشد.

تفاوت بلوک سیمانی و سفالی در نحوه ساخت و تولید چیست؟

بلوک های سیمانی در هنگام تولید به راحتی شکل و رنگ می گیرند اما با گذشت زمان کم رنگ می شوند. در حالی که رنگ آجرهای سفالی ماندگارتر بوده و به راحتی محو نمی شوند.

مقایسه قیمت تمام شده یک متر مربع دیوار بلوک سیمانی و سفالی :

اگر قیمت را برای انتخاب بلوک سفالی یا سیمانی در نظر بگیریم؛ بلوک سیمانی ارزان تر از بلوک سفالی است. علاوه بر این، باید هنگام تهیه بودجه، هزینه ملات سیمان را نیز در نظر بگیرید. بلوک های سفالی معمولا مخلوط ملات سیمان بیشتری نیاز دارند و به صورت بالقوه هزینه کلی ساخت و ساز را بیشتر می کنند.

تفاوت بلوک سفالی و سیمانی در مقاومت :

مقاومت هر دو نوع به اندازه کافی بالا بوده و مقاومت در برابر حرارت  تا 600 درجه سانتی گراد است و بالاتر از این دما تجزیه خواهد شد. به همین دلیل هم از آن در اجاق های سنگ تراشی ، شومینه ها، دودکش ها و سایر سازه هایی که در معرض گرمای شدید هستند؛ استفاده می شود.

تفاوت بلوک سیمانی و سفالی در عایق صوت :

با توجه به این که بلوک های سفالی سنگین تر از بلوک های سیمانی هستند گزینه ایده آلی برای کاهش صدا هستند. صدا با استفاده از ارتعاشات به دیوار منتقل می‌شود. مواد متراکم مانند خاک رس می‌توانند از نفوذ صدا به دیوارهای سفالی جلوگیری کنند.

تفاوت بلوک سیمانی و سفالی در عایق دما و حرارت چیست؟

بلوک های سیمانی رسانایی حرارتی بالایی داشته و زمانی که در معرض نور خورشید هستند به راحتی گرما را جذب می کنند. اما بلوک های سفالی در کنترل گرما در خانه بهتر عمل می کنند زیرا متخلخل تر بوده و گرما را به راحتی به دام می اندازند.

مقایسه اجرای دیوارچینی با بلوک سفالی و سیمانی :

سرعت دیوارچینی در بلوک های سیمانی بسیار بالاتر از سفال یا قطعات کوچک تر است.

مهار دیوار بلوک سیمانی و سفالی با وال مش

این روزها برای مهار انواع دیوارها از وال مش که نوع جدید وال پست است؛ استفاده می شود. این دیوارها شامل دیوارهای سیمانی و سفالی نیز می‌شود. برای افزایش استحکام دیوارهای غیرسازه‌ای، از وال مش استفاده می‌شود که ترکیبی از چند نوع مصالح ساختمانی است. وال مش ترکیبی از توری فایبرگلاس به همراه پلاسترهای گچی و پلاستر سیمانی است که عملکرد مقاوم سازی خوبی بر روی دیوارها دارد.

در واقع وال مش نوعی از نوین وال پست است که با فرایند خاص بر روی دیوار اجرا می شود. این مقاوم سازی بر خلاف وال پست سنتی بدون نیاز به میلگرد بستر اجرا می شود و موجب افزایش امنیت و استحکام سازه خواهد شد. هم اکنون در اغلب ساختمان ها این روش جایگزین روش وال پست سنتی شده و مورد تایید نظام مهندسی ساختمان است.

نتیجه گیری؛ بلوک سیمانی بهتر است یا بلوک سفالی؟

با توجه به ویژگی هایی که از هر کدام از بلوک ها در بالا اشاره کردیم؛ پیمانکاران می توانند برای تصمیم گیری بهتر از میان بلوک سفالی یا سیمانی، به نوع ساخت و الزامات پروژه خود توجه کنند. در اغلب موارد بلوک های سیمانی به دلیل مزایای متعددی که دارند و همچنین مقرون به صرفه بودن، گزینه ترجیحی هستند. برای مثال برای ساخت ساختمان های بلند اغلب از بلوک سیمانی استفاده می شود زیرا ساختار ساختمان های بلند به بتن با استحکام زیاد و قوی نیازمند است. اما اگر ساخت یک خانه دو طبقه مد نظر است؛ می توان از بلوک سفالی استفاده کرد. بنابراین انتخاب نوع بلوک به الزامات ساختمان وابسته است و باید موارد زیر را مد نظر قرار داد:

• در دسترس بودن محلی
• هزینه
• الزامات سازه و ساختمان
• نوع دیوار و کاربرد
• مقدار مورد نیاز و بهره وری
• طراحی خانه
• ارزش زیبایی شناختی

در این مقاله تفاوت بلوک‌های هبلکس و لیکا که از مهم‌ترین بلوک‌های مورد استفاده و رایج در ساخت و ساز به ویژه در ایران مورد بررسی قرار می‌گیرد.  که در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری از سازندگان و معماران قرار گرفته‌است. اما در بسیاری از موارد، به دلیل شناخت ناکافی نسبت به این بلوک‌ها یا تفاوت آنها، بسیاری از افراد در انتخاب بلوک مورد نظرخود دچارتردید و انتخاب‌های نامناسبی انجام دادند. جهت انتخاب دقیق‌تر و شناخت کافی این بلوک‌ها، در این مقاله به بررسی بلوک‌های لیکا و هبلکس پرداخته و پس از تعاریف هر کدام، تفاوت این دو را در پارامترهای مختلف، مورد بررسی قرار می‌دهیم.

بلوک لیکا چیست؟

بلوک لیکا یکی از پرکاربردترین بلوک‌های سبک سیمانی بوده که مورد استفاده بسیار در صنعت ساختمان سازی است. واژه لیکا (LECA) مخفف عبارت Lightweight Expanded Clay Aggregate بوده و به معنای مخلوطی از مصالح خاک رس منبسط شده می‌باشد. همانطور که از اسم آن مشخص است، این بلوک متشکل از مواد سیمان، آب و دانه لیکا می‌باشد. دانه‌های لیکا، از خاک رس طبیعی تولید می‌شوند و به وسیله یک فرآیند با حرارت بالا (حدود 1200 درجه سانتیگراد) به شکل دانه‌های ریز و گرد تبدیل می‌شوند. این دانه‌ها زبر و دارای سطح ناهموار هستند و دارای خصوصیت‌های ویژه‌ای می‌باشند. عملاً، دانه‌های لیکا دارای یک پوسته خارجی که بافتی ریز و قهوه‌ای رنگ دارد و سطح داخلی آن دارای بافت سلولی سیاه رنگ است.
بلوک لیکا به دو صورت توپر و توخالی تولید می‌شود. این ویژگی‌ها، باعث می‌گردد که بلوک لیکا به عنوان یک عایق مناسب در برابر صوت و حرارت شناخته شود.
یکی از ویژگی های بلوک لیکا به دلیل وجود دانه‌های لیکا در آن به جای دانه‌های سیمانی، سبک و متخلخل بودن آن است و این ویژگی، بلوک لیکا را به گزینه ای مناسب برای دیوارچینی در ساختمان تبدیل کرده است. از دیگر ویژگی‌های بلوک لیکا به دلیل ساختار متخلخل آن، عایق بودن در برابر صوت و حرارت و همچنین مقاومت مکانیکی بالا می‌باشد. این بلوک‌ها بسته به ابعاد، نیاز و موضوع پروژه، در ابعاد و اشکال مختلف تولید می‌شوند. البته این نکته فراموش نشود که به دلیل استحکام، مقاومت و سبکی که دارند، بهتر است در دیوارهای غیرباربر و جداکننده استفاده شوند.

بلوک هبلکس چیست؟

بلوک هبلکس نام تجاری است که برای بتن هوادار اتوکلاوی ( AAC ) تولید شده در اروپا انتخاب شده است. اولین بار بلوک هبلکس را مهندسان سوئدی در حمایت از محیط زیست ساختند.‌ ترکیبات بلوک هبلکس متشکل از موادی همچون؛ سیمان، آب، آهک، ماسه سیلیسی و پودر آلومینیوم می‌شود. فرآوری بلوک هبلکس بدین صورت می‌باشد که در مرحله اول پس از‌ ترکیب و اختلاط مواد مذکور، آن ها را در قالب مخصوص می‌ریزند. پس از فرآیندهای مورد نظر، آن را به قطعات و ابعاد مورد استفاده در ساختمان برش می‌دهند. سپس برش‌های آماده شده را در فشار زیاد بخار اتوکلاو قرار می‌دهند و فرآیند تولید بلوک‌های هبلکس را انجام می‌دهند. این بلوک‌ها با وزن مخصوص 600 تا 800 کیلوگرم بر متر مکعب، در دسته‌بندی بتن‌های سبک قرار می‌گیرند و به سازه‌های ساختمانی که باید سبک‌تر باشند، کمک می‌کنند.

تفاوت بلوک هبلکس و لیکا چیست؟

اکنون که مختصری با بلوک هبلکس و بلوک لیکا آشنا شدیم، بهتر است تفاوت این دو بلوک را نیز مورد بررسی قرار دهیم. در این مقاله بلوک لیکا و بلوک هبلکس را از نظر مقاومت، ویژگی های عایق کاری، روند ساخت و اجرا و سرعت اجرا، وزن، ضریب جمع شدگی و قیمت مورد بررسی و مقایسه قرار داده ایم.

تفاوت بلوک لیکا و هبلکس در نحوه ساخت و تولید چیست؟

مهم‌ترین تفاوت میان بلوک لیکا و بلوک هبلکس، در نحوه ساخت و تولید آن ها می‌باشد. بلوک‌های هبلکس و لیکا از نظر شکل و ظاهر نیز با هم تفاوت دارند؛ به این معنی که بلوک‌های هبلکس را به صورت توپر ساخته، ولی بلوک‌های لیکا را به صورت توخالی و متخلخل می‌سازند. ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که اگرچه بلوک‌های هبلکس توپر هستند، اما به دلیل مواد و متریال های مورد استفاده در ساخت آن، از بلوک‌های لیکا سبک‌تر می‌باشند. بلوک‌های هبلکس به دلیل فرآیند ساخت در اتوکلاو، از نظر عملکرد و کیفیت در ساخت دیوار، در سطح بالاتری قرار دارند.
این بلوک‌ها در ابعاد و ‌اندازه‌های متفاوتی به بازار عرضه می‌شوند. با این تفاوت که بلوک‌های هبلکس به دلیل اینکه با اره بریده می‌شوند، به مراتب سرعت بالاتری در تولید داشته و به تناسب آن سرعت ساخت و ساز در ساختمان را به نسبت بلوک‌های لیکا افزایش می‌دهند.

بلوک لیکا سبک تر است یا بلوک هبلکس؟

اکنون که به تفاوت‌های این دو بلوک پرداختیم، بهتر است بدانیم بلوک‌های هبلکس و لیکا به لحاظ وزنی تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارند. اگر از لحاظ وزن این دو بلوک را بررسی کنیم، بلوک هبلکس وزن کمتری نسبت به بلوک لیکا دارد. اهمیت نکته‌ای که بلوک سبک‌تر، باعث استحکام بیشتر ساختمان و افزایش روند ساخت و ساز می‌شود، بسیار حائز اهمیت است.
به طور تقریبی وزن بلوک‌های هبلکس در حدود 500 کیلوگرم بر مترمربع و وزن بلوک‌های لیکا در حدود 850 کیلوگرم بر مترمربع می‌باشد. یعنی وزن بار مرده در ساخت و ساز به میزان 30 درصد کاهش می‌یابد. علاوه بر وزن بلوک‌ها، ملاتی که در تهیه دیوارهای این دو بلوک استفاده می‌شود نیز بر وزن نهایی سازه تاثیرگذار خواهد بود. در دیوارهای هبلکسی از چسب هبلکس برای اتصال دیوارها استفاده می‌شود. به دلیل ویژگی‌هایش، دیوارها و سازه‌های ساخته شده با بلوک هبلکس، سبک‌تر از بلوک لیکا هستند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود سازه‌های اجرا شده با بلوک هبلکس، وزن کمتری داشته باشند.

تفاوت بلوک لیکا و هبلکس در مقاومت

نکته قابل توجه در تفاوت این دو بلوک، مقاومت آن هاست. برای بررسی جامع‌تر بلوک‌ها، آن‌ها را در زمینه‌های مقاومت فشاری، مقاومت حرارتی و مقاومت مکانیکی مورد بررسی قرار داده‌ایم. این اقدام جهت ارائه یک دیدگاه گسترده‌تر درباره ویژگی‌های مختلف این بلوک‌هاست.
مقاومت فشاری : مقاومت بلوک‌های هبلکس معمولاً بین 25 تا 35 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع متغیر است. این مقدار بسته به نوع سازه و شرایط اجرایی می‌تواند متغییر باشد. از این رو، مقاومت بلوک‌های هبلکس در مقابل فشار و شرایط غیرمنتظره به طور قابل توجهی بیشتر از بلوک‌های لیکا می‌باشد.
مقاومت حرارتی : بلوک‌های هبلکس به دلیل وجود سیلیس در‌ترکیبات آن، دارای نقطه ذوب بالایی بوده و در برابر حرارت مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهد. این ویژگی باعث می‌شود بلوک‌های هبلکس به استانداردهای ساخت و ساز رعایتی پیروی کنند و در مقابل حوادث آتش‌سوزی مقاومت داشته باشند.
مقاومت مکانیکی: به طور کلی بلوک‌های لیکا به دلیل ساختاری که دارند، بسیار ترد و شکننده می باشند. به همین دلیل در روند ساخت و تولید بلوک لیکا، ضایعات و نخاله های بیشتری تولید می شود. این مورد سبب افزایش هزینه‌های تمام شده این محصول خواهد گردید. از طرفی بر روی دیوارهای ساخته شده با بلوک لیکا نباید با میخ یا قطعات دیگری آن ها را سوراخ نمود. اما در مقابل بلوک‌های هبلکس به دلیل ساختار متراکمی که دارند، مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند که این ویژگی به کاهش هزینه‌های نهایی ساخت و ساز کمک خواهد نمود.

تفاوت بلوک لیکا و هبلکس در سرعت اجرا دیوارچینی

بلوک های لیکا و هبلکس از نظر دیوار چینی دارای برتری هایی نسبت به هم هستند که آن ها را ذکر خواهیم نمود.
بلوک‌های هبلکس به دلیل قدرت جذب آب بالایی که دارند، قبل از اجرا در ساختمان، باید زنجاب شده و سپس مورد استفاده قرار گیرند. زنجاب کردن بلوک‌های هبلکس سبب کاهش سرعت در کار ساختمان سازی می‌شود. بنابراین در این مورد بلوک لیکا برتری بیشتری نسبت به بلوک هبلکس از خود نشان داده است.
موضوع دیگری که مطرح می باشد این است که بلوک‌های هبلکس نیاز به توری مرغی در مرحله گچ و خاک دارند، در حالی که در اجرای بلوک لیکا نیازی به توری مرغی نمی‌باشد.
حال برتری هایی که بلوک هبلکس در اجرای دیوارچینی نسبت به بلوک لیکا دارد، این امر ناشی از ویژگی‌های ساختاری بلوک‌های هبلکس است. به دلیل حذف ملات در دیوارهای با بلوک هبلکس و جایگزین نمودن آن با چسب، سرعت اجرای آن ها به نسبت دیوار با بلوک لیکا بالاتر است.
بلوک‌های هبلکس به دلیل اینکه ابعاد بزرگتری داشته، فرآیند نصب و اجرای ساده‌تر و سریع‌تری نسبت به بلوک‌های لیکا دارند. این موضوع سبب کاهش هزینه‌های اجرا در ساختمان و همچنین کاهش زمان در اجرای ساختمان می‌شود.
همچنین این ابعاد بزرگ بلوک های لیکا به مهندسان کمک می‌کند تا به راحتی کج و ناشاقول بودن دیوار را تشخیص دهند و روند اجرای دیوار سریع تر و بی نقص اجرا گردد.

کاهش وزن بار مرده

نکته دیگر اینکه در بلوک لیکا، وزن بار مرده در ساخت و ساز به میزان 30 درصد کاهش می‌یابد. بلوک هبلکس دارای ابعاد و اندازه مشخصی است. علاوه بر این، نیازی به برش در انتهای رج دیوار یا کناره‌ها ندارد، بنابراین در اجرای دیوارچینی سرعت بالاتری دارد.
سرعت دیوارچینی در ساختمان به وسیله بلوک هبلکس در مقایسه با بلوک لیکا، به مراتب بالاتر می‌باشد. بلوک‌های هبلکس به دلیل اینکه ابعاد بزرگتری داشته، فرآیند نصب و اجرای ساده‌تر و سریع‌تری نسبت به بلوک‌های لیکا دارند. این موضوع سبب کاهش هزینه‌های اجرا در ساختمان و همچنین کاهش زمان در اجرای ساختمان می‌شود.
جهت متصل نمودن دیوارهای هبلکسی از چسب هبلکس استفاده می‌شود. روند آماده‌سازی چسب هبلکسی نسبت به ملات، ساده‌تر و سریع‌تر است. سرعت اجرای بلوک هبلکس، 4 برابر سرعت اجرای بلوک لیکا است و دلیل اصلی این اختلاف، ابعاد بزرگتر و چینش منظم بلوک‌های هبلکس است.

مقایسه بلوک لیکا و بلوک هبلکس از نظر عایق صوت و حرارت

از دیگر ویژگی های مهمی که در بلوک ها مطرح است، ویژگی های عایق صوت و دما بودن آن هاست که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم نمود.

تفاوت بلوک لیکا و هبلکس در عایق صوت :

به طور کلی، بلوک‌های لیکا و هبلکس، هر دو در برابر انتقال صدا عایق بوده، و به علت نوع ساختاری که دارند، به راحتی صدا را در ساختمان از خود عبور نمی‌دهند. در نهایت بلوک‌های هبلکس نسبت به بلوک‌های لیکا در برابر انتقال صدا، عایق بهتری هستند. شاخص کاهش صدا (R) یا افت‌تراگسیل (TL)، نمودار و شاخصی جهت سنجش میزان عایق بودن مصالح در برابر صدا و صوت می‌باشد. شاخص کاهش‌تراکسیل در بلوک هبلکس در حدود 45 بوده که عدد بسیار مناسبی جهت انتقال صدا و عایق بودن این بلوک نسبت به بلوک لیکا می‌باشد. این شاخص، که به عنوان یک عدد منحصر به فرد تعریف می‌شود، بلوک هبلکس را به یک انتخاب عالی برای عایق صوتی در ساختمان تبدیل می‌کند، به خصوص در مورد ساختمان‌های پر رفت‌وآمد.

تفاوت بلوک لیکا و هبلکس در عایق دمایی :

یکی دیگر از مولفه‌های قابل توجه در تفاوت بلوک‌های لیکا و بلوک‌های هبلکس، تفاوت این دو بلوک در برابر دما و به تعریفی دیگر، عایق دمایی آن است. با شناخت دقیق تفاوت‌ها، انتخاب محصول مناسب راحت‌تر می‌شود. بلوک‌های هبلکس به دلیل جنس ساختاری بهتری که در برابر عایق دارند، می‌توانند انتخاب مناسب‌تری نسبت به بلوک‌های لیکا در این زمینه باشند.

بنابراین، با به کار گیری بلوک‌های هبلکس در ساختمان‌ها به طور چشم گیری صرفه‌جویی در هزینه‌های مرتبط با سیستم‌های گرمایش و سرمایش در فصول گرم و سرد ایجاد خواهد شد و مصرف انرژی در آنها به شدت کاهش می‌یابد. علاوه بر این، مصرف انرژی در این ساختمان‌ها نیز به مراتب کمتر است. به گونه ای که بلوک هبلکس در فصل تابستان، دمای داخل ساختمان را به طور معقول حفظ می‌کند و داخل ساختمان خنک میماند. همچنین در فصل سرما نیز اجازه خروج گرما را نداده و مقدار مصرف انرژی را کاهش می دهد.

تفاوت ضریب جمع شدگی هبلکس و لیکا چیست؟

در سنجش ضریب جمع شدگی بلوک هبلکس و بلوک لیکا، باید در نظر داشت که هر کدام از این بلوک ها مزایا و معایبی نسبت به یکدیگر دارند. ضریب جمع‌شدگی به تغییر حجم مصالح و فرآورده‌های بتنی در اثر فشارها مرتبط می‌شود.
مصالح بتنی تحت اثر فشار و تغییرات حجم خود به مرور زمان جمع می‌شوند.جمع‌شدگی در مصالح بتنی در ساخت سازه‌ها اهمیت دارد و نیاز به مطالعه دقیق دارد. این فرآیند که به ضریب جمع شدگی معروف است، نکته ای مهم در تعیین تفاوت بلوک‌های هبلکس و بلوک‌های لیکا می‌باشد. به طور کلی ضریب جمع شدگی بلوک لیکا به مراتب از بلوک هبلکس کمتر می‌باشد. در مقابل، ضریب جمع شدگی بلوک هبلکس در برابر خشک شدن، بسیار بیشتر از بلوک لیکا است.

هزینه یک متر مربع دیوار با بلوک لیکا و هبلکس

در مقایسه بلوک هبلکس با بلوک لیکا، می‌توان گفت بلوک هبلکس به نسبت بسیار به صرفه‌تر بوده و به دلیل استفاده از چسب هبلکس به جای ملات گچ و خاک، قیمت مناسب‌تری دارد. به علاوه، بلوک‌های هبلکس به دلیل وزن سبک‌تر و استفاده از چسب به جای ملات، سرعت ساخت و ساز را افزایش می‌دهند و همچنین مقاومت ساختمان را بهبود می‌بخشند. این بلوک‌ها از لحاظ محیط زیستی سازگار هستند و به دلیل تخلخل کم و مواد آلی در ترکیب آن ها، برخلاف بلوک‌های لیکا، در مقابل خورنده‌های طبیعی بسیار مقاوم هستند.
در مجموع، در بررسی بین قیمت بلوک‌های لیکا و بلوک‌های هبلکس و مقایسه این دو، می‌توان گفت که بلوک هبلکس قیمت پایین‌تری داشته و علاوه بر آن هزینه‌های جانبی نیز مانند ملات، دستمزد حمل و نقل و اجرا و… را ندارد و قیمت تمام شده یک مترمربع بلوک هبلکس، پایین تر از بلوک لیکا می‌باشد.
بلوک هبلکس به دلیل اقتصادی بودن و کارایی برتر، جایگاه خاصی در نظر معماران و سازندگان پیدا کرده است. این امر باعث شده که بسیاری از آن استفاده کنند. هبلکس ظاهری همانند سنگ دارد و حمل آن نیز بسیار راحت است. به دلیل سبکی و حمل آسان‌تر بلوک هبلکس، هزینه کمتری بابت کارگر پرداخت می‌شود. همچنین به دلیل عایق حرارت و صوت بودن، در هزینه های مربوط به مصرف انرژی صرفه جویی می گردد.

مهار دیوار بلوک لیکا و هبلکس با وال مش

در مرحله دیوارچینی در ساختمان، پس از ریسمان کشی و اجرای دیوار، اکنون نوبت به مهار دیوار بلوک‌های لیکا یا بلوک‌های هبلکس می‌باشد. در گذشته، دیوارهای هبلکس و دیوارهای لیکا با استفاده از وال پست‌ها مهار می‌شدند. با گذشت زمان، روش‌های نوینی برای مهار دیوارها ابداع شده است. بهترین گزینه در مهار این دیوارها، استفاده از سیستم وال مش می‌باشد. اجرای سیستم وال مش برای مهار دیوارهای بلوک لیکا یا بلوک هبلکس با سرعت بالا همراه است. نصب آسان این سیستم به کاهش هزینه‌های استفاده از کارگران ماهر کمک می‌کند.
استفاده از توری‌های فایبرگلاس در سیستم وال مش، منجر به کاهش قابل ملاحظه هزینه‌های مصالح می‌شود. همچنین، این سیستم به سازه‌های ساختمانی با وزن کمتر کمک می‌کند. در گذشته، سیستم وال پست به دلیل نیاز به نقشه‌های فاز دو و اجرای پیچیده، با مشکلات و سختی‌های زیادی مواجه بود. این روش‌ها هزینه‌های بالایی در مصالح و نیروی کار ایجاد می‌کرد. در حال حاضر، سیستم وال مش موجب از بین رفتن این مشکلات و افزایش سرعت و دقت در اجرا، همچنین کاهش هزینه‌ها گردیده است.

نتیجه‌گیری؛ بلوک لیکا بهتر است یا بلوک هبلکس؟

هر دو بلوک هبلکس و لیکا در صنعت ساخت و ساز به ویژه در ایران، بسیار محبوب و پرطرفدار می‌باشند. تصمیم گیری در انتخاب میان دیوار هبلکس یا دیوار بلوک لیکا، کاملا بستگی به نوع استفاده آن در ساختمان دارد. انتخاب بین بلوک لیکا و هبلکس به عنوان مصالح ساختمانی نیاز به مطالعه نقشه‌های اجرایی، روش‌های ساختمان‌سازی و شرایط خاص پروژه دارد. تصمیم نهایی برای انتخاب بلوک مناسب برای ساختمان به مهندس معمار واگذار می‌شود. این تصمیم با توجه به اقتضاهای خاص هر پروژه، توسط مهندس ناظر نیز پشتیبانی می‌شود. مزایا و معایب هر دو بلوک نسبت به یکدیگر باید با دقت برای پروژه‌های خاص سازگار شوند. بلوک هبلکس و بلوک لیکا در موارد متعدد مانند سرعت اجرا، مقاومت فشاری، و عایق صوتی و حرارتی تفاوت‌های قابل توجهی دارند. این تفاوت‌ها با توجه به نیازهای خاص هر پروژه، انتخاب مصالح مناسب برای ساختمان‌سازی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

بلوک لیکا و بلوک پرلیت دو نوع مصالح ساختمانی محبوب در صنعت ساخت و ساز هستند. هر دو نوع بلوک دارای ویژگی‌ها و مزایا منحصر به فردی هستند که در این مقاله به مقایسه آنها خواهیم پرداخت. با توجه به این که هر دو نوع  این بلوک‌ها از بلوک‌ سبک صنعتی به حساب می­ آیند، ولی به دلیل تفاوت در نوع پوکه ای که در ساخت از آن استفاده می­شود ویژگی‌های آن­ها  نیز با هم فرق خواهد کرد. تفاوت بلوک پرلیت و لیکا در نوع بلوک های سبک سیمانی است و در ساخت آن معمولا از پوکه صنعتی استفاده می شود. این نوع  بلوک­ ها ویژگی های خاص خود را دارند و استفاده از آن فایده­ های بسیار زیادی خواهد داشت.

بلوک لیکا چیست؟

یکی از با اهمیت ترین بلوک سبک، بلوک لیکا است که از تولیدات مهم ایران است. بلوک لیکا از ترکیب سبک دانه با سیمان و آب به وجود می­ آید. برای سبک نگه داشتن این قطعه­ ها، ریزدانه های طبیعی از بتن حذف می‌شود و محصولات پایانی شامل یک سری تخلخل بیشتری در مقابل بتن نیمه سبک خواهد بود. همچنین وزن بلوک بتنی دانه سبک عموما کمتر از ۱۱۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب خواهد بود. در نظر داشته باشید که ضخامت جداره بلوک توخالی برای استفاده بیشتر از خاصیت عایق آن از بلوک معمولی خواهد بود. بلوک لیکا در گونه های متفاوت دیواره اطراف و تیغه ه­ای ساخته می­‌شوند و همچنین دارای کاربرد وسیعی در سقف­ های تیرچه و بلوک، دیوارهای پیرامونی ، نما و جداکننده ها استفاده می‌شود .

بلوک پرلیت چیست؟

یک نمونه از بلوک‌ سیمانی ساختمانی بلوک پرلیت است که با  استفاده از پوکه پرلیت تولید شده است. با توجه به این که در بلوک لیکا شن و ماسه حذف می­شود و جایگزین آن پوکه لیکا است. همچنین در بلوک پرلیت شن و ماسه حذف شده و جایگزین آن پوکه پرلیت خواهد بود. به خاطر بافت حجیم پوکه پرلیت و وزن بسیار کم آن، بلوک تولید شده با دانه پرلیت نیز وزن سبکی خواهد داشت. یکی از مصالح ساختمانی سبز بلوک پرلیت است. زیرا هم مواد اساسی پرلیت یک نمونه مواد معدنی است که از طبیعت به دست آورده می­‌شود و همچنین با محیط زیست سازگاری بیشتری دارد. یکی از ویژگی‌های بلوک پرلیت می‌توانید به ویژگی عایق صدا بودن آن‌ در مقابل صوت و حرارت و … اشاره کرد.

ویژگی بلوک لیکا چیست؟

• عایق حرارتی : بلوک لیکا دارای عایق حرارتی بسیار خوبی است. این ویژگی باعث کاهش نیاز به سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی می‌شود و به بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها کمک می‌کند.
• عایق صوتی : بلوک لیکا نیز عایق صوتی خوبی دارد. این ویژگی به کاهش نفوذ صداها از خارج به داخل و بالعکس کمک می‌کند.
• مقاومت مکانیکی : با وزن سبک خود، بلوک لیکا به مقاومت مکانیکی مناسبی دارد، که به تقلیل از خطر آسیب در مواجهه با زلزله کمک می‌کند.
• مقاومت در برابر آتش :  بلوک لیکا مقاومت خوبی در برابر آتش دارد و به ایمنی در مواجهه با حریق کمک می‌کند.
• وزن سبک : وزن کم بلوک لیکا موجب سرعت بیشتر در اجرای پروژه‌ها و کاهش هزینه های حمل و نقل می‌شود.
• قابلیت مقاومت در برابر شوری و رطوبت : بلوک لیکا می‌تواند در معرض شوری و رطوبت قرار گیرد و همچنین مقاومت خوبی در مقابل خوردگی دارد. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند که بلوک لیکا برای پروژه‌های دریایی و مناطق با آب و هوای مرطوب مناسب باشد.
• عمر طولانی : بلوک لیکا دارای عمر طولانی است و به عنوان یک مصالح مستدام شناخته می‌شود.

ویژگی بلوک پرلیت:

• عایق حرارتی : بلوک پرلیت نیز دارای عایق حرارتی خوبی است و می‌تواند در کاهش انتقال حرارت به ساختمان‌ها موثر باشد.
• وزن سبک : بلوک پرلیت سبک‌تر از بلوک لیکا است و مناسب برای استفاده در ساختمان‌های سبک و یا ساختمان‌هایی که بار مرده‌ای کمتری دارند.
• قابلیت شیارزنی : مانند بلوک لیکا، بلوک پرلیت نیز قابلیت شیارزنی دارد و ایجاد فضاهای برای نصب سیستم‌های الکتریکی و لوله‌کشی را آسان می‌کند.
• قابلیت پردازش و تنظیم شکل : بلوک پرلیت قابلیت پردازش و تغییر شکل دارد و به معماران امکان ایجاد طرح‌های مختلف را می‌دهد.
• مقاومت در برابر حرارت : بلوک پرلیت مقاومت بالایی در برابر حرارت دارد و می‌تواند در ساختمان‌هایی که با دماهای بالا روبرو هستند مفید باشد
• قابلیت ضد جذب آب : بلوک پرلیت آب را جذب نمی‌کند و از آسیب‌های ناشی از رطوبت در ساختمان جلوگیری می‌کند.
• مقاومت در برابر آتش : بلوک پرلیت مقاومت بالایی در برابر آتش دارد و می‌تواند به افزایش ایمنی در مواجهه با حریق کمک کند.

در نهایت، انتخاب بین بلوک لیکا و بلوک پرلیت بستگی به نیازهای ویژه پروژه شما دارد. هر کدام از این دو مصالح ساختمانی ویژگی‌ها و مزایا منحصر به فردی دارند که می‌تواند در بهبود کیفیت و عملکرد ساختمان‌ها تاثیرگذار باشد. مهمترین نکته این است که مواد مناسبی را بر اساس شرایط محیطی و نیازهای پروژه خود انتخاب کنید تا به نتایج بهتری در ساختمان‌نگاری دست یابید. از طرف دیگر، بلوک لیکا در مورد مقاومت مکانیکی عملکرد بهتری دارد، در حالی که بلوک پرلیت به دلیل وزن سبک‌تر خود و قابلیت پردازش بهتر مناسب برای پروژه‌های خاصی می‌باشد.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت چیست؟

بلوک لیکا و بلوک پرلیت دو مصالح ساختمانی متفاوت هستند و برخی ویژگی‌ها و مزایا را دارند که می‌توانند در انتخاب میان آنها تاثیرگذار باشند. در ادامه مقایسه بین این دو نوع بلوک به شما اطلاعات بیشتری خواهیم داد.

مقدار استقامت گرمایی بلوک لیکا در دمای ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد بیش از ۱۲۰ دقیقه و در بلوک پرلیت بیش از ۱۸۰ دقیقه است. بنابراین بلوک پرلیت درمقابل آتش سوزی استقامت زیادتری خواهد داشت. در نظر داشته باشید که بلوک لیکا از استقامت فشاری مناسب تری در مقابل بلوک پرلیت خواهد داشت و همچنین بلوک لیکا قیمت بهتری در مقابل بلوک پرلیت خواهد داشت. به طور کلی قدرت جذب آب در بلوک سبک دانه مناسب تر از بلوک گازی است. بنابراین جذب آب بلوک پرلیت نسبت به بلوک لیکا مناسب تر است.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت در نحوه ساخت و تولید چیست؟

در این قسمت قرار است مقایسه بلوک لیکا و پرلیت در مورد نحوه ساخت و تولید باشد . بلوک‌های پرلیت توسط متخصصین با روش‌های مختلف تولید می‌شوند که بستگی به امکانات و توانایی‌های تولیدکنندگان دارد.

شیوه تولید بلوک پرلیت با دقت اندازه ­گیری بالا ماده اولیه که شامل پوکه معدنی، ماسه، سیمان و آب شروع می‌شود و با قالب‌گرفتن این ماده به وسیله سیستم­ های ویژه بلوک زنی انجام می­‌شود. سپس پس از قالب گیری و پرس کردن ماده داخل قالب، عمل ­آوری از طریق بخاردهی به بلوک صورت می­‌گیرد تا استقامت بلوک در هنگام خشک شدن به وسیله رطوبت موجود زیاد شود. در این قسمت اغلب ۱۰ ساعت زمان نیاز دارد و پس از آن بلوک پرلیت در بازار به فروش می­‌رسد.

در ساخت بلوک لیکا، اول آب، سیمان و دانه لیکا باهم ترکیب می­‌شوند. بعد از آن این ترکیب داخل قالب مخصوص با ابعاد معین ریخته می­‌شود و سپس مرحله خشک شدن آن شروع می­‌شود تا بلوک لیکا بدست بیاید. توجه داشته باشید که بلوک لیکا سبک و متخلخل است که توانایی فشار 100-30 کیلوگرم بر سانتی متر مربع را خواهد داشت که مراحل آن را به صورت واضح خواهیم گفت.

مرحله اول ( تهیه ملات بلوک )

برای تهیه بلوک لیکا نیاز است ابتدا دانه های لیکا ( همان رس سبک شده منبسط ) با آب و سیمان مخلوط شوند. خاک رس را از محل دپو به کارخانه می آوردند و روی نقاله هایی که قابلیت اندازه گیری وزن را دارد ریخته می‌شود سپس املاح معدنی موجود در آن توسط آهنربا جدا می­‌شود. این کار برای این انجام می‌شود که در صورت وجود املاح معدنی در خاک رس بعد از عبور از دستگاه ممکن است به آن آسیب بزند. بعد از این مرحله، خاک رس به داخل آسیاب ویژه ای که سطح زیر آن سوراخ دارد ریخته می‌شود. برای تشکیل یک مخلوط گلی شکل آب به خاک رس اضافه می‌شود و با استفاده از یک میکسر حلزونی تازه به خوبی مخلوط می‌شود.

مرحله دوم ( خشک کردن ) :  در این مرحله دانه لیکا داخل کوره، حرکت کرده تبدیل و به گندله می­‌شوند.

مرحله سوم ( پختن ) :

پختن این بلوک ها طی 3 مرحله جداگانه انجام می‌شود. در ابتدا دانه های را خشک شده برای 2 ساعت در دمای 200 درجه سانتی گراد نگهداری می‌شود. سپس برای پخت دوباره عملیات پخت در دمای 200 درجه سانتی گراد تکرار می‌شود. برای بار دوم این دما را به 400 افزایش می‌دهیم و در مرحله سوم نیز دما را به 1200 درجه سانتی گراد می‌رسانیم. در این مرحله، خاک رس به نزدیکی نقطه ذوب می‌رسد و گازهای تولید شده باعث ایجاد حفره‌هایی در دانه‌های لیکا می‌شود. سپس بلوک ها به محل خنک کردن منتقل می‌شوند.

بلوک لیکا سبک تر است یا بلوک پرلیت

باید در نظر داشته باشید که سبک بودن بلوک منجر به این می­‌شود که فرایند ساخت و ساز با سرعت بیشتری صورت بگیرد و بنابراین وزن کلی سازه نیز کاهش قابل ملاحظه ­ای خواهد داشت. با کم شدن وزن سازه خسارت هایی که ممکن است در اثر زلزله وارد شود نیز کم شود. همچنین وزن سازه ساخته شده با بلوک لیکا در مقایسه با سازه‌ای که با آجر ساخته می‌­شود تقریبا دو و نیم برابر کمتر خواهد بود.

همچنین از جمله مزیت های بلوک پرلیت سبک وزن بودن آن است. بلوک پرلیت به علت وجود حفره های هوا در بافت های سلولی وزن کمتری در مقایسه با بلوک بتنی سنتی دارند. این مزیت منجر می‌­شود تا در هنگام ساخت و ساز سریع تر کار کنید و هزینه هایی که مربوط به نیروی کار و حمل و نقل می­‌شود را به طور قابل ملاحظه­ ای کاهش دهید. بنابراین از مطالب فوق می­توان به این نتیجه رسید که در مقایسه بلوک لیکا و پرلیت هر دو سبک هستند.

قیمت تمام شده یک متر مربع دیوار بلوک لیکا و پرلیت

قیمت هر متر مربع از دیوارهای بلوک لیکا و پرلیت به عوامل مختلفی وابسته است، شامل نوع بلوک، ابعاد، مکان ساخت، کارگری، مصالح، و سایر عوامل. برای دریافت قیمت دقیق، مشورت با پیمانکاران ساختمانی یا متخصص های مرتبط در ارتباط باشید. در طی ارتباط با این افراد، شما می‌توانید جزئیات پروژه‌تان را ارائه دهید (مانند ابعاد دیوار، نوع بلوک و پرلیت مورد استفاده، موقعیت پروژه، و غیره) تا بتوانند به شما یک پیشنهاد قیمت مناسب ارائه دهند. این امر به خاطر تفاوت‌های متعددی که ممکن است در هر پروژه وجود داشته باشد، ضروری است.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت در مقاومت

در مقایسه بلوک لیکا و پرلیت از نظر مقاومت، منظور مقاومت فشاری است که به بررسی آن می­‌پردازیم. به طور کلی مقاومت فشاری بلوک‌ لیکا حداقل ۲۰ و حداکثر حدود ۴۵ کیلوگرم بر سانتی‌مترمربع است. همچنین مقاومت فشاری بلوک پرلیت نیز به 29-23 کیلوگرم بر سانتی‌مترمربع خواهد رسید. بنابراین می­توان به این نتیجه رسید که مقاومت فشاری بلوک لیکا از بلوک پرلیت بیشتر است.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت در سرعت اجرا دیوارچینی

در این مرحله به مقایسه بلوک لیکا و پرلیت از نظر سرعت دیوار چینی می ­پردازیم. یکی از کاربردهای بلوک لیکا و پرلیت در دیوار چینی است که به دو شکل توخالی و توپر ساخته می­‌شود. که می­توان گفت هر دو بلوک لیکا و پرلیت در سرعت اجرا دیوارچینی بسیار بالایی دارند و تفاوت چندانی در سرعت عمل با یکدیگر ندارند.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت در عایق صوت

بلوک­ های پرلیتی از ضریب انتقال صوتی بسیار بالایی برخوردار است و به این صورت است که بسیار کم و یا خیلی ضعیف صدا را انتقال می­‌دهد. ولی در بلوک لیکا این ویژگی موجود نیست. در واقع بلوک لیکا مقدار بسیار کمی از انتقال صدا پیشگیری می­کند و فرکانس صوتی را به آسانی از بافت های بلوک لیکا انتقال می­‌دهد. در صورتی که بلوک پرلیت علاوه براینکه عایق مناسبی دارد، به خاطر محبوس شدن کیسه­ های هوایی در ساختارش، از بیرون رفتن گرما به محیط جلوگیری می­‌کند.

مقایسه بلوک لیکا و پرلیت از نظر عایق صوت به این صورت است که در بلوک‌ لیکا صوت عبوری از آن‌ها را تقریبا ۴۶ دسی‌بل کمتر خواهد بود. ولی این میزان در مورد بلوک پرلیت به 56-50 دسی‌بل خواهد رسید. بنابراین می­توان به این نتیجه رسید که می‌توان نتیجه بلوک‌ پرلیت به عنوان یکی از عایق هایی که نسبت به بلوک لیکا عملکرد بهتری دارد معرفی کرد.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت در عایق رطوبتی چیست؟

علاوه بر این در محیط­ های که سازه در کنار رطوبت بسیار زیاد قرار دارد مثل ویلاهای شمالی کشور استفاده از بلوک پرلیت، مورد مناسبی می باشد. سبک وزن بودن بلوک پرلیت موجب استقامت سازه در مقابل زلزله می شود. بنابراین از بلوک پرلیت بیشتر در مکان­ هایی که احتمال زلزله وجود دارد استفاده می شود. چرا که این نوع بلوک­ ها از پایداری و استحکام بسیار زیادی برخوردارند و تا سال­ های زیادی با همان کیفیت و عملکرد ماندگار خواهند بود. توجه داشته باشید که قیمت بلوک پرلیت نسبت به بلوک لیکا بیشتر است ولی فواید بیشتری در مقابل آن دارد که این قیمت در برابر مزیت ­هایی که دارد قابل توجیح است.

تفاوت بلوک لیکا و پرلیت در عایق دمایی چیست؟

مقایسه بلوک لیکا و پرلیت به جز عایق بودن نسبت به صوت، به عایق بودن نیز در مقابل حرارت هم مربوط خواهد شد. هرچه ضریب انتقال حرارت یک جسم به میزانی کمتر باشد، در این صورت جسم گرمای کمتری را از خود عبورخواهد داد. ضریب انتقال حرارتی بلوک پرلیت  1.09-0.761 وات بر مترمربع کلوین خواهد بود. و همچنین ضریب انتقال حرارتی بلوک لیکا ۲ وات بر مترمربع کلوین که  در این مورد را یکی از عیب­ های بلوک لیکا می­توان نام برد. بنابراین بلوک پرلیت  عایق مناسب تری در مقابل حرارت است.

باید به یاد داشت که بلوک لیکا تنها حدود 10٪ از انتقال گرما را مهار می‌کند، در حالی که بلوک پرلیت در مواجهه با آتش نه تنها استقامت بالایی دارد بلکه آتش را گسترش نمی‌دهد و شعله‌ها را انتقال نمی‌دهد. بر همین اساس، در صورتی که از بلوک پرلیتی استفاده کنید سازه شما مقاوم تر خواهد بود.

مهار دیوار بلوک لیکا و پرلیت با وال مش

یکی از راهکاری جدیدی که برای مهار و مقاوم سازی دیواره­ های غیر سازه­ای بسیار کارآمد خواهد بود، وال مش است. این سیستم موجب پایداری اصولی دیواره ­ها می‌شود در هنگام پدیدار شدن اتفاقات طبیعی همانند زلزله، از خراب شدن و ضرر و زیان جلوگیری ­کند. مهار کردن لرزه یکی از با اهمیت ترین علل اجرا کردن وال مش به حساب می ­آید. در واقع وال مش با تکیه کردن بر تکنولوژی کامپوزیت سیمانی که مسلح الیاف شیشه ­ای است، ساخته شده است. در این قسمت به یکی از مزایای آن اشاره خواهیم کرد.

از جمله مزیت هایی که ناشی از اجرای وال مش است و از اهمیت بالایی برخوردار است، افزایش یکپارچگی و منسجم کردن دیوارها است. منسجم بودن دیوارها در مواجهه با بارهای جانبی ناشی از زلزله، اثرات منفی را به صورت کنترل شده کاهش می‌دهد.

بلوک لیکا بهتر است یا بلوک پرلیت

در مقاله مقایسه بلوک لیکا و پرلیت تمام نکات مربوطه گفت شد. بنابراین بلوک لیکا و پرلیت هر دو به عنوان مصالح در ساخت تیغه، دیوار و سقف استفاده می­‌شود. چندین تفاوت در مورد بلوک لیکا و پرلیت در قسمت های قبل گفت شد. اکنون شما می­توانید با توجه به نیاز و خواسته ­ای که از بلوک دارید، بهترین آن را انتخاب کنید. به عنوان مثال اگر برای شما عایق بودن در مقابل صوت و حرارت اهمیت زیادی دارد از بلوک پرلیت استفاده کنید و اگر مقاومت فشاری برایتان اهمیت دارد باید از بلوک لیکا استفاده کنید. در این مقاله تلاش شد تا تمام نکات مرتبط را پوشش داده شود و امیدواریم که این اطلاعات مفید بوده باشد.

بلوک هبلکس و پرلیت، دو نوع بلوک ساختمانی با وزن سبک و مقاومت بالا در برابر لرزه هستند. ترکیبات اولیه آن‌ها متفاوت بوده و تفاوت‌های آن‌ها سوال متداولی در صنعت مصالح ساختمانی محسوب می‌شود. اگر بخواهیم به صورت تخصصی به مقایسه بلوک هبلکس و پرلیت بپردازیم، به راحتی متوجه می شوید که کدام یک از این بلوک ها دارای ساختار باکیفیت تر هستند و ارزش استفاده از آن ها در ساختمان ها بالاست. از این رو در ادامه مقاله قصد داریم این دو بلوک را با یکدیگر مقایسه کنیم.

بلوک هبلکس چیست؟

بلوک هبلکس که به آن بلوک سبک AAC نیز می گویند، یکی از انواع بلوک های بتنی است که می تواند سرعت نصب بالایی داشته باشد. با نصب بلوک های هبلکس دیگر نیازی به عایق کاری مجدد نیست. این بلوک ها به دلیل مقاومت فشاری خوب و مقاومت لرزه ای مناسب در زمان زلزله، می توانند انتخابی عالی برای افزایش مقاومت ساختمان ها و افزایش ایمنی آن ها باشند. از این رو در حال حاضر در بسیاری از ساختمان های مدرن به جای استفاده از آجر و بلوک های سیمانی از بلوک های هبلکس استفاده می شود که صرفه اقتصادی نیز دارند.

بلوک پرلیت چیست؟

بلوک های بتنی پرلیت نیز در گروه بلوک های سبک قرار می گیرند. این بلوک ها از سیمان پرتلند، پرلیت و افزودنی های خاص تشکیل می شوند. مقاومت آن‌ها در انتقال حرارت بسیار بالاست و توانایی تحمل بارهای استاتیکی و دینامیکی را دارند. بلوک‌های پرلیت می‌توانند به صورت سفارشی بر اساس نیاز پروژه تولید شوند. پرلیت، یک نوع سنگ آتشفشانی شیشه‌ای است که در اثر گرمایش، حجم آن به صورت یک فوم حباب‌دار افزایش می‌یابد. به همین خاطر است که بلوک های پرلیتی می توانند به عنوان یک عایق کم وزن مورد استفاده قرار گیرند.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت چیست؟

بلوک هبلکس و پرلیت دو نوع بلوک ساختمانی هستند که قبلا به معرفی آن ها پرداختیم. هر دو بلوک می توانند مقاومت بالایی در برابر شرایط مختلف از خود نشان دهند و به دلیل وزن سبک بسیار محبوب هستند. اگرچه بلوک هبلکس در میان مجریان پروژه بیشتر شناخته شده است. اما این بدین معنی نیست که بلوک های پرلیت نمی توانند برای ساختمان سازی مورد استفاده قرار گیرند. کمتر در منابع مختلف در مورد بلوک پرلیت صحبت شده و داده های کافی در مورد قیمت و ویژگی‌های مکانیکی آن در دسترس نیست. با این حال تفاوت هایی نیز در میان این بلوک ها وجود دارند که می توانیم آن ها را در ادامه برای شما باز کنیم.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در نحوه ساخت و تولید چیست؟

یکی از مهم ترین فاکتورهای تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت، نحوه ساخت و تولید این بلوک ها است. اگرچه از نظر وزن، مقاومت و بسیاری از خواص هر دو بلوک خواص تقریبا مشابهی دارند؛ اما یک سری تفاوت نیز در بلوک هبلکس و پرلیت در نحوه ساخت و تولید وجود دارد که باید به آن ها توجه داشته باشید.

برای تولید بلوک های پرلیت، ابتدا باید پرلیت خام در دماهای بالا قرار بگیرد. این کار باعث انبساط پرلیت خام می شود و آب داخل شیشه آتشفشانی موجود در این بلوک به دام می افتد. سپس آب درون بلوک به بخار تبدیل خواهد شد. در این شرایط، پرلیت مانند ذرت بو داده شده ساختار پوکی دارد و حباب‌های هوا در آن تجمع می‌کنند. پس از تولید پوکه پرلیت، نوبت به ترکیب کردن این پوکه ها با سیمان می رسد تا محصول نهایی تولید شود. در نهایت فرم مخصوصی به این بلوک ها داده می شود و آن ها را در ابعاد مشخص برش می زنند.

ساخت بلوک هبلکس

برای ساخت بلوک هبلکس لازم است که در ابتدا مواد اولیه با یکدیگر ترکیب شوند. بدین ترتیب که ابتدا دوغاب سیلیس و آب با یکدیگر ترکیب می شوند. سپس به آن ها آهک و سیمان اضافه می شود. تمامی مواد در میکسر مخلوط می شوند. در صورت نیاز می توان آب به ترکیب اضافه کرد تا خشکی در بلوک ایجاد نشود. پس، پودر آلومینیوم به صورت یکنواخت روی محصول پاشیده می شود. این کار باعث ایجاد حباب‌های هوا روی بلوک می‌شود. در پایان، بعد از بررسی کیفیت محصول نهایی، آماده‌سازی آن برای قالب‌ریزی انجام می‌شود. قالب هایی که بدین منظور استفاده می شوند، 3 متر مکعب گنجایش دارند. با استفاده از دستگاه‌های اتوکلاو با حرارت بالا، بلوک‌ها سفت و قابل تنظیم می‌شوند. در نهایت می توان آن ها را با ابعاد خاصی برش زد و روانه بازار نمود.

بلوک هبلکس سبک تر است یا بلوک پرلیت

سبک وزن بودن بلوک می تواند تاثیر زیادی روی ایمنی ساختمان در برابر لرزه و همچنین سهولت کار در حین دیوارچینی داشته باشد. از این رو بسیاری از کارفرماها و مجریان پروژه به دنبال روشی هستند تا بتوانند از بلوک های سبک وزن تر برای اجرای پروژه استفاده کنند. یکی از مشخصه های بلوک هبلکس و بلوک پرلیت سبک وزن بودن آن ها است. در واقع هر دوی این بلوک ها نسبت به بلوک های سیمانی، آجر و … وزن بسیار کمتری دارند. به همین خاطر می توان با ایمنی بیشتری آن ها را در ساختمان ها مورد استفاده قرار داد. به طوری که بلوک های هبلکس 50 درصد وزن کمتری نسبت به آجرهای قرمز موجود در بازار دارند.

از آنجا که داده‌های دقیقی در مورد وزن بلوک‌های پرلیتی نداریم، مقایسه دقیق میان بلوک هبلکس و پرلیت دشوار است. آن چیزی که مسلم است این است که چگالی این بلوک ها و ابعادشان روی وزن نهایی بلوک ها تاثیر مستقیمی دارد. از این رو بهترین راه برای مقایسه بلوک هبلکس و پرلیت از نظر وزن، مشخص کردن ابعاد مورد نظر بلوک و استعلام وزن از کارخانه های تولید کننده است. در هر صورت هر دو بلوک وزن پایینی دارند و می توان با توجه به نیاز، از هر کدام از این بلوک ها استفاده کرد.

قیمت تمام شده یک متر مربع دیوار بلوک هبلکس و پرلیت

یکی از عواملی که باید حتما در تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت به آن بپردازیم، قیمت تمام شده یک متر مربع دیوار بلوک هبلکس و پرلیت است. قیمت نهایی بلوک‌های هبلکس و پرلیت اهمیت زیادی دارد و تأثیر مهمی بر کل هزینه پروژه ساختمانی می‌گذارد. بلوک‌های هبلکس به علت شهرت بیشتر، داده‌های بیشتری در مورد قیمت و هزینه‌های اجرا دارند. اما برای اینکه بتوانید از قیمت بلوک پرلیت مطلع شوید باید از شرکت های تولید کننده این بلوک ها استعلام بگیرید.

به طور کلی، قیمت تمام شده یک متر مربع دیوار بلوک هبلکس و پرلیت بستگی به قیمت خود بلوک ها، ملات، میلگردهای استفاده شده و عوامل بسیار زیاد دیگری دارد. نکته مثبتی که برای اجرای هر دوی این بلوک ها وجود دارد، سرعت بالای اجرای آن هاست. این موضوع باعث کاهش هزینه های اجرای بلوک های پرلیت و هبلکس خواهد شد. با این حال هر دو بلوک ها به دلیل داشتن خصوصیات مکانیکی خوب، می توانند از نظر اقتصادی گزینه ای به صرفه ای باشند. فقط کافیست که برای استعلام قیمت دقیق بلوک های هبلکس و پرلیت به شرکت های تولید کننده این بلوک ها مراجعه کنید.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در مقاومت

مقاومت یکی از فاکتورهای مهم در ساختمان است. البته مقاومت بلوک های ساختمانی را می توان از جنبه های مختلفی بررسی کرد. به طور مثال مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر خزش، مقاومت در برابر لرزه و … از جمله عوامل موثر در مقاومت کل بلوک هبلکس و پرلیت هستند. بلوک های هبلکس و پرلیت هر دو جزء بلوک های سبک هستند و در عین حال مقاومت بالایی در برابر شرایط مختلف دارند.

با این حال یکی از تفاوت های مهم بلوک هبلکس و پرلیت، امکان استفاده از آن ها در محیط های داخلی و خارجی ساختمان است. بلوک های هبلکس اگرچه مقاومت فشاری خوبی دارند؛ اما نمی توانند برای دیوارهای بیرونی مورد استفاده قرار گیرند. این بلوک ها بیشتر برای دیوارهای داخلی استفاده می شوند. ولی بلوک پرلیت هم برای محیط های خارجی و هم برای محیط های داخلی قابل استفاده است. از این رو می توان گفت که بلوک پرلیت مقاومت بیشتری نسبت به بلوک هبلکس از خود نشان می دهد.

نکته دیگر اینکه بلوک های هبلکس و پرلیت هر دو مقاومت بالایی در برابر زلزله دارند. با بلوک‌های هبلکس و پرلیت، ساختمان‌ها مقاومت بالایی در برابر زلزله و تنش‌های خارجی دارند. با این حال به طور دقیق مشخص نیست که تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در برابر میزان مقاومت در برابر زلزله چقدر است.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در سرعت اجرا دیوارچینی

سرعت اجرای دیوارچینی یکی از فاکتورهای مهم برای اجرای یک پروژه ساختمانی است. برخلاف باور بسیاری از مردم، سرعت دیوارچینی فقط تحت تاثیر سرعت العمل کارگران نیست. نوع مصالح استفاده شده نیز می توانند باعث ایجاد تفاوت در سرعت دیوارچینی شوند. بلوک هبلکس و پرلیت هر دو در گروه بلوک های سبک قرار می گیرند. از این رو سرعت جابجایی آن ها برای اجرا در دیوار بالا است. این موضوع نشان می دهند که بلوک هبلکس و بلوک پرلیت هر دو می توانند سرعت اجرای خوبی داشته باشند و باعث پیش رفتن پروژه با سرعت بالا شوند.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در سرعت اجرا دیوارچینی بستگی به عوامل بسیار متنوعی دارد. برای اجرای بلوک هبلکس نیاز کمتری به ملات است و همین موضوع می تواند سرعت دیوارچینی را به حداکثر برساند. بلوک های پرلیت نیز دارای مشخصه های خوبی برای اجرا هستند و می توان به راحتی آن ها را روی دیوار اجرا کرد. در هر صورت هم بلوک هبلکس و هم بلوک پرلیت سرعت اجرای بالایی دارند. شاید فقط در حد بسیار کمی سرعت اجرای یکی از این بلوک ها نسبت به بلوک دیگر بیشتر یا کمتر باشد. اما هنوز اطلاعات دقیقی در این مورد در دسترس نیست.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در عایق صوت

عایق بندی یک ساختمان در برابر صوت، هزینه های بسیار زیادی را به همراه دارد. از این رو اکثر کارفرماها ترجیح می دهند که این کار را انجام ندهند و در صورت امکان از مصالح ساختمانی استفاده کنند که دارای خاصیت عایق بندی صوتی هستند. بلوک هبلکس و پرلیت هر دو دارای خاصیت عایق بندی صوتی هستند و می توانند تا حدی ساختمان را در برابر صوت عایق کنند. از آنجا که داده‌های دقیقی در مورد مقاومت بلوک پرلیت در برابر صوت وجود ندارد، مقایسه دقیق بلوک هبلکس و پرلیت از نظر عایق صوتی مشکل است.

با این حال طبق داده های موجود بلوک های هبلکس می توانند تا 42 دسی بل عایق صوتی در فضا ایجاد کنند. سازندگان بلوک های پرلیت نیز در مورد خاصیت عایق صوتی بودن آن ها صحبت می کنند؛ اما به طور دقیق مشخص نیست که این بلوک ها تا چه اندازه می توانند عایق صوتی باشند. با این حال چیزی که در این مورد قطعی است، این است که هم بلوک پرلیت و هم بلوک هبلکس می تواند مقاومت خوبی در برابر انتقال صوت داشته باشد.

تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در عایق دمایی چیست؟

یکی از مشخصه های مهم بلوک های ساختمانی، عایق دمایی آن ها است. با توجه به اهمیت عایق سازی ساختمان ها برای جلوگیری از اتلاف انرژی، لازم است که حتما از بلوک های باکیفیت که عایق حرارتی خوبی هستند، استفاده شود. یکی از دلایل محبوب شدن بلوک هبلکس و پرلیت، عایق بودن آن ها در برابر انتقال حرارت است. تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت در این زمینه چندان محسوس نیست و به طور دقیق نمی توان گفت که کدام یک از این بلوک های ساختمانی عایق خوبی در برابر حرارت و دما هستند.

تولید کنندگان بلوک هبلکس، در مورد انتقال حرارت بسیار پایین این بلوک صحبت می کنند. این بلوک ها می توانند از انتقال حرارت در داخل ساختمان جلوگیری کنند و باعث افزایش راندمان سیستم های گرمایشی و سرمایشی شوند. با این حال میزان عایق بندی حرارتی توسط بلوک های هبلکس بستگی به جرم بلوک ها دارد و نمی توان به طور دقیق در مورد این موضوع صحبت کرد. بلوک های پرلیت نیز در گروه بلوک های عایق قرار می گیرند. این بلوک ها می توانند به خوبی حرارت های بالا را تحمل کنند.بلوک های پرلیت استاندارد نسوز بودن دارند و مطابق آزمایشات، می توانند تا 4 ساعت در برابر آتش سوزی مقاومت نمایند.

مهار دیوار بلوک هبلکس و پرلیت با وال مش

همانطور که اشاره شد، بلوک هبلکس و پرلیت هر دو دارای ساختاری باکیفیت و مقاوم در برابر لرزه هستند. از طرفی به دلیل سبک وزن بودن آن ها، می توان این بلوک ها را انتخابی ایمن برای ساختمان سازی شناخت. با این حال، در صورت ریزش دیوار‌های ساخته شده از بلوک‌های پرلیت و هبلکس، احتمال وقوع خسارات جانی به حداقل می‌رسد. با این حال این موضوعات نباید باعث شود که مهار دیوار بلوک هبلکس و پرلیت برای زلزله انجام نشود.

یکی از روش‌های مقاوم‌سازی دیوارهای ساخته‌شده با بلوک‌های هبلکس و پرلیت، استفاده از والپست می‌باشد. وال پست فلزی می تواند سازه را در برابر حرکات جانبی مقاوم کند؛ اما خود باعث افزایش بار مرده در ساختمان و افزایش هزینه می شود. از طرفی با وال پست های فلزی وزن ساختمان افزایش پیدا می کند. از این رو وال مش  می‌تواند جایگزین بهتری برای وال پست فلزی  باشد.

وال مش می تواند جایگزین وال پست فلزی شود . مقاومت ساختمان را در برابر زلزله افزایش دهد. مزیت وال مش این است که پس از دیوارچینی و بدون نیاز به میلگرد بستر و سایر عناصر فلزی، می تواند بلوک های پرلیتی و هبلکس را مهار کند. در واقع هیچ تفاوتی وجود ندارد که از بلوک های هبلکس برای دیوارچینی استفاده کرده باشید یا از بلوک های پرلیت. اجرای وال مش روی همه این دیوارها امکان پذیر خواهد بود.

نتیجه گیری؛ بلوک هبلکس بهتر است یا بلوک پرلیت؟

حال که با تفاوت بلوک هبلکس و پرلیت آشنا شدید، شاید این سوال برای شما مطرح شود که بلوک هبلکس گزینه بهتری است یا بلوک پرلیت؟ هر دو بلوک دارای ساختار بسیار عالی هستند. وزن سبکی دارند و می توانند در برابر حرارت، رطوبت و صوت عایق باشند. از این رو استفاده از آن ها در ساختمان ها هم صرفه اقتصادی دارد، هم می تواند سرعت اجرای پروژه را افزایش دهد. با این حال با وجود متفاوت بودن برخی از مشخصات فنی این بلوک ها، با افراد تولید کننده این محصولات مشورت کنید تا بر اساس مشخصه های پروژه شما، بهترین بلوک های ساختمانی به شما پیشنهاد شوند.

بلوک‌های سیمانی یکی از مصالح اصلی و حیاتی در صنعت ساخت و ساز به شمار می‌روند. این مصالح، از اختلاط سیمان پرتلند، ماسه، سنگدانه‌ها و آب به دست می‌آیند و به شکل قطعه‌های پیش‌ساخته بتنی به بازار عرضه می‌شوند. دیوار با بلوک‌های سیمانی به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی که دارند، در انواع پروژه‌های ساختمانی از جمله ساخت و تعمیرات خانه‌ها، مسکونی، تجاری و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این متن، به موارد مختلف مرتبط با بلوک‌های سیمانی اشاره خواهیم کرد.

بلوک سیمانی چیست؟

بلوک سیمانی یکی از مصالح پرکاربرد و پرمصرف در صنعت ساخت و ساز، به ویژه در‌ایران است. این بلوک‌ها در بخش‌های مختلف از ساختمان اعم از دیوارچینی و سقف‌ها مورد استفاده قرار گرفته و برحسب نوع مصرف، انتخاب می‌شوند. مواد مورد استفاده در تهیه ‌این بلوک، نوعی قطعه پیش‌ساخته بتنی می‌باشد که از اختلاط سیمان، آب، سبک دانه‌ها و شن و ماسه، با تناسبات مخصوص به خود به دست می‌آید. بلوک‌های سیمانی با اندازه‌ها و ضخامت‌های مختلف تولید می‌شوند و ملات مورد استفاده در آنها عیار کمتری از سیمان دارد. این بلوک‌ها دارای استحکام بالا و مقاومت در برابر عوامل جوی می‌باشند. انتخاب بلوک سیمانی مناسب بر اساس شرایط آب و هوایی پروژه و اقلیم مربوطه توسط متخصصان و مهندسین عمران و معماری صورت می‌گیرد.

انواع بلوک سیمانی کدام هستند؟

بلوک‌های سیمانی بسته به کاربرد آنها، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. اما به طور کلی بلوک‌های سیمانی با در نظر گرفتن جرم آنها، به سه دسته بلوک سنگین، بلوک نیمه سبک و بلوک سبک تقسیم می‌شوند:

1. بلوک سنگین

بلوک سیمانی سنگین یکی از رایج‌ترین و پر استفاده‌ترین بلوک‌های سیمانی در صنعت ساخت و ساز می‌باشد که جایگزین مناسبی برای آجر و سفال به شمار می‌روند. این بلوک از اختلاط سیمان پرتلند، ماسه و آب به دست می‌آید. عناصر آن در‌ترکیب با آب هیدراته شده و ساختاری سخت و مقاوم‌ ایجاد می‌کنند. ابعاد آن متنوع بوده، اما به صورت متداول‌این بلوک‌ها (10*20*30) یا (10*20*40) می‌باشد. ‌ترکیب ‌این بلوک از سیمان، ماسه و آب بوده که بسته به نوع مصارفشان در ساختمان، آن را به دو نوع بلوک سیمانی سنگین توپر و توخالی می‌سازند.

بلوک‌های سیمانی سنگین (بتنی توپر)، همانطور که از اسم آن مشخص است، دارای وزن سنگینی به نسبت دیگر بلوک‌های سیمانی بوده و متشکل از حفره‌ها و سوراخ‌هایی هستند که به وسیله شن و ماسه درون‌ این حفره‌ها پر می‌شوند. دارای وزن بیشتری بوده و از نظر ابعاد نیز به نسبت دیگر بلوک‌های سیمانی بزرگتر می‌باشند. از نظر اشکال، معمولا به شکل ساده مکعب مستطیل ساخته شده و ضخامت بیشتری دارند. کاربردهای بلوک سیمانی سنگین به دلیل باربر بودنشان، در سازه‌های بنایی، دیوارهای محوطه و باغ، انباری و زیرزمین و غیره می‌باشد. وزن آن بیشتر از سایر بلوک‌ها بوده و به تناسب، مقاومت آن نیز بالاتر می‌باشد. این بلوک‌ها همچنین در برابر حرارت، فشار و باد از خود پایداری مناسبی نشان می‌دهند.

بلوک سنگین در نوع خود به دو دسته بلوک سیمانی توپر و بلوک سیمانی توخالی تقسیم می‌شوند.

• بلوک سیمانی توپر

این بلوک‌ها وزن بالاتری داشته و به تناسب آن، مقاومت و سختی بیشتری نیز دارند. عموما برای کارهای بنایی بزرگ مانند دیوارهای باربر از آن استفاده می‌شود.

• بلوک سیمانی توخالی

بیش از 25 درصد مساحت کل بلوک ، مساحت خالی است. دارای وزن سبک‌تری بوده و قسمت‌های توخالی آن به دو یا سه دسته تقسیم می‌شوند.

2. بلوک نیمه سبک

بلوک‌های نیمه سبک به تناسب وزنی که دارند، به مراتب سبک‌تر از بلوک‌های گروه اول می‌باشند و در نهایت در خانواده بلوک‌های سبک قرار می‌گیرند. این نوع از بلوک‌ها چگالی حدوداً بین 1700 تا 2000 کیلوگرم بر مترمکعب دارند.

3. بلوک سبک

در بخش‌های مختلف ساختمان، به ویژه در سازه‌هایی با بیش از دو طبقه، که وزن مصالح اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند، استفاده از بلوک‌های سیمانی سبک، راه حل مقرون به صرفه‌ای می‌باشد. بلوک‌های سیمانی سبک، دارای وزن کمتری نسبت به دو گروه اول می‌باشند و در نتیجه به دلیل استحکام کمتر، به عنوان دیوارهای باربر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. از ویژگی‌های بلوک سیمانی سبک، مقاومت قابل قبول، عایق حرارتی و عایق صوتی و وزن سبک می‌باشد. بلوک سبک یا بلوک پوکه‌‌ای از ریزدانه‌ پوکه‌ معدنی و صنعتی ساخته می‌شود که در حین تولید به واسطه حباب هایی که‌ واکنش‌‌های شیمیایی که در ساختار این بلوک ها پدید می‌آید موجب سبک وزن شدن بلوک های سیمانی می‌شود.

د‌راین نوع بلوک‌ها به جای ماسه، از پوکه‌های معدنی یا به اصطلاح «پومیس» استفاده می‌شود که از لحاظ ظاهری بسیار شبیه به ماسه می‌باشد اما، بسیار سبک‌تر بوده و به همراه ‌ترکیب آب و سیمان استفاده می‌شوند. به دلیل وزن سبک این نوع بلوک‌ها، حمل و جابجایی آنها ساده‌تر بوده و باعث صرفه جویی در زمان، هزینه و مواد می‌شوند.

مزایای استفاده از بلوک سیمانی چیست؟

بلوک‌های سیمانی اعم از سنگین، نیمه سبک و سبک دارای مزیت‌هایی می‌باشند که در اینجا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

وزن سبک

بلوک‌های سیمانی سبک و نیمه سبک، به دلیل استفاده از مواد سبک‌تری که به آن اشاره شد، دارای وزن کمتری می‌باشند.‌ این موضوع سبب مزیت‌هایی در ساخت و ساز اعم از: جابجایی و حمل و نقل آسان‌تر و در نتیجه صرفه جویی در هزینه‌ها ، وزن پایین‌تر، در نتیجه سازه سبک‌تر و جرم لرزه ای کم تر و سازه ای مقاوم تر در زمان وقوع زلزله می‌شود.

عایق صوتی

از خواص دیگر بلوک‌های سیمانی می‌توان به عایق صوتی بودن آنها اشاره کرد. بلوک‌های سیمانی با ساختار سلولی و تراکم پایین، انتشار صوت را کاهش داده و به اکوستیک مناسبی برای ساختمان منجر می‌شوند. این بلوک‌ها صداهای خارجی و انتقال صداها بین اتاق‌ها را مدیریت کرده و کیفیت صدا در داخل ساختمان را بهبود می‌دهند.

عایق حرارتی

بلوک‌های سبک سیمانی به دلیل استفاده از مواد سبک‌تر مانند سیمان، خاکستر، آب و همچنین استفاده از پوکه‌های سبک و ساختار سلولی و‌تراکم پایین‌تر، سبب کاهش انتقال حرارت می‌شوند. کاهش انتقال حرارت به صرفه‌جویی در مصرف انرژی ساختمان منجر می‌شود.

بلوک‌های سیمانی در دیوارهای خارجی ساختمان می‌توانند دمای داخلی ساختمان را در فصول سرد حفظ و استحکام بخشند. این بلوک‌ها در برابر آتش نیز مقاوم بوده و بدلیل غیر قابل اشتعال بودن، می‌تواند انتشار و گسترش آتش را در زمان حریق، محدود نماید.

در ادامه، بلوک‌های سیمانی به دلیل خواص عایق حرارتی که دارند، سبب کاهش انتقال حرارت و سرما به داخل و خارج ساختمان می‌شوند و محیطی با دمای مطلوب در داخل ساختمان ‌ایجاد می‌کنند.

سرعت بالا در ساخت و ساز

بلوک‌های سیمانی به دلیل وزن سبک‌تر، حمل و نقل و جابجایی آسان‌تر، ابعاد استاندارد و متناسب، ساخت ماشینی آنها و راحتی و کاهش زمان در حین نصب، سبب ‌ایجاد سرعت بالا در نصب به نسبت دیگر مصالح مورد استفاده در ساختمان می‌باشند.

مقاومت و امنیت بالا

بلوک سبک در برابر زلزله نیز رفتارهای مناسبی از خود بروز می‌دهد. سازه ساخته شده با بلوک سیمانی، به دلیل وزن سبکی که دارد، سبب کاهش بار و فشارهای وارده بر روی سازه شده و احتمال تخریب سازه را کاهش می‌دهد. همچنین به دلیل وجود تخلخل در ‌این نوع بلوک‌ها، انرژی زلزله را جابجا کرده و از تخریب سازه جلوگیری می‌کند. در نتیجه می‌توان سازه مناسبی به وسیله ‌این نوع بلوک‌ها در برابر زلزله‌ ایجاد کرد.

معایب بلوک سیمانی چیست؟

پس از بررسی مزایای بلوک سیمانی، اکنون به بررسی معایب آن نیز می‌پردازیم. بلوک‌های سیمانی در مقابل رطوبت دوام پایینی دارند و در محیط‌های مرطوب باید با شرایط خاصی مورد استفاده قرار گیرند. این بلوک‌ها همچنین در دیوارهای با ارتفاع بالا، مقاومت کمتری دارند و در نتیجه استحکام کمتری دارند. در هنگام حمل و نقل و ساخت این نوع دیوارها، بیشتر شکسته و خرد می‌شوند و بنابراین دارای ضایعات بیشتری هستند.

قیمت تمام شده یک مترمربع دیوار بلوک سیمانی چقدر است؟

عوامل متعددی در ساخت یک دیوار، به ویژه دیوار بلوک سیمانی و همچنین محاسبه آن در میزان یک مترمربع وجود دارند. برای به دست آوردن‌ این محاسبات، ابتدا به بررسی عوامل موثر در محاسبه‌ این دیوارها می‌پردازیم:

بلوک: قیمت بلوک سیمانی از عوامل مهم در تعیین قیمت نهایی متراژ دیوار و محاسبه آن است. قیمت بلوک‌ها معمولا بر اساس وزن بلوک‌های سیمانی اعم از سنگین، نیمه سبک یا سبک، همچنین کیفیت مواد اولیه، فرآیند تولید و نوع بلوک مشخص می‌شود.

ماسه: در ساخت بلوک سیمانی، استفاده از ماسه ضروری بوده و قیمت آن بر قیمت نهایی دیوار بسیار موثر است. با توجه به قیمت‌ها و نوسانات بازار، قیمت مشخصی برای ماسه نمی‌توان داشت؛ ولی برای ساخت یک مترمربع دیوار بلوک سیمانی، حدود دو فرغون ماسه لازم است.

سیمان: یکی دیگر از عوامل موثر در نحوه قیمت گذاری سیمان می‌باشد. قیمت سیمان ممکن است بر اساس تورم یا هزینه‌های تولید متغیر باشد. در ساخت یک مترمربع دیوار بلوک سیمانی، حدود نصف کیسه سیمان به کار می‌رود.

دستمزد: دستمزد کارگران در ساخت یک مترمربع دیوار بلوک سیمانی به طور معمول در شهرهای مختلف، متغیر است و علاوه بر قوانین و استانداردهای لازم در تعیین حقوق و دستمزد، تجربه کارگر و حرفه‌ای بودن او، سبب تغییر در قیمت نهایی ساخت دیوار خواهد شد.

به طور کلی برای محاسبه دیوار بلوک سیمانی، دانستن ‌این اطلاعات ضروری است:

قیمت یک مترمربع دیوار بلوک سیمانی = قیمت بلوک + قیمت سیمان + قیمت ماسه + دستمزد کارگر

در یک مترمربع دیوارچینی چند عدد بلوک سیمانی لازم است؟

برای محاسبه یک مترمربع دیوارچینی بلوک سیمانی، ابتدا باید دانست که دیوارچینی در کدام قسمت ساختمان و به چه منظوری اجرا می‌شود تا بر اساس آن، بتوانیم محاسبات مربوط به دیوارچینی را داشته باشیم.

بلوک سیمانی جهت دیوارچینی در دورتادور ساختمان

برای دیوارچینی دورتادور ساختمان، با توجه به‌اینکه دیوارها نقش سازه‌ای و باربر ندارند، می‌توان از بلوک‌های سیمانی سبک استفاده نمود. به ‌این منظور، بلوک‌های با ابعاد 15*20*40 که از رایج‌ترین و پر استفاده‌ترین بلوک‌های دیوارچینی می‌باشد، استفاده می‌شود که در دو مدل دوجداره و سه جداره تولید می‌شود. در اقلیم‌های معتدل می‌توان از بلوک دو جداره استفاده نمود؛ اما در مناطق سردسیر و مناطقی که اختلاف دمای داخل و خارج به حداکثر خود می‌رسد، بهتر است از از بلوک‌های سه جداره استفاده کنیم.این بلوک سیمانی با ابعاد مشخص در گروه سبک با استفاده از پوکه‌های صنعتی تبریز و سیمان تیپ 2 تولید می‌شود. به طور کلی، در هر مترمربع از ساخت دیوار بلوک سیمانی در ساخت دیوارچینی دورتادور ساختمان، 13 عدد از این نوع بلوک استفاده می‌شود.

بلوک سیمانی جهت اجرای دیوارهای داخلی ساختمان

در ساخت دیوارهای داخلی ساختمان به وسیله بلوک‌های سیمانی، و اجرای اتاق‌ها و سرویس‌ها و دیگر فضاهای مورد نظر در داخل بنا، از بلوک‌های سیمانی سبک به ابعاد 10*20*40 و یا 7*20*40 استفاده می‌شود.

این نوع بلوک‌ها نیز همانند بلوک‌های قبلی، به صورت دو جداره و سه جداره ساخته می‌شوند. در ساخت هر مترمربع دیوار بلوک سیمانی در داخل فضاهای ساختمان، 13 بلوک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بلوک سیمانی جهت اجرای دیوار دور باغ یا استخر

برای اجرای دیوارچینی در استخرها و دور باغ‌ها، می‌بایست از بلوک سیمانی سنگین استفاده نمود. ابعاد بلوک سیمانی سنگین 20*20*40 بوده که مناسب‌ترین گزینه جهت دیوارچینی در این‌گونه فضاها می‌باشند. بدلیل استفاده از شن و ماسه جهت پر کردن بلوک سیمانی،‌ این بلوک‌ها دارای وزن بیشتری بوده و به 13 کیلوگرم در هر بلوک می‌رسند.

بلوک سیمانی مناسب در داخل استخر یا چاه

بلوک سیمانی متناسب جهت استفاده در داخل استخر یا چاه، بلوک سیمانی سنگین است. این بلوک همانطور که اشاره شد، به ابعاد 20*20*40 تولید می‌شود. به دلیل کاربردی که در این بخش از بلوک سیمانی داریم، می‌بایست داخل آن با بتن پر شود تا بتوانیم دیوار مستحکم و مقاوم بتنی تشکیل دهیم.

بلوک سیمانی جهت اجرای دیوارهای سرویس و انباری‌ها

بلوک سیمانی مورد استفاده در فضاهای مرطوب همانند سرویس‌ها و یا انباری‌ها، بلوک سیمانی سبک بوده که به ابعاد 7*20*40 تولید و عرضه می‌شود. همانطور که قبلا اشاره شد، وزن‌ این بلوک در حدود 4 کیلوگرم بوده و در اجرای هر مترمربع از دیوار، 13 عدد از این بلوک مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دیوار چینی با بلوک سیمانی چگونه انجام می‌شود؟

پس از بررسی انواع بلوک سیمانی، مزایا و معایب، اکنون نوبت به نحوه اجرا و چگونگی دیوارچینی با بلوک سیمانی می‌رسد. دیوارچینی به وسیله بلوک سیمانی در چند مرحله اجرا می‌شود که به آن می‌پردازیم:

• پی‌ریزی

در مرحله نخست دیوارچینی بلوک سیمانی، پی‌ریزی انجام می‌شود. این مرحله به جهت ‌ایمن سازی ساختمان و دیوارها بسیار حائز اهمیت می‌باشد. پی‌ریزی در ‌این مرحله با سنگ انجام می‌شود.

• خیس نمودن بلوک‌ها

در این بخش، بلوک‌های سیمانی را به وسیله آب خیس می‌کنیم. این موضوع سبب می شود که بلوک، آب ملات ماسه سیمان را جذب نکند و فرایند هیدراتاسیون را دچار مشکل ننماید.

• پیاده سازی خط راهنما جهت بلوک چینی

جهت تطبیق دادن نقشه با پلان واقعی، بر روی زمینی که قرار است بلوک چینی اجرا گردد با استفاده از گچ، محل پیاده سازی بلوک ها مشخص می شود.

• ملات کشی بستر

پیش از قرار دادن رج اول از بلوک ها، ملات بستر ریخته می شود. ضخامت این ملات 2-3 سانتی متر می باشد و هدف آن ایجاد پیوند بین بلوک و زمین است. همچنین این لایه ملات سبب صاف و تراز شدن سطح زیر بلوک ها نیز خواهد شد.

• بلوک چینی

در این مرحله رج اول بلوک ها بر روی ملات بستری قرار داده می شوند. در هر رجی از بلوک ها که اجرا می شود باید تراز بودن آن مورد بررسی قرار گیرد. پس از هر رج بلوک سیمانی، یک لایه ملات ماسه سیمان ریخته می شود. همچنین در رج دوم باید توجه داشت که بلوک چینی از طرفین دیوار و با بلوک نصف شروع شده و به سمت مرکز، بلوک ها چیده می شوند.
لازم به ذکر است که پس از اجرای 5 رج بلوک، باید اجازه داد دیوار بلوکی خشک شود و سپس رج های بعدی روی آن قرار بگیرند.

• ریسمان کشی

بعد از یک دست کردن، شمشه ها در دو طرف دیوار قرار گرفته و بین آن‌ها ریسمانی کشیده می‌شود. این کار برای کنترل شاقولی دیوار در هر رج لازم است. همچنین استفاده از بلوک‌هایی که اندازه عرض یکسانی دارند در ساخت دیوار اهمیت بسیاری دارد. تا دیوارچینی بدون نقص انجام شود. بند‌های افقی و قائم بین بلوک‌ها باید با ملات پر سیمان پر شود.
نکته: دیوار بلوک سیمانی را باید پس از اتمام کار برای سه تا پنج روز روزانه 1-3 بار خیس نمود.

مهار دیوار بلوک سیمانی با وال مش

پس از ریسمان کشی، اکنون نوبت به مهار دیوار بلوک سیمانی می‌باشد. قبلاً از وال‌ پست برای مهار دیوارهای بلوک سیمانی استفاده می‌شد، اما در روش‌های مدرن ساخت و ساز، از سیستم‌های وال مش استفاده می‌شود. اجرای وال مش برای مهار دیوارهای سیمانی، علاوه بر کاهش چشمگیر هزینه‌های سازه‌ای، سرعت اجرای کار را نیز بالا می‌برد. برخلاف پیچیدگی و جزئیات زیاد نقشه‌های فاز دو در سیستم وال پست، سیستم وال مش بسیار ساده و کارآمد در اجرا است و نیاز به جوشکاری و اتصالات متعدد ندارد. همچنین به دلیل سهولت در نصب و اجرای سیستم وال مش، دیگر نیاز به نیروی متخصص در اجرا نبوده و می‌توان تا حدود زیادی هزینه‌های نیروی انسانی را کاهش داد. با اجرای آسان این سیستم، دقت در اجرا افزایش می‌یابد و دیوارها با کیفیت بالاتری ساخته می‌شوند. در صورتیکه تمایل به دریافت اطلاعات بیشتر و مزایای والمش دارید می توانید مقاله “وال مش چیست؟” را مطالعه کنید.

نکاتی که قبل از خرید بلوک سیمانی باید بدانید

بلوک‌های سیمانی با ویژگی‌های مختلف در بازار وجود دارند. با شناخت آنها می‌توان انتخابی هدفمند و در عین حال دقیق داشت. در هنگام خرید رعایت برخی نکات می‌تواند راهنمای خوبی در خرید ‌این نوع بلوک‌ها باشد که به مهم‌ترین‌ این نکات می‌پردازیم:

• مشخص کردن نوع سازه

قبل از انتخاب بلوک سیمانی مورد نظر، لازم است نوع سازه و اجرای خود را بدانیم و بر اساس آن بلوک مورد نظر را انتخاب کنیم. به عنوان مثال در ساخت جداول خیابان و دیوارهای پارکینگ و غیره از بلوک‌های سیمانی سبک استفاده می‌شود. این نوع بلوک‌ها سبک بوده و از مقاومت مناسبی نیز برخوردار هستند. همچنین اگر سازه مورد نظر دیوارهای باربر، دیوارهای خارجی، دیوار باغ، زیرزمین و انباری، سقف‌های تیرچه بتنی و مانند آن بود، از بلوک‌های سیمانی سنگین در ساخت‌این سازه‌ها استفاده می‌شود. همچنین، لازم است تعداد طبقات مورد نیاز برای خرید بلوک سیمانی را نیز در نظر بگیرید. در طبقات همکف و طبقه اول به دلیل استحکام سازه، بهتر است از بلوک سیمانی سنگین استفاده کنیم، در حالی که در طبقات بالاتر به دلیل سبکی سازه و ویژگی‌های عایق صوتی و حرارتی، بهتر است از بلوک سیمانی سبک استفاده نماییم.

• مد نظر قرار دادن اقلیم

در تهیه و خرید بلوک‌های سیمانی، باید شرایط آب و هوایی شهر مورد نظر را مد نظر قرار دهیم. برای مثال، در مناطق شمالی کشور به دلیل شرجی و مرطوب بودن هوا، می‌توان از بلوک‌هایی با جداره کم برای دیوارچینی استفاده کرد. بنابراین نیازی به استفاده از بلوک‌های سیمانی با ظرفیت حرارتی بالا نیست. در مقابل، در مناطق جنوبی کشور، به دلیل حرارت بالا، استفاده از بلوک‌های سبک چند جداره با ظرفیت حرارتی بالا گزینه مناسب‌تری می‌باشد.

بلوک‌های سیمانی یکی از مصالح اصلی و حیاتی در صنعت ساخت و ساز به شمار می‌روند. این مصالح، از اختلاط سیمان پرتلند، ماسه، سنگدانه‌ها و آب به دست می‌آیند و به شکل قطعه‌های پیش‌ساخته بتنی به بازار عرضه می‌شوند. بلوک‌های سیمانی به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردی که دارند، در انواع پروژه‌های ساختمانی از جمله ساخت و تعمیرات خانه‌ها، مسکونی، تجاری و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این متن، به موارد مختلف مرتبط با بلوک‌های سیمانی اشاره خواهیم کرد.

• عایق صوتی

در انتخاب بلوک‌های سیمانی، به عایق بودن آن نیز توجه داشته باشیم. این بلوک‌ها در اجرا می‌توانند عایق مناسبی باشند و سبب کاهش آلودگی صوتی شوند.

•  ضریب انتقال حرارت

در هنگام خرید بلوک سیمانی، باید سطح ضریب انتقال حرارت را مورد توجه قرار دهیم. این موضوع به ویژه در مناطق با دمای بالا یا ساختمان‌هایی که در آنها حرارت بالا تولید می‌شود و امکان آتش سوزی نیز در آنها میسر است، گذینه خوبی باشد.

• سرعت اجرا

در هنگام خرید بلوک‌های سیمانی، اگر سرعت اجرای سازه برای شما بسیار اهمیت دارد، بنابراین باید از بلوک‌های سیمانی سبک و نیمه سبک در ساخت سازه استفاده کنید تا سرعت اجرای ساختمان‌سازی را افزایش دهد. البته ‌این نکته نیز نباید فراموش شود که در برخی فضاهای ساختمان استفاده از بلوک‌های سیمانی سنگین‌، ایمن‌تر و منطقی‌تر است.

قیمت بلوک سیمانی

در انتخاب بلوک سیمانی مورد نظر، می‌توان با بررسی‌های مورد نظر، بهترین و منطقی‌ترین انتخاب را به لحاظ قیمت داشت. البته ناگفته نماند همیشه قیمت مناسب به معنای آسودگی و انتخاب برای اجرای طولانی مدت نمی‌تواند باشد و کیفیت‌این بلوک‌ها نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

در صنعت ساختمان سازی امروزه، تلاش بر این است تا از بهترین مصالح برای ساخت و ساز استفاده شود. از همین رو نیز استفاده از بلوک هبلکس به عنوان یکی از بهترین مصالح برای ساخت بناهای مختلف استفاده و پیشنهاد می شود. در واقع هبلکس یا هپلکس که در بازار به عنوان سیپورکس هم شناخته می شود؛ در زمره مصالح جدید و در عین حال پرکاربرد ساختمانی است که از مهم ترین کاربرد آن به دیوارکشی می توان اشاره کرد. با وزن سبک و ویژگی‌های منحصر به فرد خود، این بلوک به سرعت به انتخاب اصلی در صنعت ساختمانی تبدیل شده است. با ما در ادامه این مقاله همراه شوید تا با تاریخچه، مزایا و معایب و دیگر نکات در ارتباط با بلوک هبلکس بیشتر آشنا شویم.

بلوک هبلکس چیست؟

هبلکس یک نوع بتن متخلخل است که در ساختمان ها کاربرد داشته و مقاومت فشاری بالا و وزن پایین آن از جمله مهم ترین مزایای بلوک هبلکس است. بلوک هبلکس یکی از مصالح ساختمانی است که از ترکیب سیمان، آهک، پودر آلومینیوم و سیلیس تولید می‌شود. این بلوک ها کاربردهای متنوعی در صنعت ساختمان سازی دارند که با توجه به ویژگی های خاص آنها مانند عایق بودن در برابر صدا و حرارت و رطوبت و وزن پایین، کاربرد آنها رو به گسترش است.

از بلوک هبلکس یا بلوک سبک ACC در عایق کاری ساختمان استفاده می شود. هبلکس در بیرون و داخل ساختمان ها بر اساس ساختاری که دارند مورد استفاده است و به آسانی و با سرعت بالا نصب می شود. لوله‌گذاری و فرآیند کشش سیم در ساختمان‌های از بلوک هبلکس بسیار آسان‌تر است؛ زیرا هبلکس به سادگی با استفاده از اره برش می‌خورد و میخ و پیچ به راحتی در آن قرار می‌گیرند.

تاریخچه بلوک هبلکس

همانطور که در بالا اشاره کردیم؛ بلوک هبلکس یک بلوک متخلخل است که در سال 1924 میلادی توسط یک مهندس آرشیتکت سوئدی اختراع شد و به جامعه مهندسین معرفی شد. در حال حاضر این بتن در اروپا و امریکا با نام های تجاری  HEBEL , YTONG یا Siporexx شناخته و تولید می شود که در ساخت و ساز نیز کاربرد بسیار زیادی دارد.

محصول هبلکس با ترکیب و پخت مواد اولیه تولید می‌شود. Johan Axel Erikson، مهندس سوئدی، با آزمایش‌های متعدد، متوجه شد که با عمل آوری این مواد در حرارت و فشار زیاد، می‌توان محصولی بتنی متخلخل با مقاومت بالا و خصوصیات عایق‌گذاری مناسب به دست آورد. این محصول پس از ایجاد تغییراتی در فرمولاسیون آن Autoclaved Aerated Concrete یا به اختصار  AAC نام گرفت.

در سال 1943 نیز آلمانی ها از این تکنولوژی استفاده کرده و  AAC را با نام های تجاری مختلفی تولید کردند. هم زمان با سوئد و آلمان، انگلستان نیز خاکستر را جایگزین سیلیس کرد و این روزها مدت طولانی است که این کشورها از بلوک AAC استفاده می کنند.

در حال حاضر، با اعمال تغییرات کوچک در فرمولاسیون و فرآیند تولید بلوک‌ها، ساختار آنها بهبود یافته و ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی آنها تقویت شده است. در سال های اخیر نیز بیش از 450 تولید کننده در 41 کشور جهان بلوک AAC را تولید می کنند و به بازار کشورهای مختلف دنیا عرضه می کنند.

مزایای بلوک هبلکس چیست؟

با توضیحاتی که در ارتباط با معرفی هبلکس در بالا اشاره کردیم؛ به سراغ مزایای این بلوک پرکاربرد می رویم. همانطور که می دانید؛ هر کدام از انواع مصالح ساختمانی دارای مزایا و معایب مختلفی هستند که مزایای آنها موجب می شود تا در فرایند ساختمان سازی از آنها استفاده بیشتری شود.مزایای فراوان بلوک‌های هبلکس آن را به یکی از بهترین گزینه‌ها برای دیوار چینی، محوطه‌سازی و سقف تبدیل کرده است. استفاده گسترده آن در این زمینه‌ها نشان‌دهنده کارایی واضح آن است. در ادامه به بررسی بیشتر این مزایا می پردازیم:

سبک بودن بلوک هبلکس

یکی از ویژگی های بارز بلوک هبلکس، وزن پایین آن است که در مقایسه با آجر و دیگر مصالح دیوارچینی آن را متمایز کرده است. یک عدد بلوک هبلکس در ابعاد  20×25×60 حجمی معادل 46 آجر دارد اما وزن آن در مقایسه با آجر یک به 4 است. به همین دلیل هم با توجه به وزن کم و سهولت حمل و نقل از آن بیشتر استفاده می شود.

مقاومت در برابر حرارت

میزان مقاومت بلوک سبک هبلکس با توجه به ترکیبات و همچنین نحوه پخت و متخلخل سازی آن در برابر حرارت و دما به شدت زیاد است. همین موضوع نیز موجب صرفه جویی بیشتر در مصرف انرژی می شود. قوانین جدید ساختمان‌سازی، مهندسان را به استفاده از هبلکس ترغیب کرده تا نیاز به عایق‌های دیگر را از بین ببرند. ساختمان‌های هبلکسی از انرژی کمتری استفاده می‌کنند. این خانه‌ها به راحتی گرم می‌شوند و حرارت خود را بسیار بهتر حفظ می‌کنند.

عایق صوتی

از دیگر ویژگی های مهم هبلکس که توجه بسیاری از ساختمان سازان را به خود جلب کرده است؛ عایق بودن آن در برابر صدا است که موجب می شود تا سر و صدای بیرون به داخل آپارتمان وارد نشود. وجود حباب های ریز هوا در ساختار هبلکس باعث می شود که صدا در هنگام برخورد با آنها بشکند و به راحتی منتقل نشود. تنها در صورت داشتن دسیبل های بالا، صدا از دیوارهای هبلکس عبور می کند.

مقاومت در برابر زلزله

ویژگی مهم دیگری که هبلکس دارد؛ مقاومت آن در برابر زلزله است. مقاومت این بلوک ها در برابر زلزله  با توجه به نوع متریال و بافت و وزن پایین آن است که بسیار بالا بوده و استفاده از آنها در ساختمان سازی توصیه می شود. سازه هایی در برابر زلزله استحکام و مقاومت بیشتری دارند که سبک باشند؛ از همین جهت نیز این نوع سازه ها در برابر فشار و تنش مقاومت بالایی دارند. استفاده از بلوک هبلکس در سازه‌ها، وزن ساختمان را کاهش داده و به مقاومت آن افزوده است.

سرعت بالای اجرا

نصب و اجرای بلوک هبلکس با استفاده از چسب مخصوص و با سرعت بالایی صورت می گیرد به همین دلیل هم در زمان اجرای پروژه ها صرفه جویی می شود. علاوه بر این، به دلیل آن که ابعاد بلوک های هبلکس بزرگتر از دیگر مصالح ساختمانی است با سرعت بیشتری دیوارچینی انجام می گیرد. همچنین راحتی دیوارچینی با هبلکس به حدی است که کارگران معمولی هم می توانند دیوار چینی را انجام دهند. وزن پایین هبلکس موجب شده تا با سرعت بالاتری جابجا شود. به همین دلیل هم هزینه تمام شده اجرا و انتقال و مصرف ملات آن کمتر از دیگر مصالح ساختمانی است.

عایق آتش سوزی

بلوک هبلکس همچنین عایقی در برابر آتش سوزی است. این بلوک ها حرارت را به کندی انتقال می دهند و استفاده از سیلیس در آنها موجب می شود تا آنها نسوزند. در ساختمان هایی که در ساخت آنها از هبلکس استفاده شده باشد؛ انتقال آتش به قسمت های دیگر ساختمان به سختی صورت می گیرد. بنابراین جلوگیری از انتقال آتش از مزایای مهم بلوک های هبلکس است. این مزیت هبلکس موجب شده است تا در گرفتن مجوزهای ساختمانی از شهرداری دیگر نیازی به استفاده از عایق های دیگر برای سر و صدا و گرما نباشد.

استفاده از هبلکس در سازه ها خسارات جانی در هنگام آتش سوزی را کاهش می دهد و خسارت های مالی نیز به پایین ترین میزان خود می رسد. در صورت آتش گرفتن یک ساختمان می توان با محصور کردن یک فضا آتش به دیگر اتاق ها منتقل نشده و می توان جان تعداد زیادی از افراد را نجات داد و به این صورت کار برای آتش نشان ها نیز ساده تر است. به همین دلیل هم استفاده از دیوارهای هبلکس برای فضاهایی مانند کتابخانه ها گزینه بسیار خوبی است.

عایق رطوبت و یخ زدن

از دیگر مزایای مهم هبلکس آن است که در برابر رطوبت عایق است و به همین دلیل هم می توان در شهرهای شمالی به راحتی از آنها استفاده کرد. با استفاده از این بلوک ها رطوبتی که به داخل ساختمان نفوذ پیدا می کند؛ بسیار کم است. در صورتی که لوله ها در ساختمان دچار شکستگی یا ترکیدگی شوند؛ این بلوک ها نقش عایق را بازی می کنند. علاوه بر این با توجه به این که هبلکس رطوبت کمی را جذب می کند هرگز هم یخ نخواهد زد. دیوارهایی که یخ می زنند آسیب پذیری بسیاری داشته و در طولانی مدت ممکن است دچار ریزش شوند.

امکان ساخت سفارشی بلوک

همانطور که گفتیم بلوک های هبلکس سایز بزرگی داشته و در قالب های بزرگی تولید می شوند و سپس عمل برشکاری بر روی آنها صورت می گیرد. عمل برشکاری بر روی این بلوک ها می تواند در ابعاد مورد نیاز هم صورت بگیرد.

 معایب بلوک هبلکس کدام است؟

در کنار مزایای بلوک هبلکس باید به معایب آن نیز بپردازیم:

مقاومت فشاری پایین بلوک هبلکس

ضعف بزرگی که در بلوک هبلکس وجود دارد، افت کمیتی در مقاومت فشاری آن است، که باعث می‌شود این مصالح ساختمانی قدرت کمتری در مقابل فشارهای جانبی از خود نشان دهند. به همین دلیل هم از این بلوک ها نمی توان در دیوارهای باربر استفاده کرد و تنها به استفاده در دیوارهای غیر سازه ای و یا غیر باربر محدود می شود. در برخی از موارد و برای افزایش مقاومت این بلوک ها ضخامت آنها را در دیوار چینی افزایش می دهند که البته این کار هزینه های پروژه های ساخت و ساز را بیشتر کرده و موجب کاهش فضای مفید موجود در یک سازه می شود و به هیچ عنوان راه حل کاربردی نخواهد بود.

اتصال هبلکس به سازه غیرقابل نفوذ نیست

از دیگر معایب این بلوک ها آن است که در دیوارچینی و ساخت و ساز، ایمنی لازم را ندارد زیرا اتصال مناسبی به سازه ندارد. بلوک هبلکس در مقایسه با مصالح دیگر مانند پنل‌های سه‌بعدی، انعطاف پذیری و صلبیت کمتری دارد که این موضوع باعث می‌شود تا در مقایسه با سایر مصالح، اتصال پذیری کمتری به سازه داشته باشد. این عدم اتصال موجب می شود تا مقاومت ساختمان در برابر بار و فشار کمتر شود.

هزینه تولید بلوک هبلکس بالا است

به دلیل وجود ماده سیلیس به عنوان ماده اصلی در تولید هبلکس، هزینه تولیدات این مصالح بالا است. ماده اصلی تولید بلوک هبلکس سیلیس است و استخراج این عنصر و فرایند استفاده از آن در تولید این بلوک یک پروسه هزینه بر است و به همین دلیل هم هزینه های تولید آن را افزایش می دهد.

تولید متریال هبلکس زمان بر است

متریال هبلکس فرایندی طولانی را طی می کند تا به شکل نهایی تبدیل شود. فرآیند تولید بلوک‌های هبلکس از استخراج سیلیس و آلومینیوم و دیگر مواد اولیه آغاز می‌شود. سپس با ترکیب این مواد، ایجاد تخلخل در ساختار، قالب‌گیری و پخت بلوک‌های هبلکس ادامه پیدا می‌کند که هر یک از این مراحل نیازمند هزینه و نیروی کار زیادی هستند.

 خصوصیات فنی بلوک هبلکس

بلوک هبلکس همانند دیگر مصالح ساختمانی دارای خصوصیات فنی منحصر به فرد خود است:

ابعاد هندسی:

ابعاد هندسی که این بلوک ها بر اساس آنها تولید می شوند عبارت است از: ۶۰*۲۵*۱۰، ۶۰*۲۵*۱۵، ۶۰*۲۵*۲۰، ۶۰*۲۵*۲۵، ۶۰*۲۵*۳۰ سانتی متر. که همانطور که اشاره کردیم این بلوک ها در ابعاد سفارشی نیز تولید می شوند.

چگالی :

دانسیته یا چگالی هبلکس را زمانی که خشک است مشخص می کنند. وزن تقریبی هر متر مکعب دیوارچینی با بلوک های هبلکس حدود یک سوم وزن همان دیوار چینی با آجر می باشد. به بیان دیگر با جایگزین نمودن بلوک هبلکس با آجر وزن دیوار چینی تا سه برابر کاهش می یابد.

جرم حجمی بلوک های هبلکس تولید شده بین 400 تا 800 کیلوگرم بر متر مکعب است.

مقاومت فشاری :

مقاومت فشاری بلوک هبلکس  35 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است. این اندازه گیری توسط نمونه های مکعبی 10 سانتی متری انجام می گیرد.بدلیل عمل آوری این بلوک‌ها در اتوکلاو با استفاده از بخار و فشار، در پایان فرآیند به مقاومت نهایی می‌رسند و نیاز به دیگر عملیات تقویتی ندارند.

نرخ مقاومت در برابر آتش :

دیوارهای ساخته شده با بلوک های هبلکس در برابر آتش مقاومت بالایی دارند. به عنوان یک ماده ضد آتش (Fire Wall) معروف هستند. این مصالح آتش نمی گیرد و در آتش سوزی گازهای سمی از خود متصاعد نمی کند و همچنین بلوک های هبلکس مقاومتی تا حدود ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد را دارند. این بلوک ها با توجه به ضخامت آنها می توانند بین 2 تا 6 ساعت در آتش مقاومت کنند.

مقاومت حراراتی :

هبلکس دارای ضریب انتقال حرارت کمی است که ناشی از تخلخل هوا در ساختار آن می‌باشد و به این دلیل انتقال حرارت در آن به میزان کمتری اتفاق می‌افتد. ضریب انتقال حرارت در بلوک های هبلکس بین  ( w/m.k ) 0.11 الی 0.13  وات بر متر مربع در درجه ی کلوین است.

هدایت حرارتی :

هدایت حرارتی بلوک های هبلکس  ( w/m.k )  ۰.۱۶ تا ۰.۱۸  است.

مراحل تولید بلوک هبلکس کدام است؟

برای تولید بلوک هبلکس با کیفیت، مراحل متعددی انجام می‌شود تا محصول نهایی و با کیفیتی به دست آید. مراحل تولید این مصالح به دقت در اجرا و کیفیت مواد اولیه نیاز دارد. در ادامه به بررسی این مراحل می پردازیم.

• ترکیب مواد اولیه

اولین مرحله تولید و ساخت بلوک های هبلکس تهیه دوغاب آب و سیلیس است. وزن آهک و سیمان باید به اندازه ای باشد که دوغاب به غلظت مناسبی برسد. در این مرحله میکسرهایی مخصوص سه ماده اصلی در کارخانه تولید هبلکس را دریافت کرده و وزن مواد را با دقت بالایی بررسی می کنند. تأثیر و اهمیت این مرحله بر قیمت نهایی بلوک‌های تولید شده به نوع و کیفیت مواد اولیه بستگی دارد. اما در عین حال با در نظر گرفتن عوامل دیگر نیز بسیار مهم و حیاتی است. عوامل دیگری نیز در این معادله تأثیرگذار هستند، از جمله فرآیند تولید و کنترل کیفیت.

• قالب ریزی

هر کدام از قالب هایی که تهیه می شوند باید به میزان ½ ارتفاع از مواد پر شوند. پس از این مرحله نوبت به هوادار کردن می رسد که فعل و انفعالات شیمیایی موجب ایجاد حباب های ریز در این محصول می شود. این حباب موجب می شود تا مخلوط به اندازه کل قالب رشد کند. قبل از مرحله قالب ریزی نیاز است که این قالب ها با مازوت اندود شود تا چسبندگی پیدا نکند.

•  کنترل کیفی

محصول نهایی هبلکس پس از به اندازه کافی هوا گرفتن وارد مرحله کنترل کیفیت می‌شود. در این مرحله، یک لایه از سطح خارجی بلوک برداشته می‌شود تا سطوح خارجی صاف و هموارتر شود. اندازه‌های برش نیز بر اساس سفارش مشتری تنظیم می‌شوند و قیمت‌گذاری نیز بر پایه این پارامترها انجام می‌شود.

• پخت هبلکس

در مرحله آخر بلوک ها وارد اتوکلاوها در درمای حرارت حدود ۲۰۰ درجه سانتی گراد و فشار  ۱۲ اتمسفر می شوند. بعد از تولید، بلوک‌های هبلکس آماده برای ورود به بازار مصرف می‌شوند.

استاندارد ها و نشریات بلوک هبلکس

بلوک های هبلکس مصالحی هستند که مطابق با استاندارد ۸۵۹۳ موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران تولید می شوند و استانداردهای مرتبط زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

• استاندارد ملی ایران شماره  ۸۵۹۲ :  بتن سبک – تعیین جمع شدگی ناشی از خشک شدن بتن هوادار اتوکلاو شده
•  استاندارد ملی ایران ۸۵۹۶ :  بتن سبک – تعیین مقاومت فشاری بتن هوادار اتوکلاو شده
•  استاندارد ملی ایران ۹۱۵۹ : بتن سبک – تعیین درصد رطوبت بتن هوادار اتوکلاو شده
•  استاندارد ملی ایران ۸۵۹۴ :  بتن سبک – تعیین جرم حجمی خشک بتن هوادار اتوکلاو شده

مراحل اجرایی دیوارچینی با بلوک هبلکس

برای دیوارچینی با هبلکس باید به نکات زیر توجه داشت:

• در مرحله اول باید هبلکس خوب و باکیفیت تهیه شود.
• ملات مصرف برای نصب این مصالح باید به مقدار کافی تهیه شود. این مقدار بر اساس متراژ مشخص می شود.
• در چیدن رج اول به دلیل اساس و پایه بودن در دیوار تراز بودن و نحوه چینش بسیار مهم است
• پس از چیدن هر ردیف بلوک هبلکس، مرحله بعدی این است که ملات به مقدار کافی روی آنها ریخته شود. سپس ملات مناسبی روی بلوک‌ها اعمال و تراز شوند. در صورت استفاده از ملات به عنوان چسب برای هبلکس، ضخامت آن باید حداقل 2 میلیمتر و حداکثر 3 میلیمتر باشد. برای تراز کردن چسب روی سطوح، از ماله یا کاردک استفاده کنید.
• پس از انجام چینش هر ردیف بلوک هبلکس، تراز آن با دقت با استفاده از شاقول بررسی و اعتبارسنجی می‌شود.
• در ردیف های بعدی درزهای عمودی باید حدود 10 تا 15 سانتی متر با رج پایین فاصله داشته باشد. برای تراز کردن بلوک ها هم از چکش پلاستیکی می توان استفاده کرد.
• به طبقه آیین نامه 2800، سطح ستون‌ها با عایق پوشانده می‌شود. این اقدام به منظور جلوگیری از بروز پل حرارتی در اتصالات فلزی انجام می‌شود. همچنین، سطح خارجی بلوک‌ها باید حداقل چند سانتیمتر از سطح هر یک از ستون‌های فلزی جلوتر قرار گیرد.
• در پایان نیز نماسازی های لازم برای نصب بلوک ها انجام می شود.

اجرای وال پست دیوار هبلکس به روش وال مش

وال مش نسل جدید وال پست دیوار هبلکس است. به تازگی وال مش جایگزین وال پست‌های قدیمی شده و به سرعت اجرا می‌شود. با توجه به این که این روزها از دیوار هبلکس برای ساخت پارتیشن یا دیوارهای داخلی در سازه ها استفاده می شود؛ از وال مش برای پیشگیری از خرابی این دیوارهای داخلی استفاده می شود تا در زمان زلزله یا هر نوع فشاری استفاده شود. اجرای وال مش مزایای بسیاری دارد که از مهم ترین آنها جلوگیری از وارد شدن نیروی ناشی از زلزله به هر کدام از اجزای سازه است. به طور خلاصه مزایای اجرای وال مش عبارتند از:

• کاهش هزینه اجرای وال پست
• کاهش زمان اجرای وال پست
• حذف وادارهای قائم و افقی
• حذف میلگرد بستر

قیمت بلوک هبلکس چقدر است؟

عوامل متعددی بر قیمت بلوک هبلکس متأثر است، که به شرح زیر است:

• قیمت سیلیس
• کیفیت مواد اولیه آن
• برند

بلوک پرلیتی یکی از انواع پرکاربرد بلوک در زمینه ساختمان سازی بوده که امروزه به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. این بلوک ها از ویژگی ها و مزایای بسیاری برخوردار هستند و جایگزین مناسبی برای بلوک های سیمانی و سفالی به شمار می روند. از آنجایی که در ساخت این بلوک ها از متریال طبیعی و برگفته از خود طبیعت استفاده می شود، از آنها با عنوان مصالح سبز و سازگار با طبیعت یاد می شود.

این بلوک ها تنوع بالایی دارند تا بتوان از آنها در زمینه های کاری مختلف استفاده کرد. لذا طراحان ساختمان متناسب با شرایط و نیاز کاری می توانند از انواع بلوک های پرلیتی با ابعاد و ساختار مختلف استفاده کنند. با توجه به اهمیت بالای استفاده از این بلوک ها در صنعت ساختمان‌سازی، در این مطلب قصد داریم به معرفی بلوک پرلیتی به انواع این بلوک ها، ویژگی ها، مزایا، معایب، ابعاد مرسوم این بلوک ها، مراحل ساخت و نحوه دیوارچینی آنها بپردازیم. در آخر، به عوامل مؤثر بر قیمت این بلوک ها و نکات لازم جهت خرید آنها نیز اشاره خواهیم کرد.

بلوک پرلیتی چیست؟

عنوان بلوک پرلیتی برای بلوک هایی بکار برده می شود که در ساختار آنها از پرلیت استفاده شده است. پرلیت یک سنگ معدنی و غیر آلی بوده که به صورت طبیعی در محیط وجود دارند. پرلیت یک نوع سنگ آتشفشانی با ساختار شیشه‌ای است که در محیط‌هایی که فعالیت‌های آتشفشانی انجام شده است، به وفور یافت می‌شود. این سنگ از دانه‌های مذاب تشکیل شده است و به عنوان یک ماده معدنی به کار می‌رود. در هنگام همجوشی، حجم این دانه‌ها تا 4 تا 20 برابر افزایش می‌یابد.

بلوک پرلیتی ساختاری فومی شکل دارد ک دلیل آن نیز می تواند وجود حباب های شیشه ای بسیار ریز در ساختار آن باشد. این ویژگی در بلوک های پرلیت سبب شده که در کنار چگالی پایین از خاصیت عایقی بسیار بالا برخوردار باشند. بر اساس آزمایش‌های انجام شده، میزان انتقال حرارت در هر یک سانتیمتر از بلوک پرلیتی معادل 8 تا 10 برابر دیوار آجری است. بعلاوه این مقدار انتقال حرارت برابر با دیوار بتنی 18 سانتیمتری و دیوار سنگی 20 سانتیمتری تخمین زده شده است.

استفاده از بلوک های پرلیتی باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و پایین آمدن هزینه تأسیساتی ساختمان می شود. این بلوک ها در بخش های مختلف ساختمان سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند که از جمله آنها می توان به دیوارچینی خارجی و داخلی، استفاده در ساخت سقف، عایق بندی دیوارها، پر کردن حفره ها، دیوارچینی محوطه بیرونی ساختمان و غیره اشاره کرد.

انواع بلوک پرلیتی کدام است؟

بلوک های پرلیتی با توجه به مشخصات و نوع کاربری که دارند در انواع و ابعاد مختلفی به بازار عرضه می شوند. به طور کلی این بلوک ها را می توان بر اساس ابعاد، چگالی، شکل و ترکیبات تشکیل دهنده آنها دسته بندی کرد. در این بخش می خواهیم این بلوک ها را بر اساس شکل و ساختاری که دارند دسته بندی کنیم که به صورت زیر است:

بلوک چهار جداره پرلیتی

این نوع بلوک ها همان طور که از اسم آنها پیداست ساختار چهار لایه و توخالی دارد و در دیوارچینی به طور متداول مورد استفاده قرار می گیرند. بلوک های چهار جداره پرلیتی معمولاً با وزن 12 کیلوگرمی عرضه می شوند و از مقاومت صوتی 50 دسی بلی برخوردار هستند. این بلوک ها با وجود عملکرد عالی و کارایی بالایی که دارند، در هنگام جابجایی یا اجرا ممکن است دچار شکستگی شوند که دلیلی آن نیز می تواند نازک بودن لایه های آنها باشد.

بلوک سه جداره پرلیتی

بلوک پرلیتی سه جداره در دسته بلوک های لایه دار قرار می گیرد که دارای ساختار سه لایه و توخالی بوده و همانند مدل چهار جداره به طور معمول در دیوارچینی استفاده می شود. اجرای عملیات دیوارچینی با این بلوک ها به دلیل ابعاد کم و ساختار سبکی که دارند آسان بوده و باعث کاهش بار مرده ساختمان می شوند. بلوک های سه جداره نیز همانند مدل چهار جداره دارای ساختار لایه ای و نازک بوده که احتمال شکستگی آنها در فرایند جابجایی و اجرا وجود دارد.

بلوک پرلیتی توپر

این نوع بلوک ها توپر و بدون لایه داخلی بوده و به دلیلی نداشتن فضای خالی از وزن بالاتری برخوردار هستند. بلوک پرلیتی توپر از استحکام و مقاومت بالایی برخوردار بوده و می توان از آن در دیوارچینی بخش های مختلف سازه استفاده کرد. این بلوک ها بسته به نوع نیاز کاری در انواع مختلفی چون بلوک ساده، بلوک زبانه دار، بلوک فارسی بر و غیره تولید می شوند. لازم به ذکر است که این بلوک ها به دلیل وزن بالا باعث افزایش بار مرده ساختمان می شوند.

مزایای و معایب بلوک های پرلیتی کدام است؟

بلوک های پرلیتی با توجه به نوع طراحی و ساختاری که دارند از ویژگی ها و مزایای بسیاری برخوردار هستند که سبک بودن این بلوک ها از شاخص ترین آنهاست. همانطور که اشاره کردیم این بلوک ها به دلیل استفاده از ماده پرلیت در ساخت آنها، دارای حالت فومی شکل بوده که سبب می شود از چگالی و وزن پایینی برخوردار باشند.

سبک بودن این مصالح خود باعث افزایش سرعت اجرایی آنها و کاهش صدمات احتمالی ناشی از زلزله به بار مرده ساختمان می شود. مزیت دیگر این بلوک ها جذب رطوبت پایین آنهاست. اکثر مواد مورد استفاده در ساخت و ساز به طور سریع رطوبت جذب می‌کنند، و در فصل‌های سرد این رطوبت می‌تواند منجر به ترک‌ها و آسیب‌دیدگی مواد شود. خوشبختانه این مسئله در بلوک های پرلیتی به ندرت اتفاق می افتد.

مقاومت حرارتی

بلوک پرلیتی از مقاومت حرارتی بالایی برخوردار بوده، به طوری که قابلیت تحمل دماهای بالا تا 1260 درجه سانتیگراد را داراست. در طرف مقابل با کاهش دما تا منفی 240 درجه سانتیگراد نیز می توان روی مقاومت بالای این بلوک ها حساب کرد. این بلوک ها جزو مصالح عایق ساختمان سازی به شمار می روند و می توانند تا 4 ساعت در برابر آتش سوزی از خود مقاومت نشان دهند. همچنین با استفاده از این بلوک ها می توان دیوارهایی با خاصیت عایق صوتی و حرارتی بالا ایجاد کرد. با این کار هم در مصرف انرژی گرمایشی صرفه جویی می شود و هم از ورود صداهای مزاحم به داخل جلوگیری می شود. جابجایی و اجرای ساده این بلوک ها از دیگر مزایای استفاده از آنهاست که علاوه بر افزایش راندمان کاری، سبب می شود که بتوان لوازم و قطعات تأسیساتی را به راحتی در داخل آنها جای داد.

بلوک های پرلیتی با وجود بهره مندی از مزایا و قابلیت های بسیار، از معایبی نیز برخوردار بوده که از جمله آنها می توان به مقاومت فشاری پایین آنها در مقایسه با بلوک های سیمانی اشاره کرد. همچنین این بلوک ها به دلیل ساختار پرلیتی که دارند تجدید پذیر نیستند. مسئله دیگر در رابطه با این بلوک ها، گرد و غباری است معمولاً که در اثر برش آنها ایجاد می شود و می تواند برای عوامل اجرایی مشکلات تنفسی ایجاد کند.

ابعاد مرسوم بلوک پرلیتی

این بلوک ها متناسب با شرایط و نیاز کاری در ابعاد و اندازه های مختلفی تولید می شوند که می توان در بخش های مختلف کاری از آنها استفاده کرد. تنوع بالای بلوک های پرلیتی سبب شده که این مصالح بیشتر از نمونه های مشابه مورد توجه و استقبال طراحان و مجریان ساختمان قرار گیرند. سایز این بلوک ها معمولاً با سه پارامتر به صورت طول، عرض و ارتفاع و بر حسب سانتیمتر معرفی می شود. بر اساس این نام گذاری، از ابعاد مرسوم این بلوک ها می تواند به بلوک های 2۰*1۵*50 سانتیمتری، 15*۲0*40 سانتیمتری، 20*10*40 سانتیمتری، 20*8*40 سانتیمتری، 20*۲0*40 سانتیمتری و ۶۰*17/5*49 سانتیمتری اشاره کرد. هر کدام از این بلوک ها متناسب با ابعاد و حجمی که دارند از وزن 4 الی 18 کیلوگرمی برخوردار هستند.

مراحل ساخت بلوک های پرلیتی

در تولید بلوک‌های پرلیتی، ابتدا پرلیت خام در کارخانه تحت تأثیر گرما منبسط شده و به پوکه معدنی مناسب برای ساخت این بلوک‌ها تبدیل می‌شود. سپس این پوکه معدنی همراه با سیمان، ماسه و آب و با نسبت های مشخص و دقیق ترکیب می شود و در قالب های مخصوص ساخت این بلوک ها قرار می گیرد. در مرحله بعد، عملیات پرس به دقت بر روی پرلیت‌های داخل قالب‌ها انجام می‌شود. این عملیات همراه با بخاردهی انجام می‌شود تا پس از خشک شدن، پرلیت‌ها از مقاومت و استحکام کافی برخوردار باشند. این مرحله معمولاً 10 ساعت به طول می انجامد و در نهایت بلوک های مورد نظر جهت عرضه آماده می شوند.

قیمت تمام شده دیوارچینی با بلوک پرلیتی

عوامل و پارامترهای مختلفی می تواند بر قیمت تمام شده دیوارچینی با بلوک پرلیتی تأثیرگذار باشد که ما در این بخش به معرفی آنها خواهیم پرداخت. در حالت کلی این بلوک ها از قیمت مناسب و به صرفه ای برخوردار هستند که خود باعث صرفه جویی در هزینه های ساخت و ساز می شود. با این وجود یک سری پارامتر نیز وجود دارد که می تواند باعث تغییر در قیمت این بلوک ها شود. کیفیت پرلیت مورد استفاده در ساخت این بلوک ها اولین عاملی است که می تواند بر قیمت آنها تأثیرگذار باشد. به طور معمول، بلوک‌هایی که از پرلیت اولیه با کیفیت بالا تولید شده‌اند، قیمت بالاتری دارند. به طور کلی، هر چه پرلیت مورد استفاده در ساخت این بلوک‌ها کمتر ناخالصی داشته باشد، قیمت نهایی آنها بیشتر خواهد بود.

عامل تأثیرگذار دوم بر قیمت بلوک های پرلیتی ابعاد و وزن آنهاست و قاعدتاً بلوک هایی که ابعاد و وزن بیشتری دارند از قیمت بالاتری نیز برخوردار هستند. به عنوان مثال قیمت بلوک های توپر بیشتر از بلوک های توخالی است. کیفیت سیمان و مواد افزودنی مورد استفاده در تولید این بلوک‌ها نیز از جمله عواملی است که می‌تواند بر قیمت نهایی آنها تأثیر گذار باشد. همچنین، نوع و طرح بلوک نیز یک پارامتر دیگر است که می‌تواند بر قیمت نهایی آنها تأثیر داشته باشد. هر کدام از طرح های بلوک پرلیتی دارای خاصیت عایقی متفاوتی بوده که سبب اختلاف قیمت آنها می شود. یک عامل دیگر که بر قیمت نهایی دیوارچینی با بلوک‌های پرلیتی تأثیر می‌گذارد، هزینه‌های حمل و نقل و نصب آنها است. این هزینه‌ها به وسعت پروژه و مسافت سازه از محل تامین این مصالح وابسته هستند.

نحوه دیوار چینی با بلوک های پرلیتی

کار با این بلوک‌ها به دلیل ساختار سبک ویژه‌ای که دارند، بسیار آسان است. عملیات اجرایی آنها در مقایسه با بلوک‌های سیمانی و دیوارهای آجری سریع‌تر انجام می‌شود. نحوه دیوارچینی با این بلوک ها همانند اجرا و چینش بلوک های سیمانی و آجری در دیوار بوده که لازم است این فرایند با تراز کاری دقیق همراه باشد. از بلوک های پرلیتی مخصوصاً مدل های توخالی و چند لایه آنها می توان در ساخت و پر کردن سقف سازه نیز استفاده کرد. استفاده از این بلوک ها به کاهش بار مرده ساختمان کمک بسیاری می کنند.

مهار دیوار بلوک پرلیتی با وال مش در ساختمان

استفاده از بلوک پرلیتی از مزایا و قابلیت های بسیاری برخوردار بوده که سبب می شود از این مصالح به صورت گسترده در بخش های مختلف ساخت و ساز استفاده شود. این بلوک‌ها از وزن پایینی برخوردار هستند. همچنین دارای استحکام و مقاومت بالایی می‌باشند. این دو ویژگی می‌توانند به کاهش بار مرده سازه و افزایش مقاومت آن در برابر زلزله کمک کنند. با این حال، برای افزایش ایمنی، لازم است که در دیوارهای پرلیتی که با این بلوک‌ها ساخته می‌شوند، از سیستم وال پست نیز استفاده شود. با اجرای وال پست در دیوارهای پرلیتی می‌توان استحکام و مقاومت آنها را در برابر نیروهای جانبی افزایش داد. این تدابیر همچنین می‌توانند از وقوع خسارت‌های احتمالی به سازه و ساکنان جلوگیری کنند.

امروزه از روش وال مش که از آن به عنوان نسل نوین وال پست و جایگزین آن یاد می شود، جهت مهار دیوارهای پرلیتی استفاده می شود. طبق آیین نامه ایمنی ساختمان، اجرای وال مش در دیوارهای غیر سازه ای مانند دیوارهای پرلیتی لازم و ضروری است. اجرای آن می‌تواند به یکپارچگی و استحکام هر چه بیشتر دیوارها در برابر عوامل طبیعی کمک زیادی کند. اجرای وال مش در این دیوارها در مقایسه با روش وال پست آسان‌تر است. از مزایای بسیار این روش در مقایسه با روش وال پست می‌توان به سرعت بالای دیوارچینی اشاره کرد. همچنین، حذف میلگرد بستر و عدم نیاز به وادار قائم و افقی، موجب کاهش بار مرده ساختمان می‌شوند. از دیگر مزایای این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های اجرای وال پست اشاره کرد. پیشنهاد می کنیم مقاله “مقایسه وال مش و وال پست فلزی | هر آنچه باید بدانید!” را مطالعه کنید.

 تفاوت بلوک پرلیتی و لیکا

بلوک های پرلیتی از نظر ساختار، نوع طراحی و قابلیت ها با بلوک های لیکا یا سیمانی تفاوت هایی دارند که در این بخش به آنها می پردازیم. بلوک های پرلیتی در مقایسه با نوع لیکا از خاصیت عایق صوتی برخوردار هستند. ضریب انتقال صوت در بلوک پرلیتی بسیار کم بوده و به سختی صدا را از خود عبور می دهد. در حالی که این مشخصه در بلوک لیکا ناچیز است. بلوک‌های پرلیتی به دلیل ساختار فومی شکل و متخلخلی که دارند، هوا را در خود حبس می‌کنند. این خاصیت سبب می‌شود که از انتقال گرما به بیرون به تا حد قابل توجهی جلوگیری کنند. در مقابل، این قابلیت در بلوک‌های لیکا بسیار ضعیف‌تر بوده و این مصالح تنها تا حدود 10 درصد می‌توانند از هدر رفتن انرژی جلوگیری کنند.

همچنین این خاصیت عایق حرارتی بالای بلوک های پرلیتی در فصول گرم سال از ورود هوای گرم بیرون به فضای داخلی ساختمان جلوگیری می کند. بلوک های پرلیتی در کنار مقاومت و استحکام بالایی که دارند، برخلاف بلوک های سیمانی یا لیکا از وزن پایین تری برخوردار هستند. پایین آمدن وزن سازه و بار مرده ساختمان ناشی از این مشخصه می‌شود. این ویژگی می‌تواند با افزایش ایمنی سازه در برابر لرزش‌های ناشی از زلزله و نیروهای جانبی همراه باشد. جذب رطوبت در بلوک‌های پرلیتی نسبت به بلوک‌های لیکا بسیار کمتر است. این موضوع باعث کاهش اثرات ترک‌خوردگی در بلوک‌های پرلیتی در فصول سرد سال نسبت به بلوک‌های لیکا می‌شود.

نکات ضروری قبل از خرید بلوک های پرلیتی

قبل از خرید بلوک پرلیتی لازم است به یک سری نکات و پارامترها توجه شود که در این بخش به بررسی آنها خواهیم پرداخت. نکته اول در انتخاب این بلوک ها توجه به سبک بودن آنهاست. وجود هر گونه ناخالصی با چگالی بیشتر از پرلیت در این بلوک ها باعث بالا رفتن وزن و کاهش قابلیت های در نظر گفته شده در طراحی آنها می شود. نکته دیگر توجه به خاصیت عایق بودن (صوتی و حرارتی) این بلوک ها در هنگام خرید است که لازم است بدان توجه کافی شود. استفاده نامتعارف از ناخالصی‌ها مثل سیمان و ماسه به عنوان مواد روان‌کننده و چسباننده در ساخت بلوک‌های پرلیتی، باعث کاهش قابلیت عایقی این بلوک‌ها می‌شود. پس در هنگام خرید به نسبت مواد بکار رفته در ساخت این بلوک ها توجه شود.

استحکام بلوک پرلیتی عامل مهم دیگری است که در هنگام خرید این بلوک ها می بایست بدان توجه ویژه شود. بلوک‌هایی که از دانه‌بندی 0.5 الی 1 میلیمتری در تولید آنها استفاده شده، دارای استحکام کافی هستند. این نوع بلوک‌ها گزینه‌های مناسبی برای خرید به حساب می‌آیند. در هنگام خرید بلوک های پرلیتی از خاصیت نسوز بودن آنها اطمینان حاصل کنید. استفاده افراطی از مواد افزودنی و ناخالصی در این بلوک ها مانند سیمان و غیره از خاصیت نسوز بودن آنها می کاهد. در آخر متناسب با نیاز و شرایط کاری بلوک پرلیتی با ابعاد و ساختار مشخص را خریداری کنید. بلوک‌های توپر به عنوان یک مثال، برای ساخت سقف و زمینه‌های کاری سبک مناسب نمی‌باشند. در چنین شرایطی، ممکن است انتخاب بلوک‌های چند لایه به عنوان یک راهکار مناسب مطرح شود.

اجرای وال مش در مشهد یک روش نوین و پرکاربرد در مهار دیوارهای غیر سازه ای است. این روش به صورت متداول به عنوان وال پست مورد استفاده قرار می گیرد. با اجرای وال مش می توان انواع دیوارها را در برابر نیروهای جانبی و عوامل طبیعی مانند طوفان و زلزله ایمن کرد. اگر چه قبلاً از روش وال پست جهت مقاوم سازی دیوارهای غیر سازه ای استفاده می شد، اما امروزه به دلیل مزایا و کاربردهای بسیار روش وال مش، این سیستم به عنوان نسل نوین وال پست به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و جایگزین روش های مرسوم و قدیمی مهار دیوار شده است.

با اجرای وال مش می توان سازه ها را در برابر خطرات احتمالی مقاوم کرد و از بروز خسارت به دیوارها و در نهایت به بخش های مختلف سازه جلوگیری نمود. این روش با ایجاد یکپارچگی بالا در دیوارها مانع از خرابی و ریزش آنها در اثر زلزله می شود و از به بار آمدن خسارت های مالی و جانی احتمالی جلوگیری می کند. با توجه به اهمیت بالای این مسئله در این مطلب قصد داریم ضمن بررسی ضرورت اجرای وال مش در مشهد به موضوعات دیگری در این رابطه مانند اجرای وال مش طبق پیوست شش استاندارد 2800 با تأییدیه نظام مهندسی و اجرای آن با شرایط مختلف (بدون میلگرد بستر، بدون وادار قائم و افقی و در ساختمان های بدون وال پست) بپردازیم و در آخر به عوامل مؤثر بر قیمت وال مش و دریافت نمایندگی آن در مشهد اشاره کنیم.

وال مش: نوین ترین روش مهار دیوار های پیرامونی و داخلی در مشهد

امروزه نحوه ساخت دیوارهای پیرامونی و داخلی از اهمیت زیادی برخوردار است و دلیل آن نیز می تواند خسارت بالایی باشد که در اثر زلزله و بلایای طبیعی به این دیوارها وارد می شود. هر چند که در ساخت و سازهای اصولی و ایمن به استحکام سازه توجه زیادی می شود، اما در بسیاری از این ساخت و سازها بیشتر توجه طراحان بر روی مقاومت اسکلت اصلی سازه بوده و بخش های فرعی آن مانند دیوارهای غیر سازه ای مورد کم توجهی قرار می گیرند. هر چند که اجرای وال پست فلزی و بتنی تا مدت ها راهکار مناسبی برای مهار این دیوارها است ولی همین روش نیز با مشکلاتی همراه بوده است. استفاده از روش وال مش به عنوان نسل نوین وال پست در مقاوم سازی دیوارهای غیر سازه ای، به استحکام و یکپارچگی دیوارها کمک می‌کند.

در اجرای وال مش در مشهد از کامپوزیت های سیمانی و گچی که با الیافی از جنس فایبرگلاس تقویت می شوند استفاده می شود. در این روش با کمک لایه نازکی از ملات یا پلاستر و توری های فایبرگلاس می توان در کمترین زمان ممکن و به آسان ترین روش دیوارهای غیر سازه ای را یکپارچه و مستحکم کرد. از دیگر مصالح مورد استفاده در روش وال مش علاوه بر مش فایبرگلاس و پلاستر می توان به نبشی و وادار و چسب اپوکسی اشاره کرد. روش وال مش به دلیل نوع متریال مورد استفاده از آن نسبت به دیگر روش ها، باعث کاهش بار مرده ساختمان می شود. این سیستم که به سرعت در حال جایگزینی با وال پست های فلزی است، دیوارها را در برابر نیروهای جانبی و لرزش مقاوم کرده و مانع از ترک خوردگی و ریزش آنها می شود.

وال مش مورد تأیید پیوست شش استاندارد 2800 و ضابطه 819 مقررات ساختمان

در پیوست شش آیین نامه استاندارد 2800 و ضابطه شماره 819 مقررات ملی ساختمان از وال مش با عنوان « مهار دیوار با شبکه مش » یاد شده و مورد تأیید قرار گرفته است. وال مش یک اصطلاح تجاری بوده و برای دیوارهایی که با شبکه مش مقاوم سازی می شوند استفاده می شود. طبق این آیین نامه مقاوم سازی و مهار دیوارهای غیر سازه ای که در داخل و پیرامون ساختمان احداث می شوند در اولویت بوده و بدان توصیه اکید شده است. همچنین، در این آیین‌نامه وال مش به عنوان جایگزین نوین و مناسبی برای وال پست‌های مرسوم در اجرای مقاوم‌سازی دیوارها توصیه شده است.

با اینکه طبق دستورالعمل‌های تدوین شده در این آیین‌نامه، فرایند مقاوم‌سازی دیوارها با متریال فلزی، وادارهای قائم و افقی و میلگردهای بستر نیز مجاز است، اما به دلیل زمان‌بر بودن و نیاز به انرژی و هزینه بالا، روش وال مش به عنوان روش ترجیحی تأکید شده است. اجرای وال مش در مشهد پیچیدگی های مربوط به روش وال پست را نداشته و جهت اجرای آن نیازی به یک تیم حرفه ای نیست. در روش وال مش با کمک مصالح سبکی چون توری های فایبرگلاس، پلاستر و چسب اپوکسی می توان دیوارهای غیر سازه ای را در برابر خطرات احتمالی مانند زلزله ایمن کرد، از وزن بار مرده ساختمان کاست و مانع از ترک خوردگی و ریزش دیوارها در برابر نیروی های جانبی شد.

اجرای وال مش در مشهد با تأییدیه نظام مهندسی

اجرای وال مش در مشهد بی ارتباط با دستورالعمل های مد نظر نظام مهندسی در جهت ایمنی و استحکام هر چه بیشتر سازه ها نیست. روش وال مش بر اساس دستورالعمل‌های ضابطه 819 مقررات ملی ساختمان و پیوست 6 استاندارد 2800 صورت می‌گیرد و توسط نظام مهندسی ساختمان مشهد تأیید شده است. این روش به عنوان یک روش ضروری برای اجرای ساختمان‌ها در نظر گرفته می‌شود. امروزه به روش وال مش می توان دیوارهای غیر سازه ای را با کیفیت و یکپارچگی بالا و هزینه های پایین در برابر عوامل طبیعی مقاوم کرد.

اگر به دنبال اجرای یک روش نوین جهت مهار دیوارهای غیر سازه ای در کمترین زمان ممکن هستید، روش وال مش می تواند یک انتخاب هوشمندانه برای شما باشد؛ چرا که هم مورد تأیید نظام مهندسی ساختمان مشهد بوده و هم هزینه های اجرایی کمتری در مقایسه با روش های مرسوم مهار دیوار دارد. پیشنهاد می کنیم مقاله “آیا اجرای وال مش مورد تایید نظام مهندسی است؟ (تاییدیه وال مش)” را مطالعه کنید.

اجرای وال مش در مشهد بدون نیاز به میلگرد بستر

اجرای وال پست در سازه نیازمند پیمودن یک سری مراحل بوده که اجرای میلگرد بستر یکی از مهمترین آنهاست. در این مرحله همان طور که از اسم آن پیداست از میلگرد فولادی استفاده می شود و بالا رفتن قیمت آن با افزایش هزینه های اجرایی برای وال پست همراه خواهد بود. استفاده از این میلگردها در فرایند مهار دیوارها به روش وال پست فلزی الزامی بوده و نمی توان آنها را حذف کرد. در چنین شرایطی جهت کاهش مصرف میلگردهای فولادی در سازه و در نهایت کاهش هزینه های ساخت و ساز می توان از روش وال مش در مقاوم سازی دیوارها استفاده کرد. در اجرای وال مش در مشهد، برخلاف روش وال پست، نیازی به استفاده از میلگرد بستر نیست. این امر باعث افزایش راندمان کاری و کاهش زمان تحویل پروژه می‌شود.

اجرای وال مش در مشهد بدون نیاز به وادارهای قائم و افقی

وادارهای قائم و افقی از اجزای مهم در ساخت وال پست های فلزی هستند که اجرای آنها در ساختمان شامل هزینه هایی زیادی می شود. علاوه بر آن اجرای اصولی این وادارها در اسکلت اصلی سازه نیازمند استفاده از یک گروه اجرایی باتجربه است که با صرف انرژی و زمان نیز همراه خواهد بود. در ساختمان‌های مقاوم‌سازی شده با روش وال پست، حذف وادارهای قائم و افقی مشکلاتی ایجاد می‌کند. با اجرای وال مش در مشهد پیمانکاران و طراحان ساختمان با هیچ کدام از این مشکلات مواجه نخواهند شد و دلیل آن نیز می تواند عدم نیاز وال مش به وادارهای قائم و افقی در مقاوم سازی دیوارها باشد. به طور کلی روش وال مش در کنار استحکام و کیفیت بالا، باعث صرفه جویی در هزینه ها، انرژی و زمان می شود.

اجرای وال مش در مشهد و در ساختمان های بدون وال پست

اجرای وال مش از مزایای بسیاری برخوردار بوده که یکی از مهمترین آنها استفاده از این روش در ساختمان های بدون وال پست است. پیش از آغاز عملیات اجرایی در پروژه‌های ساختمانی، مهندسان ساختمان با دقت به تمام دستورالعمل‌ها و نیازهای مورد نیاز برای سازه‌ها، به ویژه در زمینه مقاوم‌سازی دیوارها، در نقشه‌های طراحی توجه می‌کنند. با این حال، در برخی پروژه‌ها و به دلایل گوناگون، انصراف از مقاوم‌سازی سازه‌ها در اجرای عملیات ساخت و ساز اتفاق می‌افتد. این تصمیمات ممکن است به دلایل مالی، فنی یا مهندسی مرتبط با پروژه گرفته شود.

ساخت چنین سازه‌هایی عملاً بدون رعایت دستورالعمل‌های مقام سازی دیوارها به پایان می‌رسد. این امر موجب مشکلاتی برای طراحان مقاوم‌سازی آن، به‌ویژه در صورت استفاده از روش وال پست، می‌شود. یکی از دلایل می‌تواند عدم وجود بسترهای لازم و ضروری برای اجرای وال پست در این دیوارها باشد. این موارد در مراحل قبلی ساخت سازه و در اسکلت اصلی آن لحاظ نشده اند. در چنین شرایطی اجرای وال مش در مشهد می تواند یک راهکار آسان و ایده آل باشد. در روش وال مش، برخلاف روش وال پست، نیازی به بستر اولیه در اسکلت اصلی سازه وجود ندارد. تنها با استفاده از توری‌های فایبرگلاس و چند نبشی می‌توان عملیات مقاوم سازی دیوارها را به نحو احسن اجرا کرد.

عوامل تعیین قیمت و هزینه اجرای وال مش در مشهد

عوامل مختلفی بر قیمت و هزینه اجرای وال مش در مشهد تأثیر می‌گذارند. به عنوان مثال، گرماژ توری و ابعاد چشمه توری از جمله عوامل مؤثر در هزینه اجرای وال مش هستند. نوع و مقدار پلاستر و تعداد پروفیل نبشی نیز تأثیرگذار هستند.

گرماژ توری وال مش

یکی از عوامل مؤثر بر قیمت اجرای وال مش در مشهد، گرماژ یا وزن توری بوده که متناسب با نیاز و شرایط کاری در گرماژهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. با افزایش متراژ کار، وزن و قیمت توری‌های وال مش نیز افزایش می‌یابد. توری‌هایی که ابعاد چشمه کوچکتری دارند، معمولاً وزن بیشتری دارند. در هنگام تهیه توری، نیاز است به قیمت این توری‌ها نیز توجه کنیم.

ابعاد چشمه توری در اجرای وال مش در مشهد

هر توری وال مش متناسب با کاربری که دارد از ابعاد چشمه مشخصی برخوردار است. در توضیح ابعاد چشمه توری وال مش، باید توجه کنیم که این توری‌ها از یک ساختار مربعی شکلی ساخته می‌شوند. ابعاد این مربع‌ها معمولاً به عنوان ابعاد چشمه توری تعریف می‌شوند و می‌توانند متغیر باشند. ابعاد مربع‌ها بر وزن کلی توری‌ها نیز تأثیرگذار هستند و تفاوت در ابعاد می‌تواند به تغییراتی در وزن نهایی توری‌ها منجر شود. در حالت کلی توری هایی با ابعاد چشمه ریز معمولاً از استحکام و وزن بالایی برخوردار هستند و همین امر نیز باعث افزایش قیمت آنها می شود.

نوع و مقدار پلاستر وال مش

پلاستر یکی از مصالح مهم در اجرای وال مش در مشهد است و نقش پوشاننده توری‌ها را بر عهده دارد. در این نوع اجرا، با توجه به شرایط و نیازهای کاری، از پلاسترهای مختلفی مانند پلاستر گچی و سیمانی استفاده می‌شود. قیمت پلاسترها با توجه به کیفیت تولید آنها می‌تواند متفاوت باشد. به‌طور کلی، پلاسترهای سیمانی نسبت به پلاسترهای گچی از قیمت پایین‌تری برخوردار هستند.

برای کاهش هزینه‌های اجرای وال مش، از پلاسترهای سیمانی برای پوشش توری‌ها استفاده کنید. استفاده از پلاسترهای سیمانی برای کاهش هزینه‌های اجرای وال مش و دقت در قیمت اجرایی آن. علاوه بر آن وسعت پروژه و مقدار متراژ کاری نیز می تواند بر هزینه پلاستر مصرفی مؤثر باشد. برند و شرکت سازنده پلاستر نیز می تواند بر قیمت تمام شده آن تأثیرگذار باشد که در هنگام خرید لازم است بدان توجه شود.

تعداد و ابعاد پروفیل نبشی در اجرای وال مش در مشهد

نبشی ها از اجزای مهم و هزینه بر در اجرای وال مش هستند که به منظور مهار دیوار با اسکلت اصلی سازه مورد استفاده قرار می گیرند. حجم استفاده از نبشی ها و ناودانی ها در اجرای وال مش متناسب با فضای مورد نظر و وسعت پروژه می تواند متفاوت باشد. هر چه وسعت کاری بالاتر باشد به تعداد نبشی های بیشتری جهت مهار دیوارها نیاز است. علاوه بر آن نبشی های با ابعاد بزرگتر از وزن پروفیل بیشتری برخوردار بوده و همین امر نیز باعث بالا رفتن قیمت آنها می شود.

مقدار چسب اپوکسی

چسب اپوکسی یکی دیگر از مصالح ضروری در اجرای وال مش در مشهد بوده که در انواع مختلفی عرضه می شود. با توجه به نام برند و شرکت سازنده، کیفیت این چسب ها متفاوت بوده و بر قیمت تمام شده آنها نیز تأثیر می‌گذارد. چسب های باکیفیت به دلیلی کارایی و ماندگاری بالاتر از قیمت بالاتری برخوردار هستند. علاوه بر آن، مقدار چسب مصرفی نیز بر هزینه اجرای وال مش تأثیرگذار است. در پروژه‌های با وسعت کاری بالا، استفاده از این چسب‌ها منجر به هزینه‌های بالاتری خواهد شد.

دستمزد اکیپ اجرایی در اجرای وال مش در مشهد

اجرای درست و اصولی وال مش نیازمند استفاده از یک تیم اجرایی با سابقه است. در این زمینه لازم است هزینه هایی نیز لحاظ شود و یکی از آنها مربوط به دستمزد اکیپ اجرایی است. به طور کلی، دستمزد اکیپ اجرایی در وال مش به صورت سه مرحله محاسبه می‌شود. این مراحل شامل دستمزد پلاستر کشی، دستمزد نصب توری، و دستمزد نصب نبشی می‌باشند. هر چه وسعت پروژه بیشتر باشد زمان اجرای هر یک از این مراحل توسط تیم اجرایی بالاتر رفته و دستمزد اکیپ اجرایی نیز بیشتر می شود.

اجرای وال مش در دیوارها به دو صورت نواری و سراسری امکان‌پذیر است. در اجرای نواری توری وال مش، به دلیل حجم کاری کمتر، هزینه و دستمزد تیم اجرایی کمتری در مقایسه با اجرای سراسری دارد. برای پلاستر کشی هم همین قضیه صدق می کند. دیوارهایی که با اجرای نواری وال مش ساخته شده‌اند، نیاز به پلاسترکشی کمتری از تیم اجرایی دارند. این موضوع باعث صرفه جویی در هزینه‌های اجرایی می‌شود. مورد دیگر به دستمزد اکیپ اجرایی برای مرحله نبشی کشی برمی گردد که به وسعت پروژه و میزان سابقه و تجربه تیم اجرایی بستگی دارد. تیم های حرفه ای معمولاً کیفیت کاری و راندمان بالاتری داشته و دستمزدهای بالاتری را دریافت می کنند.  پیشنهاد می کنیم مقاله “پیمانکار اجرای وال پست (ویژگی ها و دستمزد)” را مطالعه کنید.

دریافت نمایندگی فروش و اجرای وال مش در مشهد

استفاده گسترده از وال مش در مقام سازی دیوارها و استفاده آن توسط پیمانکاران و طراحان ساختمان اهمیت بالایی دارد. از این رو، دریافت نمایندگی فروش و اجرای وال مش در مشهد نیز اهمیت زیادی دارد. این موضوع می تواند برای تیم اجرایی بسیار ارزشمند باشد. وال مش یک روش نوین و جایگزین برای وال پست های مرسوم و قدیمی محسوب می‌شود و استفاده گسترده از آن با استقبال بالایی همراه است. این موضوع می‌تواند برای علاقه‌مندان به این حوزه کاری یک فرصت شغلی مناسب و با آینده‌ای روشن فراهم کند. دریافت نمایندگی فروش وال مش و انواع وال پست ساختمان فرصتی دشوار نیست. شما می‌توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر به صفحه راهنمای دریافت نمایندگی مراجعه کنید یا با شرکت وال مش تماس بگیرید.

جهت ساخت ساختمان و تکميل نماي داخلي و خارجي سازه ها مصالح هاي مختلفي بکار گرفته مي شود. براي هر قسمت از ساختمان نيز از مصالح مربوط به آن استفاده خواهد شد. همه سازندگان و مهندسان ساختمان در تلاشند تا از مصالح های با کيفيت بالايي در ساخت و ساز خود استفاده کنند. علاوه بر آن قيمت مناسب و کيفيت بالا از فاکتورهاي مهم بعدی در انتخاب این مصالح و متریال هستند که آن را نيز در نظر مي گيرند. مصالح ساختمانی پرمصرف همچون بلوک لیکا و بلوک سفالی، از ترکیبات مختلفی تشکیل شده‌اند و هر یک دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. در ادامه در مورد بلوک سفالی و لیکا به طور مفصل صحبت خواهيم کرد و مهمترین تفاوت بلوک سفالی و لیکا را بیان می کنیم.

بلوک لیکا چیست؟

بلوک ليکا از مصالح پرکاربرد است که باعث عايق ساختمان مي شود و در ديوارچيني ديوارهاي جداکننده و غيربار استفاده مي شود. بلوک‌های سفالی از مخلوطی شامل دانه‌های گل رسی، سیمان، ماسه و آب تشکیل شده‌اند. این مواد در قالب‌های خاص ساخته می‌شوند، به شکل‌های توپر و توخالی تبدیل می‌شوند. دانه هاي گل رسي بلوک ليکا در زمان حرارت از اندازه خود بزرگتر هستند و شکل منبسط مي گيرند. در این حالت، وزن لیکا کاهش می‌یابد که دلیل سبکی آن نیز همین است. به منظور حفظ ویژگی‌های سبکی، ریزدانه‌های طبیعی از بتن حذف می‌شوند و محصول نهایی دارای تخلخل بالا می‌شود.

این حفره ها و تخلخل باعث آسان شدن سیم کشی ساختمان می شود. بلوک های لیکا دو نوع توپر و توخالی هستند و انواع مختلفی دارند که عبارتند از تیغه ای توپر، بلوک لیکا در ابعاد آجر، دیواری توخالی ته پر، دیواری توخالی، تیغه ای توخالی ته پر، تیغه ای توخالی ته پر با دو سوراخ. از نظر ابعادی نیز اندازه های مختلفی دارند مانند بلوک لیکا توخالی ته پر (۲۰*۱۰*۴۰) ، بلوک لیکا تیغه ای توپر فارسی بر (۲۰*۱۰*۴۰) و غیره.

بلوک سفالی چیست؟

بلوک سفالي شامل ترکیبی از خاک رس و افزودنی های دیگری مانند آهک است. این ترکیب در داخل قالب ریخته شده و پس از برش داده شدن، در کوره‌هایی با دمای حدود ۹۰۰ درجه سانتیگراد پخته می‌شود. این فرآیند همچنین به صورت دستی و ماشینی قابل انجام است. اين بلوک در ديوارچيني بخش هاي غيربار سازه ها کاربرد دارد. بلوک سفالي نیز انواع مختلفی دارند مانند بلوک سفالي ديواري، بلوک سفالی سقفي، بلوک سفالی تیغه ای و بلوک سفالی فوم دار که شامل مي شوند. می‌توان از معایب بلوک‌های سفالی به وجود ترک‌ها بر روی آنها، وزن بالا، ایجاد بار مرده، و زمان اجرای طولانی‌تر اشاره کرد. همچنین، امکان شکسته شدن در حین حمل و نقل نیز وجود دارد. بلوک سفالی ها نیز ابعاد مختلفی دارند که بلوک 7 سانتیمتری، بلوک 10 سانتیمتری و بلوک 15 سانتیمتری را می توان نام برد.

تفاوت بلوک سفالی و لیکا چیست؟

بلوک هاي ليکا و بلوک هاي سفالي با يکديگر تفاوت هايي دارند. یکی از تفاوت‌های بلوک سفالی و لیکا این است که دیوارهای ایجاد شده با بلوک لیکا نسبت به آتش‌سوزی، در مقایسه با دیوارهای ۳ جداره ایجاد شده با بلوک سفالی، مقاومت بیشتری دارند. این ویژگی می‌تواند در افزایش ایمنی ساختمان در مواجهه با حریق نقش مهمی ایفا کند. مورد دوم از تفاوت بلوک سفالی و لیکا اينکه ضريب هدايت حرارت در بلوک هاي سفالي بين ۱ تا 1.35 سانتيمتر است اما در بلوک هاي ليکا اين ضريب به ميزان 750 تا 950 کيلوگرم مي باشد. به عبارت ديگر مقاومت حرارتي بلوک ليکا نسبت به بلوک سفال شش برابر بيشتر است.

آخرین تفاوت بلوک‌های سفالی و لیکا این است که در زمان عبور تجهیزات تاسیساتی از درون بلوک‌های سفالی، پرتی زیادی ایجاد می‌شود، در حالی که در بلوک‌های لیکا این مشکل وجود ندارد. این موضوع باعث می‌شود که سرمایه سرمایه‌گذاری شده در سازه به بهترین شکل بهره‌برداری شود و به سرعت بازگشت به دست آید. از تفاوت بلوک سفالی با لیکا مواردی مانند مقاومت در مقابل یخ زدگی، پیشگیری از نفوذ آب و رطوبت بین 7 تا 11 درصد، فساد ناپذیری PH نزدیک به نرمال و کاهش بار ساختمان تا 30 درصد را می توان بیان کرد. آخرین تفاوت بلوک سفالی و لیکا عدم ترک خوردگی و جمع شدگی بلوک لیکا مجاز را در دیوارها دارد. همچنین اگر تمایل به اصلاعاتی درباره بلوک های سیمانی دارید میتوانید “تفاوت بلوک سفالی و سیمانی در چیست؟ ” رو مطالعه نمایید.

مقایسه بلوک لیکا و سفالی در نحوه ساخت و تولید چیست؟

تفاوت بلوک سفالی و لیکا در ساخت آن و مواد تشکیل دهنده آن است. در ساخت بلوک ليکا ابتدا محصولي متشکل از دانه ليکا، آب و سيمان درست مي شود. سپس اين مواد در درون قالب هاي مخصوصي با ابعاد مشخصي ريخته مي شوند و آنها را خشک مي‌کنند تا بتن ليکا درست شود. بلوک ليکا يک بلوک متخلخل است که مي تواند فشار ۳۰ تا ۱۰۰ کيلوگرم بر سانتيمتر را تحمل کند. منظور از دانه ليکا نيز دانه هاي رس سبک است که اين دانه ها از انبساط خاک رس در کوره بدست مي آيد. ريزدانه‌های لیکا دارای سطحی ریز و شکل گرد هستند. به طور کلی، مراحل ساخت این ريزدانه‌ها شامل فرآوری، خشک کردن و پختن می‌شود.

در تولید بلوک‌های سفالی، ابتدا خاک رس استخراج و آسیاب می‌شود. سپس با مصالح و آب ترکیب می‌شود تا گل ایجاد شود. این گل به قالب داده و با اعمال فشار به شکل قطعه نهایی تبدیل می‌شود. روش‌های تولید می‌تواند به شکل اتوماتیک، ماشینی آفتاب خشک، یا خشک‌کن ماشینی صورت گیرد.

در بلوک‌های لیکا، تورفتگی‌هایی در دو سر آنها وجود دارد. هنگام اجرای دیوار با بلوک‌های لیکا، تورفتگی‌های موجود در دو سر بلوک‌ها باعث می‌شود که بخشی از ملات در این تورفتگی‌ها جا بیافتد. این ملات به نوعی بلوک‌ها را به یکدیگر مهار کرده و باعث می‌شود که دیوار سازه به صورت یکپارچه و همگن شکل گیرد، که در نهایت استحکام و پایداری بیشتری را به دیوار اضافه می‌کند. این اقدام باعث می‌شود که دیوار بهبود یافته و در مقابل زلزله به شکل یکپارچه و استحکام بیشتری عمل کند.

مقایسه وزن بلوک لیکا و بلوک سفالی

امروزه به دليل وقوع زلزله هاي مختلف در سراسر کشور بهتر است که از مصالح با وزن سبک استفاده شود. تفاوت بلوک سفالی و لیکا در وزن آنها است که وزن هر بلوک سفالي مي تواند براساس ابعاد خود متغیر باشد. اما بلوک هاي سفالي وزنشان نيز براساس ابعادهاي خود حدودا ۳ تا ۱۰ کيلوگرم دارند. اما به طور کلی بلوک لیکا نسبت به بلوک سفالی سبک وزن تر است و در ساخت و ساز از آنها بیشتر استفاده می‌شود. ساختمان‌هایی که در آنها از بلوک لیکا استفاده می شود وزنی دو و نیم برابر کمتر از دیگر ساختمان ها دارد.

مقایسه قیمت تمام شده یک متر مربع دیوار بلوک لیکا و سفالی

همانطور که گفته شد بلوک سفال از خاک رس و آب تشکيل شده است و به شکل قالب هاي مختلف در اندازه هاي گوناگون به فروش مي رسند. عرض اين بلوک ۲۵ سانتيمتر است و وزن آن نيز ۳ تا ۱۰ کيلوگرم متغير است. قيمت ديوار چيني بلوک سفالی به ضخامت و ابعاد بلوک بستگي دارد و مي تواند از ۵ تا 55 هزار تومان تغيير کند. اما براي بلوک هاي ليکا که سيماني هستند و ابعاد گوناگوني دارند قيمت ديوار چيني از ۱۰ هزارتومان تا ۴۰ هزار تومان متغيير خواهد بود. یکی از مهمترین تفاوت بلوک سفالی و لیکا این است که اجرا و دیوار چینی بلوک سفالی نسبت به بلوک لیکا زمانبرتر است.

تفاوت بلوک لیکا و سفالی در مقاومت

يکي از موارد قابل قياس بلوک سفالي و ليکا، مقدار مقاومت بين آنها است. معمولا مصالح ساختماني هر چه مقاومت و استحکام زيادتري داشته باشند در برابر عوامل خارجي و بارهاي وارد به آن مقاومت زيادتري دارند. یعنی می توانند ساختمان را به خوبی در برابر زلزله محافظت نمایند. در مقایسه بين دو بلوک ليکا و بلوک سفالي می توان گفت که بلوک ليکا ساختار ويژه اي داشته و مقاومت آن نيز زياد است به طوري که با افزايش مقاومت آن، وزنش افزايش پيدا نکرده است. یکی از مهمترین دلیل بکارگیری بلوک لیکا در ساختمان سازی ها مقاومت آن و در عین حال سبک بودن آن است.

از تفاوت بلوک سفالی و لیکا این است که بلوک لیکا می تواند توانایی تحمل وزن دیوار را داشته باشد و در برابر ضرباتی مانند ضربات های عمودی و غیره مقاومت کند. به طور کلی مقاومت فشاری، ضمانت کننده مقاومت لازم بلوک در برابر دیوار استاندارد غیرباربر است. بلوک لیکا قادر است که تحمل وزن نمای ساختمان و بخش های الحاقی ساختمان را نیز داشته باشد.

مقایسه بلوک سفالی و لیکا از نظر قابلیت اجرای نمای سنگ

به طور معمول، خانه‌هایی که با استفاده از بلوک ساخته می‌شوند، نمای ظاهری زیبا و مورد علاقه‌ای ندارند. برای رفع این مشکل، اغلب از قرار دادن سنگ بر روی بلوک‌ها استفاده می‌کنند. استفاده از نماي سنگ بر روي بلوک ليکا باعث بيشتر شدن استحکام بلوک و زيبايي بيشتر ساختمان مي شود. امکان نصب سنگ بر روي بلوک هاي سفالي وجود دارد اما استحکامي که بر روي بلوک هاي ليکا ايجاد مي شود بسيار بيشتر از بلوک هاي سفالي خواهد بود. تفاوت بلوک سفالی و لیکا این می باشد که در بلوک لیکا می توان از نمای سنگ استفاده کرد ضمن این که مقاومت ساختمان نیز افزایش پیدا کند.

تفاوت بلوک لیکا و سفالی در عایق صوت

برخي از سازندگان و مهندسان ساختمان تمايل دارند که در عين استفاده از بلوک هاي ساختماني، بنايي عايق نسبت به صوت های بيرونی ايجاد کنند. در اکثر ساختمان‌ها، امواج صوتی مزاحمی از جمله موسیقی و سایر منابع صدا آزاردهنده ایجاد می‌کنند. برای رفع این مشکل، لازم است یک عایق صوتی در ساختمان نصب شود. انجام آزمایشات بر روی بلوک لیکا نشان می دهد که براساس استانداردهای ملی شماره 8568 ایران و ایزو 3-140 بیشترین مقاومت صوتی را این بلوک سیمانی سبک وزن دارد. از نظر وزني بلوک هاي ليکا در مقايسه با بلوک سفالي وزن کمتری دارد و خاصيت عايق صوتي و حرارتي آن نيز نسبت به بلوک سفالي بسيار بيشتر مي باشد. ضمن اين که بلوک ليکا نسبت به گرما و سرما عايق هاي بسيار خوبي هستند و مي توانند ساختمان را از اين موارد محافظت نمايند.

 مقایسه گچکاری در بلوک لیکا با بلوک سفال

از مزيت هاي استفاده از بلوک ليکا اين است که مي توان کار گچکاري را بر روي آن به صورت مستقيم انجام داد. ضمن اين که براي ايجاد عايق صوتي بسيار بهتر با بلوک ليکا مي توان دو طرف آن را به خاک و گچ پوشش داد و درصد شکست صوت را در آنها بسيار بالا برد. به عبارتي ديگر انجام گچکاري بر روي بلوک ليکا بسيار آسان تر از گچکاري بر روي بلوک سفال است. در بلوک هاي سفالي به دليل شيارشيار بودن آن لازم است ابتدا با انجام گچ زيرکار سطحي صاف ايجاد کرد و سپس بر روي آن يک لايه گچ سفيد انجام شود که از تفاوت بلوک سفالی و لیکا می توان این مورد را نیز ذکر کرد.

 تفاوت بلوک لیکا و سفالی در عایق دمایی چیست؟

بلوک هاي ليکا از نظر کیفیت عايق حرارتي نسبت به بلوک هاي سفالي در رتبه اول قرار دارند. بلوک لیکا از نظر حرارتی عایق گرمایی شش برابر بیشتری نسبت به بلوک سفالی دارد. علاوه بر این، این بلوک از انتشار گرما و حرارت به بیرون سازه جلوگیری می‌کند. عایق‌سازی به کاهش مصرف انرژی و کاهش هزینه‌های تاسیسات سرمایشی و گرمایشی ساختمان کمک می‌کند و راحتی حرارتی سازه را بهبود می‌بخشد. استفاده از بلوک لیکا باعث عایق شدن دیوارها می‌شود و این اقدام تاییدی از سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت کشور را دریافت کرده است. علاوه بر این، این بلوک‌ها دیوارها را به یک عایق همگن تبدیل می‌کنند. معیارهای یکپارچگی و نارسانایی حرارتی در بلوک لیکا تضمین شده‌اند و بلوک‌های لیکا به مقاومتی در برابر آتش به مدت 2 تا 3 ساعت دست می‌یابند.

مقایسه اجرای دیوارچینی با بلوک سفالی و لیکا

دیوارها در سازه‌ها بسیار حائز اهمیت هستند و مصالح مورد استفاده در دیوار چینی نیز باید دارای کیفیت بالا باشند. بلوک هاي ليکا از مناسب ترين بلوک ها براي ديوارچيني هستند، زيرا که تخلخل زيادي دارند و براي مناطق زلزله خيز نيز مناسب مي باشند. بلوک های لیکا دارای حفره های مختلفی هستند که از آنها می توان برای عبور سیم، کابل برق جهت انتقال برق به داخل ساختمان استفاده کرد. بلوک‌های لیکا در اجرا و دیوارچینی بدون پرتی هستند و از این جهت بسیار عملی‌تر اند. به علاوه، از آنها می‌توان برای عبور سیم استفاده کرد. از سوی دیگر، بلوک‌های سفالی فاقد حفره‌هایی هستند و پرتی‌های زیادی دارند. دیوارچینی با استفاده از بلوک‌های سبک لیکا باعث کاهش وزن سازه می‌شود، در حالی که بلوک‌های سفالی باعث افزایش بار بر روی سازه می‌شوند.

 مهار دیوار بلوک لیکا و سفالی با وال مش

همانطور که اشاره شد، بلوک لیکا نسبت به بلوک سفالی سبک‌تر بوده و موجب کاهش وزن ساختمان می‌شود. استفاده از بلوک لیکا در ساختمان‌ها به محدودیت‌های خاصی تحت استانداردهای جهانی تحتاج دارد؛ به‌طور کلی، حداکثر طول قابل استفاده از بلوک لیکا باید حدود 40 برابر ضخامت دیوار باشد. به بیانی دیگر این بلوک می تواند دیوارهایی با ضخامت حداکثر 350 سانتیمتر را ایجاد کنند. استفاده از بلوک لیکا در دیوارهایی با ارتفاع بالا مناسب نمی‌باشد. در چنین شرایطی، بهتر است از وال مش استفاده کنید. همچنین، اگر از بلوک سفالی استفاده کنید، وزن ساختمان افزایش خواهد یافت که این موضوع نیز ایمن نمی‌باشد.

در هر صورت اگر قصد استفاده از بلوک لیکا یا بلوک سفالی را دارید می توانید از وال پست برای استحکام بیشتر ساختمان خود استفاده نمایید. وال پست ها انواع مختلفی دارند که شامل وال مش و وال پست فلزی هستند. یکی از انواع وال پست هایی که امروزه بیشتر استفاده می شود وال مش است. وال مش یک روش نوآورانه است که استحکام ساختمان در مقابل زلزله را تقویت می‌کند. در اجرای این روش، از موادی مانند توری فایبرگلاس ، پلاستر وال مش (پلاستر سیمانی و یا گچی) نصب پروفیل نبشی، و یا ناودانی با استفاده از چسب اپوکسی بهره می‌برند. استفاده از وال مش نسبت به وال پست‌های فلزی مزایای زیادی دارد. از جمله این مزایا می‌توان به عدم نیاز به مصالح فلزی، امکان اجرا در ساختمان‌های مختلف، و کاهش هزینه‌های اجرای وال پست اشاره کرد. پیشنهاد می کنیم مقاله “مقایسه وال مش و وال پست فلزی | هر آنچه باید بدانید!” را مطالعه کنید.

نتیجه گیری؛ بلوک لیکا بهتر است یا بلوک سفالی؟

بلوک لیکا نسبت به بلوک سفالی مزایای زیادتری دارد که می توان از آن در دیوارچینی ساختمان ها استفاده کرد. این بلوک سبک است و به دلیل منافذ خود می تواند بدون پرتی در دیوارچینی استفاده شود. بلوک لیکا از نظر ارتفاعی محدودیت دارد. اما از نظر عایق صوتی و گرما نسبت به بلوک سفالی بسیار بهتر عمل می‌کند. برای سبک‌تر کردن ساختمان می‌توانید از وال پست‌هایی مانند وال مش استفاده کنید. این وال پست‌ها علاوه بر صرفه‌جویی در هزینه‌ها، استحکام بیشتری را در ساختمان ایجاد می‌کنند. در پایان، تصمیم گیری نهایی بر اساس بودجه و انتظارات شما بستگی دارد. می‌توانید از بلوک‌های سفالی یا بلوک‌های لیکا برای دیوارچینی ساختمان خود استفاده کنید. زیرا که هدف ما ارائه تفاوت های این دو مصالح به شما عزیزان است.

” وال‌ مش در دیوار همسایه چگونه اجرا می گردد؟” یکی از پرتکراترین سوالات طراحان، پیمانکاران و مجریان وال مش می باشد. با انتشار “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” تمامی ابهامات اجرای وال مش در دیوار همسایه برطرف گردید. اجرای وال مش در دیوار همسایه یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مهندسان و مجریان این روش مهار دیوارهای غیرسازه‌ای است. دیوارهای خارجی که به سمت ساختمان‌های مجاور قرار دارند، به دلیل وجود درز انقطاع و محدودیت‌های اجرایی، همواره چالش‌هایی را در طراحی و اجرای وال مش به همراه داشته‌اند. این موضوع در آیین‌نامه‌های پیوست شش استاندارد 2800، ویرایش اول نشریه 714 و ضابطه 819 که تا سال 1403 به عنوان اصلی‌ترین مراجع طراحی و اجرای وال مش محسوب می‌شدند، مورد توجه قرار نگرفته بود.

با این حال، پس از رفع ممنوعیت استفاده از وال مش و انتشار “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی”، یکی از ابهامات بزرگ این روش مهار دیوارها برطرف شد. در این دستورالعمل، ضوابط اجرایی مربوط به وال مش در دیوارهای خارجی مشرف به ساختمان مجاور ارائه شده است تا مجریان بتوانند با رعایت این ضوابط دیوارهای خارجي مشرف به ساختمان مجاور را به روش وال مش مهار کنند.

در این مقاله، به بررسی چالش‌های اجرای وال مش در دیوار همسایه، الزامات مربوط به درز انقطاع و ضوابط جدید ارائه‌شده در دستورالعمل مذکور خواهیم پرداخت. هدف این محتوا، ارائه یک راهنمای جامع برای مهندسان و پیمانکارانی است که قصد دارند وال مش را بر روی دیوار مشرف به ساختمان همسایه و در دز انقطاع اجرا کنند.

نگاه کلی به مراحل اجرای روش وال مش در حالت مرسوم

سیستم وال مش امروزه به عنوان یک نوآوری پیشرو در صنعت ساختمان شناخته می‌شود. این سیستم به سرعت به عنوان گزینه‌ای مناسب برای جایگزینی وال‌پست‌های قدیمی و رایج در پروژه‌های ساختمانی و سازه‌های متنوع مورد توجه افراد و شرکت‌ها در این صنعت واقع شده است.

بر اساس آیین‌نامه 2800 و ضوابط فنی ارائه‌شده در نشریه 714 و ضابطه 819، مهار دیوارهای غیرسازه‌ای در برابر نیروهای جانبی از جمله باد و زلزله الزامی است. یکی از روش‌های نوین برای این کار، استفاده از ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه یا روش وال مش است. نگاه کلی به مراحل اجرای این روش نشان می‌دهد که مش فایبرگلاس باید همراه با پلاستر در هر دو سمت دیوار اجرا شود تا دیوار در برابر بارهای جانبی به‌درستی مهار گردد.

بارهای جانبی مانند باد و زلزله رفت و برگشتی هستند، به این معنا که نیروها در هر لحظه می‌توانند از دو جهت مخالف به دیوار وارد شوند. اگر تقویت دیوار فقط در یک سمت انجام شود، هنگام تغییر جهت نیرو، سمت دیگر دیوار بدون مهار باقی می‌ماند و احتمال ترک‌خوردگی یا خرابی دیوار افزایش می‌یابد. به همین دلیل، در آیین‌نامه 2800، نشریه 714 و ضابطه 819، تأکید شده است که اجرای مش فایبرگلاس همراه با پلاستر باید در هر دو وجه دیوار انجام شود تا استحکام دیوار در برابر نیروهای رفت و برگشتی تضمین گردد.

مراحل اجرای وال مش به‌صورت خلاصه عبارتند از:

• دیوارچینی ساختمان
• جانمایی اجرای وال مش مطابق نقشه‌های اجرایی وال مش
• اجرای لایه اول پلاستر سیمانی و گچی (اندود زیرین بر روی دیوار) برای ایجاد سطحی یکنواخت
• نصب مش فایبرگلاس روی دیوار
• اجرای لایه دوم پلاستر گچی و سیمانی (اندود رویین بر روی مش) جهت پوشش و تثبیت توری وال مش
• مهار لبه‌های دیوار در وال مش توسط پروفیل نبشی منقطع

اجرای صحیح این مراحل، نقش مهمی در افزایش ایمنی و دوام دیوارها در برابر زلزله و نیروهای جانبی دارد و از خسارات احتمالی جلوگیری می‌کند.

 

ضعف آیین‌نامه‌ای جهت اجرای وال مش در دیوار همسایه

یکی از مشکلات عمده در زمینه اجرای وال مش در دیوار همسایه، عدم اشاره به این موضوع در هیچکدام از آیین‌نامه‌ها و ضوابط مرتبط با طراحی و اجرای این سیستم است. این نقص باعث سردرگمی بسیاری از طراحان، مجریان، و ناظران صنعت ساختمان شده است، زیرا در هیچ یک از این دستورالعمل‌ها، نحوه اجرای صحیح وال‌ مش در دیوارهای مشرف به ساختمان‌های مجاور توضیح داده نشده است.

حتی در نشریه 714 که در سال 1401 ویرایش اول آن منتشر شد، این مشکل همچنان برطرف نشده است. عدم توجه به این موضوع، در بسیاری از پروژه‌ها باعث بروز مشکلات در مراحل اجرایی و طراحی شده و به چالش‌هایی در هماهنگی میان متخصصین و مجریان پروژه‌ها منجر گردیده است.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ناشی از این نقص، عدم تعیین ضوابط مشخص برای اجرای متقارن وال مش در هر دو طرف دیوار و همچنین چگونگی مدیریت دسترسی به یک سمت دیوار در مواقعی است که دیوار مشرف به همسایه باشد. این موضوع باید به‌طور واضح در آیین‌نامه‌ها و نشریات فنی آورده می‌شد تا از بروز مشکلات اجرایی و تفسیرهای نادرست جلوگیری شود.

راهکار قدیمی نصب وال مش در دیوار همسایه و درز انقطاع

در هنگام اجرای توری وال‌ مش در دیوار مورد نظر، به خصوص دیوار مشرف به همسایه، دسترسی به یک سمت دیوار جهت اجرای وال‌ مش وجود ندارد. برای اجرای وال‌ مش در دو سمت دیوار، بایستی تغییری در اجرای وال‌ مش انجام داد تا در هر دو سوی دیوار به صورت یکسان، بتوانیم این سیستم را اجرا نماییم. اجرای وال‌ مش پشت دیوار و سمت همسایه و سمت درز انقطاع از پرچالش‌ترین سوالات اجرای وال‌ مش است. اما این کار چگونه صورت می‌پذیرد تا بتوانیم همزمان در هر دوطرف دیوار را سیستم وال مش اجرا نماییم؟
با توجه به ضوابط اجرای وال مش در دو طرف دیوار، یک راهکار اجرایی متداول در صنعت ساختمان برای حل مشکل اجرای این سیستم در دیوارهای مشرف به همسایه و درز انقطاع در شرایطی که دسترسی به یک طرف دیوار ممکن نیست، رواج پیدا کرده است. در این روش، ابتدا نبشی‌های منقطع در پای دیوار و در وجهی که به سمت ساختمان همسایه قرار دارد، نصب می‌شوند. نصب نبشی‌ها باید طبق ابعاد، فواصل و مشخصات مشخص شده در نقشه‌های اجرایی وال‌ مش صورت گیرد.

پس از نصب نبشی‌ها، توری‌ فایبرگلاس به‌طور موقت در جای خود قرار می‌گیرند. برای مهار موقت توری‌ها در بخش درز انقطاع، می‌توان از چسب مخصوص یا حتی گچ استفاده کرد. این اقدام باعث می‌شود که توری مورد نظر به صورت قائم و عمود در بخش دیوار پشتی (درز انقطاع) به خوبی نگه داشته شود. در ادامه، برای جداسازی دیوار از سازه، مصالح سبک و متراکم مانند یونولیت یا پشم سنگ با ضخامت مشخص در کنار ستون‌ها استفاده می‌شود.

در مرحله بعد، دیوارچینی انجام می‌شود. در دیوارهای غیرسازه‌ای مشرف به همسایه و به‌دلیل عدم دسترسی به طرف دیگر دیوار، پلاستر تثبیت‌کننده نوارهای وال مش باید به‌طور مرحله‌ای و بعد از هر سه رج دیوار اجرا گردد. اندود پلاستر، بسته به نوع مصرف (سیمانی یا گچی)، با استفاده از ماله و به صورت دستی نصب می‌شود. پس از تکمیل دیوارچینی و رسیدن به رج نهایی، نوارهای وال مش باید از زیر سقف یا تیر جدا شده و روی رج آخر دیوار تا شوند. در نهایت، نصب نبشی منقطع در قسمت بالای دیوار انجام می‌شود. در ادامه وال مش در وجه دیگر دیوار مطابق روش مرسوم اجرای وال مش نصب شده و مراحل مهار دیوار همسایه با وال‌ مش به اتمام می‌رسد.

این روش، که به‌ویژه برای شرایط خاص دیوارهای مشرف به همسایه که دسترسی به یک طرف دیوار ممکن نیست، طراحی شده است، به‌عنوان یک راهکار کارآمد برای اجرای وال مش در این شرایط شناخته می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با این روش می توانید ویدئو “فیلم اجرای وال مش در دیوارهای غیرسازه‌ای همجوار با همسایه” از مجموعه فیلم های اجرای وال مش را مشاهده کنید.

دستورالعمل جدید وال‌ مش: رفع ابهامات و چالش‌ها در اجرای دیوارهای مشرف به همسایه

دستورالعمل جدید وال‌ مش که با عنوان “دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” منتشر شده است، توسط مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی تدوین گردید. این نشریه با هدف پاسخ به سوالات و ابهامات طراحان و مجریان و پیمانکاران وال‌ مش و رفع ضعف‌های آیین‌نامه‌ای که در نسخه‌های قبلی وجود داشت، منتشر شد. یکی از این ابهامات و چالش‌ها، اجرای وال‌ مش در دیوار همسایه بود که در این دستورالعمل با ارائه دیتیل‌های اجرایی، به‌طور کامل ضابطه‌مند شد.

قبل از انتشار دستورالعمل جدید، استفاده از سیستم وال‌ مش به دلیل نبود ضوابط دقیق، به‌ویژه در دیوارهای مشرف به همسایه، با مشکلاتی روبرو بود و در برخی موارد حتی ممنوع شد. این ممنوعیت موقت، به دلیل ابهام در روش‌های اجرایی و عدم وجود دستورالعمل‌های مناسب برای شرایط خاص، ایجاد گردید. این مشکلات در روند اجرا و اثربخشی سیستم باعث شد که دستورالعمل جدید برای رفع این نواقص و ایجاد شفافیت در روند پیاده‌سازی وال‌ مش تدوین گردد.

با توجه به نبود دستورالعمل‌های واضح و جامع در آیین‌نامه‌های قبلی، اجرای صحیح وال‌ مش دیوار مشرف به همسایه با مشکلاتی مواجه بود. در این نشریه، این مسائل به‌طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته و با توضیحاتی روشن و ارائه جزئیات اجرایی، راه‌حل‌های مناسب برای اجرای اصولی این سیستم در دیوارهای همسایه به‌ویژه در زمانی که دسترسی به یک طرف دیوار محدود است، ارائه گردید.

از دیگر نکات مهم دستورالعمل جدید این است که دیگر نیازی به اجرای هم‌زمان وال‌ مش در پشت دیوار هنگام دیوارچینی و به‌طور همزمان با بالا رفتن دیوار نمی‌باشد. این تغییر در فرآیند اجرایی موجب ساده‌تر شدن پیاده‌سازی این سیستم و کاهش پیچیدگی‌های اجرایی در پروژه‌های ساختمانی می‌شود.

در بخش‌های بعدی، به‌طور مفصل به ضوابط و دیتیل‌های اجرایی برای اجرا و نصب وال‌ مش دیوار همسایه طبق دستورالعمل جدید پرداخته خواهد شد.

 

 اجرای وال مش در دیوار همسایه طبق دستورالعمل جدید وال مش

دستورالعمل “طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” که از سوی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی منتشر شده است، گامی مهم در جهت استانداردسازی و رفع نواقص آیین‌نامه‌ای روش‌های مهار دیوارهای غیرسازه‌ای محسوب می‌شود. این دستورالعمل در راستای تکمیل پیوست شش استاندارد 2800 (به‌عنوان اولین مرجع مرتبط با وال‌ مش)، نشریه 714 ویرایش اول و نشریه 819 که توسط نظام مهندسی کرج تدوین شده‌اند، تهیه گردیده است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که این دستورالعمل به آن پرداخته، اجرای وال‌ مش در دیوارهای مشرف به همسایه است. پیش از این، نبود ضوابط مشخص در آیین‌نامه‌ها باعث شده بود که مهندسان، طراحان و مجریان در اجرای صحیح این روش دچار سردرگمی شوند. اما اکنون، با ارائه دیتیل‌های اجرایی، نصب وال‌ مش در دیوارهای مشرف به همسایه به‌صورت ضابطه‌مند تعریف شده است. در ادامه این بخش با بررسی ضوابط آیین نامه ای  اجرای وال مش در دیوارهای مجاور ساختمان موجود و همسایه به صورت دقیق مورد بررسی قرار می گیرد.

ملاحظات کلی درباره اجرا و نصب وال‌ مش در دیوار همسایه

در فصل اول دستورالعمل و در بخش ملاحظات کلی، تبصره‌ای در ارتباط با اجرای وال‌ مش در دیوار همسایه بیان شده است. طبق این تبصره، اجرای این روش در دیوارهای مشرف به همسایه باید مطابق با ضوابط خاصی انجام شود تا ایمنی سازه‌ای و الزامات طراحی رعایت گردد.

همچنین، در فصل دوم که مربوط به محاسبات طراحی دیوارها است، ضوابط مورد قبول این روش تسلیح برای دیوارهای مجاور ساختمان موجود که تحت بار باد قرار نمی‌گیرند، بیان شده است. این ضوابط تأکید دارند که در شرایط خاص، امکان اجرای وال‌ مش در یک وجه دیوار تحت ضوابط مشخص بلامانع است.

در فصل سوم، جزئیات خاص اجرایی بیان شده که نحوه اجرای وال‌ مش در دیوار همسایه را به‌طور دقیق تشریح کرده است.

بررسی کلی محاسبات طراحی دیوارها در ساختمان مجاور به همسایه

فصل دوم دستورالعمل “طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه برای مهار دیوارهای بلوکی” به اصول طراحی و محاسبات دیوارهای مسلح شده با مش فایبرگلاس می‌پردازد. این فصل شامل الزامات طراحی برای دیوارهای داخلی و خارجی بوده و روش‌های محاسباتی لازم را برای تأمین ایمنی سازه‌ای ارائه می‌دهد.

در این فصل، حداقل ضخامت مجاز دیوار برای استفاده از این روش ۱۰ سانتی‌متر تعیین شده و تأکید شده است که اجرای مش الیاف در دو سمت دیوارها و به مقدار یکسان الزامی است​. همچنین، دیوارها باید در برابر بارهای زلزله، باد و ضربه طراحی شوند و الزامات مربوط به این نیروها مشخص شده است.

یکی از نکات کلیدی این فصل، بحث طراحی دیوارهای مجاور ساختمان‌های موجود است که در معرض بار باد قرار نمی‌گیرند. بر اساس این ضوابط، در شرایط خاص، امکان اجرای وال‌ مش در یک وجه دیوار مجاز اعلام شده است، اما باید مطابق با ضوابط طراحی و اجرایی فصل سوم انجام شود​.
طبق دستورالعمل، اجرای وال‌ مش در دیوارهای مجاور ساختمان‌های موجود به‌صورت یک‌طرفه تنها در صورتی مجاز است که تمامی شرایط زیر رعایت شود. این روش تسلیح برای دیوارهای مجاور ساختمان موجود که تحت اثر بار باد قرار نمی‌گیرند، تا ساختمان‌های حداکثر ۶ طبقه و با رعایت شرایط زیر مجاز است:

🔹 ۱. حداقل ضخامت دیوار:
✅ دیوار نباید کمتر از ۱۵ سانتی‌متر ضخامت داشته باشد.

🔹 ۲. موقعیت دیوار:
✅ دیوار باید بین ستون‌ها قرار گرفته باشد.

🔹 ۳. فاصله مجاز بین ستون‌ها:
✅ حداکثر فاصله ستون‌ها نباید بیشتر از ۶۰۰ میلی‌متر باشد.

🔹 ۴. حداکثر ارتفاع آزاد دیوار:
✅ ارتفاع دیوار از کف‌سازی تا زیر تیر نباید از ۳ متر بیشتر باشد.

🔹 ۵. نوع مش الیاف مورد استفاده:
✅ باید از مش الیاف شیشه یا مش فایبرگلاس با مقاومت حداقل ۱۵۰۰ نیوتن بر مترمربع و عرض ۵۰ سانتی‌متر استفاده شود.

🔹 ۶. همپوشانی مش الیاف شیشه:
✅ همپوشانی لایه‌های مش الیاف یا مش فایبرگلاس حداقل باید ۱۰ سانتی‌متر باشد تا یکپارچگی پوشش حفظ شود.

🔹 ۷. مهار دیوار با نبشی یا ناودانی:
✅ دیوار باید با نبشی یا ناودانی در زیر سقف، کف و مجاور ستون‌ها مهار شود.

🔹 ۸. اجرای الیاف ستاره‌ای:
✅ مش الیاف یا مش فایبرگلاس باید با استفاده از الیاف ستاره‌ای در فواصل یک متری در طول و ارتفاع مهار شود.
✅ هر الیاف ستاره‌ای باید در داخل یک دایره به شعاع ۳۰ سانتی‌متری بر روی الیاف قرار داده شود.

🔹 ۹. حداقل ضخامت پوشش و پلاستر گچی یا سیمانی:
✅ پوشش نهایی پلاستر گچی یا سیمانی باید حداقل ۱۵ میلی‌متر باشد.

با رعایت این شرایط، طراحی وال‌ مش در دیوارهای مجاور ساختمان موجود مطابق دستورالعمل جدید، از نظر فنی قابل قبول خواهد بود.

 

مراحل اجرای وال مش در دیوار مجاور ساختمان همسایه

اجرای وال‌ مش در دیوارهای مشرف به ساختمان مجاور، به دلیل محدودیت دسترسی به یک وجه دیوار، دارای ملاحظات اجرایی ویژه‌ای است که در فصل سوم دستورالعمل طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه به‌طور دقیق تشریح شده است. این روش تسلیح، در صورتی که دیوار تحت بار باد قرار نداشته باشد و شرایط آیین‌نامه‌ای رعایت شود، می‌تواند به‌صورت یک‌طرفه اجرا شود. در ادامه، مراحل اجرای این روش مطابق دستورالعمل و نکات اجرایی مربوطه ارائه شده است.

• اجرای توری و مش فایبرگلاس

در اولین مرحله، مش و توری فایبرگلاس باید به‌طور کامل سطح دیوار را پوشش دهند. برای دستیابی به یکپارچگی مناسب و جلوگیری از ضعف در اتصالات، همپوشانی بین لایه‌های مش الیاف شیشه باید حداقل ۱۰ سانتی‌متر باشد. این همپوشانی از ایجاد نواحی ضعیف در تسلیح دیوار جلوگیری کرده و باعث افزایش استحکام دیوار در برابر نیروهای جانبی می‌شود. مطابق ضوابط آیین نامه در این حالت ضروری است که از مش الیاف با چشمه های بزرگتر استفاده شود یا مش الیاف به صورتي بر روی هم قرار داده شوند چشمه های الیاف کاملاً بر روی هم قرار گیرند و ملات از بین الیاف عبور کند.

• مهار دیوار با نبشی یا ناودانی

در حالت عادی، اگر خمش دیوار یک‌طرفه و در راستای قائم باشد، نبشی‌های مهار خارج صفحه باید در بالا و پایین دیوار اجرا شوند. اما در دیوارهای مجاور ساختمان موجود، دیوار باید علاوه بر بالا و پایین، به ستون‌های جانبی نیز مهار شود.

• اجرای الیاف ستاره‌ای

از آنجایی که در دیوارهای مشرف به همسایه، تسلیح فقط در یک وجه اجرا می‌شود، نیاز به اجرای الیاف ستاره‌ای وجود دارد تا استحکام دیوار در برابر نیروهای جانبی تأمین شود. الیاف ستاره‌ای باید در فواصل یک متر در راستای قائم و افقی در دیوار اجرا شوند. همچنین حداقل در سه نقطه در ارتفاع دیوار، دسته‌های مش الیاف داخل ملات قرار داده شوند. ذکر این نکته ضروری است که الیاف ستاره‌ای باید به‌صورت شعاعی پخش شده و حداقل شعاع آن‌ها ۳۰ سانتی‌متر باشد.
به طور خلاصه در هنگام دیوارچینی، دسته‌های مش الیاف در داخل ملات یا چسب دیوار قرار داده می‌شوند و سپس الیاف ستاره‌ای به‌طور یکنواخت روی سطح دیوار پخش می‌شوند. این روش باعث می‌شود که دیوار در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله، رفتار مناسب‌تری داشته باشد.

• اجرای پوشش پلاستر

آخرین مرحله اجرای وال‌ مش، پوشش نهایی پلاستر سیمانی یا گچی است که باید به‌صورت یکنواخت روی سطح دیوار اجرا شود. ضخامت پلاستر باید حداقل ۱۵ میلی‌متر باشد تا توری فایبرگلاس به‌طور کامل داخل آن قرار گیرد. همچنین نوع پلاستر (گچی یا سیمانی) باید بر اساس شرایط پروژه و مشخصات آن انتخاب شود.

چک‌لیست طراحی و اجرای وال‌ مش در دیوار مشرف به همسایه

این چک‌لیست ویژه طراحان ساختمان، ناظران ساختمان و مجریان و پیمانکاران ساختمانی تهیه شده است تا اطمینان حاصل شود که اجرای وال‌ مش در دیوارهای مشرف به ساختمان مجاور مطابق با دستورالعمل جدید طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه انجام می‌شود.

ردیف	شرح مورد کنترلی	وضعیت (✅ / ❌)
1	آیا تعدا طبقات ساختمان کمتر از 5 طبقه می باشد؟
2	آیا دیوار در بین دو ستون قرار دارد؟
3	آیا ضخامت دیوار حداقل ۱۵ سانتی‌متر است؟
4	آیا ارتفاع دیوار از کف تا زیر تیر کمتر از ۳ متر است؟
5	آیا فاصله بین ستون‌ها حداکثر 6 متر است؟
6	آیا مش فایبرگلاس با مقاومت حداقل ۱۵۰۰ نیوتن بر مترمربع و عرض ۵۰ سانتی‌متر استفاده شده است؟
7	آیا مش فایبرگلاس به صورت فول مش اجرا شده است؟
8	آیا همپوشانی مش فایبرگلاس حداقل ۱۰ سانتی‌متر رعایت شده است؟
9	آیا از مش الیاف (مش فایبرگلاس) با چشمه های بزرگتر استفاده شده است؟
10	آیا مهار دیوار با نبشی یا ناودانی در تمامی نقاط الزامی (بالا، پایین و مجاور ستون‌ها) اجرا شده است؟
11	آیا الیاف ستاره‌ای در فواصل ۱ متری در طول و ارتفاع دیوار اجرا شده است؟
12	آیا الیاف ستاره‌ای به‌درستی در ملات دیوار قرار گرفته است؟
13	آیا شعاع الیاف ستاره‌ای حداقل ۳۰ سانتی‌متر رعایت شده است؟
14	آیا از مصالح جداسازی مانند پشم سنگ یا یونولیت در محل اتصال دیوار به قاب سازه‌ای استفاده شده است؟
15	آیا پوشش پلاستر نهایی با ضخامت حداقل ۱۵ میلی‌متر اجرا شده است؟
16	آیا نوع مش و توری (مقاوم به قلیا یا E-glass) متناسب با نوع پلاستر (گچی یا سیمانی) انتخاب شده است؟

کلام پایانی

اجرا و نصب وال‌ مش در دیوار همسایه و ساختمان مجاور یکی از چالش‌های اساسی در پروژه‌های ساختمانی است که به دلیل عدم دسترسی به یک وجه دیوار پس از دیوارچینی، نیازمند رعایت ضوابط اجرایی دقیق و روش‌های مهار مناسب است. با انتشار دستورالعمل جدید طراحی و اجرای ملات مسلح شده با مش الیاف شیشه، این فرآیند ضابطه‌مند شده و امکان اجرای وال‌ مش به‌صورت یک‌طرفه در شرایط خاص فراهم گردیده است.
طبق این دستورالعمل، اجرای مش فایبرگلاس، مهار دیوار با نبشی، استفاده از الیاف ستاره‌ای و اجرای پوشش پلاستر با ضخامت استاندارد، از جمله موارد کلیدی هستند که باید در اجرای وال‌ مش رعایت شوند. همچنین، در ساختمان‌های کوتاه‌مرتبه تا ۵ طبقه، در صورتی که دیوار تحت تأثیر بار باد قرار نداشته باشد، اجرای این روش قابل قبول خواهد بود.
با رعایت این ضوابط جدید، می‌توان وال‌ مش را در دیوارهای همسایه به‌صورت اصولی و ایمن اجرا کرد و از عملکرد مطلوب آن در برابر نیروهای جانبی اطمینان حاصل نمود. دقت در اجرا، رعایت نکات آیین‌نامه‌ای و استفاده از روش‌های مهار مناسب، کلید موفقیت در اجرای صحیح وال‌ مش دیوار مشرف به ساختمان مجاور است.