اجرای وال مش روشی نوین و کارآمد برای مقاومسازی دیوارهای غیرسازهای در برابر زلزله به شمار میآید. در این سیستم از شبکههای فولادی سبک استفاده میشود تا از ترکخوردگی یا ریزش دیوار در هنگام لرزشهای شدید جلوگیری شود.
در مقایسه با روشهای سنتی، والمش سرعت اجرای بالاتری دارد و هزینههای ساخت را نیز کاهش میدهد. علاوه بر این، اجرای آن بر اساس ضوابط آیین نامه 2800 انجام میشود که اطمینان از ایمنی و عملکرد صحیح سازه را تضمین میکند.
مراحل اجرای وال مش شامل آمادهسازی سطح دیوار، نصب شبکه و اتصال اصولی آن به سازه اصلی است. رعایت دقیق این مراحل باعث میشود دیوارها در برابر نیروهای جانبی ناشی از زلزله، پایداری و دوام بیشتری پیدا کنند.
هدف از اجرای وال مش در ساختمان چیست؟
وال مش بهعنوان یکی از جدیدترین روشهای مهار لرزهای، تحولی چشمگیر در صنعت ساختمان ایجاد کرده است. این سیستم، جایگزینی هوشمند و بهصرفه برای والپستهای سنتی به شمار میآید. در والمش، از نوارهای فایبرگلاس به همراه پوششی از پلاستر معدنی استفاده میشود تا ساختاری کامپوزیتی و مقاوم شکل گیرد؛ ساختاری که توان دیوارها را در برابر نیروهای زلزله بهطور محسوسی افزایش میدهد.
برخلاف روشهای سنتی، والمش نهتنها عملکرد فنی بهتری دارد، بلکه ضعفهای اجرایی آنها را نیز برطرف کرده است. این سیستم با اتصال مؤثر دیوارهای غیرباربر به اسکلت سازه، پایداری کلی ساختمان را بالا میبرد و در عین حال انعطافپذیری بیشتری در برابر لرزشها دارد. مقاومت بالا در برابر رطوبت و خوردگی هم از دیگر مزایای قابل توجه آن است.
نصب وال مش به سرعت انجام میشود، هزینههای اجرایی را کاهش میدهد و معمولاً نیازی به تخریب دیوار ندارد. همین ویژگی ها باعث شده این سیستم در پروژه های نوساز و بازسازی، به ویژه در ساختمان های بتنی و فولادی، بهعنوان یکی از بهترین گزینهها برای مهارسازی لرزهای شناخته شود.
ضوابط و استانداردهای اجرای وال مش
در اجرای وال مش، که به عنوان یک روش نوین برای تقویت دیوارهای غیرسازهای در ساختمانها شناخته میشود، رعایت ضوابط فنی و استانداردهای مربوطه ضروری است. این سیستم با هدف افزایش ایمنی در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله طراحی شده و باید با دقت بالا اجرا گردد تا عملکرد بهینهای داشته باشد. انتخاب مواد مناسب، نحوه نصب مشها و اتصالات، و نظارت بر مراحل نصب وال مش از جمله اصول کلیدی هستند که مهندسان و پیمانکاران باید به آنها توجه کنند.
گواهیهای معتبر: سازمان نظام مهندسی و استاندارد 2800
گواهیهای معتبر نقش حیاتی در تضمین کیفیت اجرای وال مش ایفا میکنند. سازمان نظام مهندسی ساختمان، به عنوان مرجع اصلی نظارت بر پروژههای ساختمانی، گواهیهای فنی صادر میکند که نشاندهنده تطابق با الزامات حرفهای است. همچنین، ویرایش چهارم استاندارد 2800 که مربوط به طراحی ساختمانها در برابر زلزله است، معیارهای دقیقی برای ارزیابی مقاومت این سیستم ارائه میدهد. دریافت این گواهیها مستلزم انجام آزمایشهای آزمایشگاهی و بررسیهای میدانی است تا از عملکرد درست محصول اطمینان حاصل شود
قوانین الزامی اجرا طبق مقررات ملی ساختمان
طبق مقررات ملی ساختمان ایران، اجرای وال مش باید با قوانین الزامی مانند مبحث ششم (بارهای وارد بر ساختمان) و مبحث نهم (طرح و اجرای ساختمانهای بتن آرمه) مطابقت داشته باشد. این مقررات بر استفاده از مصالح استاندارد، رعایت فواصل نصب، و انجام نظارت مداوم توسط مهندسان ناظر تاکید زیادی دارند. عدم رعایت این قوانین میتواند منجر به مشکلات ایمنی شود، به همین دلیل پیمانکاران موظف به ارائه گزارشهای اجرایی و کسب تأییدیه های لازم برای اجرای وال مش هستند. این رویکرد نه تنها ایمنی ساختمان را افزایش میدهد، بلکه به پایداری بلند مدت سازه کمک میکند.
آمادگی های لازم جهت اجرا و نصب وال مش
اجرای وال مش فرآیندی دقیق و چندمرحلهای است که هدف اصلی آن، افزایش مقاومت دیوارهای غیرسازهای در برابر نیروهای جانبی ناشی از زلزله است. این سیستم با ترکیب شبکههای فولادی یا فایبرگلاس و لایهای از پلاستر مقاوم، ساختاری کامپوزیتی ایجاد میکند که هم مانع ترک خوردگی دیوار شده و هم دوام سازه را بالا میبرد.
مصالح مورد نیاز برای اجرای وال مش
برای اجرای صحیح وال مش، استفاده از مصالح استاندارد و مناسب اهمیت زیادی دارد، چرا که کیفیت هر جزء، عملکرد نهایی سیستم را تضمین میکند.
- شبکه وال مش: معمولاً از فولاد گالوانیزه یا فایبرگلاس ساخته میشود تا مقاومت و دوام کافی داشته باشد.
- اتصالات و مهارها: شامل رولبولت، انکر فلزی و صفحه اتصال برای اتصال شبکه به اسکلت اصلی ساختمان.
- سیم گالوانیزه یا بست فلزی: برای تثبیت شبکه و جلوگیری از جابهجایی آن در حین اجرا.
- ملات سیمانی یا پلاستر مقاوم: برای پوشش نهایی شبکه و ایجاد سطحی صاف و مقاوم، آماده برای رنگ یا اندود.
مراحل اجرای وال مش: از ابتدا تا انتها
- آمادهسازی سطح دیوار
در گام نخست، باید سطح دیوار برای نصب شبکه آماده شود. هرگونه گرد و غبار، چربی، یا رنگ پوستهشده باید کاملاً پاک میگردد تا چسبندگی لازم ایجاد شود. سطح دیوار باید تراز، خشک و عاری از ترک یا فرورفتگی باشد؛ همچنین در صورت وجود ناصافی، با ملات ترمیمی اصلاح میشود. این مرحله پایهای ترین بخش اجراست، زیرا هر ایرادی در آن، مستقیماً بر کیفیت نهایی کار اثر میگذارد.
- برش و آمادهسازی شبکه وال مش
پس از آماده سازی دیوار، نوبت به تنظیم و آمادهسازی شبکه میرسد. ابتدا ابعاد دیوار با دقت اندازه گیری میشود تا شبکه دقیقاً متناسب با آن برش بخورد. در محلهایی که نیاز به اتصال دو شبکه وجود دارد، حداقل 10 سانتیمتر هم پوشانی رعایت میشود تا یک پارچگی و استحکام سیستم حفظ گردد. این مرحله باید با دقت بالا انجام شود تا هیچ بخش از دیوار بدون پوشش باقی نماند.
- نصب اتصالات و تثبیت شبکه
در این بخش، شبکهها به اسکلت اصلی سازه متصل میشوند تا در برابر نیروهای لرزهای مقاومت داشته باشند. نوع اتصالات بر اساس جنس دیوار و سازه انتخاب میشود؛ برای دیوارهای آجری معمولاً از رول بولت و صفحه اتصال، و برای سازههای بتنی از انکرهای فلزی مخصوص استفاده میشود. فواصل مهارها بین 40 تا 60 سانتیمتر در نظر گرفته میشود تا توزیع نیرو به شکل یکنواخت انجام گیرد. در نهایت، شبکهها با سیم گالوانیزه یا بست فلزی محکم میشوند تا هیچ حرکتی نداشته باشند.
- اجرای پوشش پلاستر یا ملات مقاوم
پس از تثبیت شبکه، لایهای از پلاستر یا ملات مخصوص روی سطح اجرا میشود تا دیوار به ساختاری کامپوزیتی و مقاوم تبدیل گردد. در مرحله نخست، یک لایه نازک از ملات روی شبکه پاشیده میشود تا چسبندگی اولیه ایجاد شود. پس از گیرش این لایه، پوشش نهایی با ضخامت 1 تا 2 سانتیمتر اجرا میشود تا سطح کاملاً پوشانده شود. انتخاب نوع ملات (سیمانی یا گچی) بستگی به شرایط محیطی و نوع پروژه دارد، اما در همه موارد، کیفیت مصالح اهمیت بالایی دارد.
- پرداخت و کنترل نهایی سطح
در پایان، سطح دیوار برای پوشش نهایی آماده میشود. پس از خشک شدن کامل پلاستر، سطح با ماله فلزی صاف و یکدست میگردد تا برای رنگ یا اندود آماده باشد. در این مرحله، همهی جزئیات شامل چسبندگی شبکه، همپوشانیها و نبود ترک بررسی میشود. همچنین محل اجرا از باقیماندهی ملات و سیم پاکسازی میشود تا کیفیت نهایی کار تضمین گردد.
اجرای وال مش به صورت دقیق و مرحله به مرحله نه تنها مقاومت دیوارها را در برابر زلزله افزایش میدهد، بلکه موجب دوام بیشتر سازه و کاهش هزینههای تعمیر در آینده میشود. رعایت اصول فنی در هر مرحله و استفاده از نیروهای متخصص، کلید موفقیت در اجرای بینقص این سیستم نوین است.
نصب و اجرای وال مش در موقعیت های خاص
وال مش به عنوان سیستم نوین مهار دیوارهای غیرسازهای، در موقعیتهای خاص با رعایت ضوابط فنی اجرا میشود تا مقاومت در برابر نیروهای جانبی افزایش یابد.
نصب در دیوارهای هم مرز با سازه های مجاور
در دیوارهای مجاور ساختمانهای همسایه، دسترسی به هر دو سمت دیوار اغلب محدود است. برای ساختمانهای تا ۵ طبقه با ارتفاع دیوار حداکثر ۳ متر و دهانه ستونها تا ۶ متر، اجرای وال مش به صورت یک طرفه مجاز است، مشروط به پوشش کامل دیوار و مهار لبهها با نبشی یا ناودانی گالوانیزه. ابتدا نوارهای مش را موقتاً در سمت خارجی نصب کنید، سپس مصالح جداکننده مانند یونولیت را در مجاورت ستونها قرار دهید. پس از دیوارچینی، لایه اول پلاستر اعمال شده و مش فایبرگلاس مقاوم به قلیا ثابت میشود. این روش چالشهای دسترسی را حل کرده و ایمنی را بدون نیاز به وال پست فلزی تضمین میکند.
اجرا در دیوارهای حفاظتی مطابق نشریه ۷۱۴
نشریه ۷۱۴ الزامات طراحی سازهای نما و دیوارهای حفاظتی مانند جانپناه و بالکن را مشخص میکند. در این دیوارها، اجرای وال مش به صورت تمامپوشش ضروری است تا یکپارچگی حفظ شود. از مش الیاف با مقاومت حداقل ۱۵۰۰ نیوتن بر ۵ سانتیمتر استفاده کنید و پلاستر سیمانی را برای سطوح خارجی به کار ببرید. مهار بالا و پایین دیوار با نبشی گالوانیزه انجام شود تا در برابر باد و زلزله پایدار بماند. این رویکرد وزن سازه را کم نگه داشته و از ترکخوردگی جلوگیری میکند.
پیاده سازی در دیوارهای با دهانه های باز
دیوارهای با بازشوهای بزرگ مانند پنجره نیاز به تقویت اضافی دارند. اطراف بازشوها، نوارهای مش قائم و افقی با فاصله حداکثر ۵۰ سانتیمتر در دیوارهای خارجی نصب شود. در ناحیه زیر پنجره، فواصل نوارها بر اساس نقشه تعیین گردد. اگر قاب پنجره فولادی باشد، نعل درگاه حذف شده و مش مستقیماً اعمال میشود. مهار دیوار به ستونها با ناودانی الزامی است تا واژگونی جلوگیری شود. این روش انعطافپذیری بالایی ارائه میدهد و اجرا را ساده نگه میدارد.
فواید اجرای وال مش در ساختمان
امکان اجرای وال مش بدون نیاز به متخصص
سیستم وال مش با ابزارهای سادهای مانند توری فایبرگلاس و ملات، حتی توسط نیروی کار معمولی قابل اجرا است. برخلاف وال پست فلزی که نیازمند جوشکاری و مهارت تخصصی است، این روش بدون پیچیدگیهای زیاد و با استفاده از ابزارهای دستی انجام میشود و احتمال خطای انسانی را کاهش میدهد.
بهینهسازی زمان اجرا به نسبت روشهای سنتی
نصب وال مش برای دیوارهای متوسط تنها چند روز زمان میبرد، در حالی که روشهای سنتی ممکن است هفتهها طول بکشد. بدون نیاز به بتنریزی پیچیده، زمان پروژه را تا ۵۰ درصد کوتاهتر میکند و پیشرفت کار را تسریع مینماید.
کاهش چشمگیر هزینهها
هزینه وال مش حدود ۳۰-۴۰ درصد کمتر از وال پست فلزی است، زیرا از مواد سبک و بدون فلزات گرانقیمت استفاده میشود. این صرفهجویی در پروژههای بزرگ، مدیریت بودجه را بهینه کرده و سودآوری را افزایش میدهد.
افزایش مقاومت و عمر مفید سازه
طراحی وال مش و اجرای آن دیوارها را در برابر زلزله مقاوم نگه میدارد و عمر ساختمان را تا ۳۰ سال افزایش میدهد. با جلوگیری از ترکخوردگی و فرو ریختن، ساختار کلی را یکپارچه حفظ کرده و امنیت ساکنان را تضمین مینماید.
کاهش وزن ساختمان
با استفاده از مش سبک به جای قطعات فلزی سنگین، وزن کلی سازه تا ۲۰ درصد کاهش مییابد. این امر هزینههای فونداسیون را پایین آورده و ساختمان را در مناطق زلزلهخیز ایمنتر میسازد.
چرا وال مش انتخاب مناسب تری است؟
والمش به عنوان سیستم نوین مهار دیوارهای غیرسازهای، نسبت به روشهای سنتی مانند وال پست فلزی، مزایای قابل توجهی ارائه میدهد. این سیستم با کاهش هزینهها، بهینهسازی زمان اجرا و امکان نصب بدون نیاز به متخصصان ماهر، کارایی پروژههای عمرانی را افزایش میدهد. علاوه بر این، با کاهش وزن سازه و افزایش مقاومت در برابر زلزله، عمر مفید ساختمان را طولانیتر کرده و ایمنی ساکنان را تضمین مینماید. انتخاب این محصول ، گزینهای اقتصادی و ایمن برای ساختوساز مدرن است. برای دریافت مشاوره تخصصی و اجرای حرفهای، با کارشناسان شرکت وال مش تماس بگیرید.